گزینه حمایتی اصلاح‌طلبان؛ آری یا نه؟

محمد‌صادق جوادی‌حصار* چندی است مخالفان‌دولت گزینه‌هایی را مطرح می‌کنند که از ‌دید آنها این افراد می‌توانند درجریان اصلاح‌طلب وحامی دولت درکنار آقای‌روحانی قرار گیرند. به گزارش نامه نیوز،‌ درباره اینکه مخالفان دولت چرا این گزینه‌ها را مطرح می‌کنند، می‌توان حدس زد که چه دلیلی دارد و چه اهدافی را دنبال می‌کنند. یکی از عمده‌ترین دلایل این است که چون در جریان اصولگرا تعدد کاندیداها و عدم اجماع موج می‌زند، قصد دارند در بین مخاطبان خود وانمودکنند، در سایر جریانات سیاسی نیز اجماعی وجود ندارد. مخالفان دولت قصد دارند از فشار افکار عمومی بر روی خود بکاهند و با این کار تشتت و شکاف گسترده‌ درجریان خود را عادی جلوه دهند. مخالفان دولت تلاش دارند، در اردوگاه اصلاح‌طلبان وحامیان دولت تشتت ایجاد‌کنند، با این حربه که آیا باید با یک کاندیدا وارد میدان انتخابات شد، یا اینکه باید با چند کاندیدا در این عرصه حضور یافت. آنها می‌خواهند بحث انحصار کاندیداتوری در اردوگاه اصلاح‌طلبان را بشکنند. در این ‌ارتباط اصلاح‌طلبان و حامیان دولت باید بسیار هوشمند عمل‌کنند تا درتله مخالفان نیفتند. نباید اجازه داد مخالفان اصلاح‌طلبان را به این سمت ببرند که اعلام کنند کاندیدای موردحمایت ما فقط آقای روحانی است و هیچ کاندیدای دیگری را به‌عنوان کاندیدای ذخیره ندارند، بلکه آنها با وجود عملکرد آقای روحانی از گزینه‌دیگری حمایت نخواهند کرد. اگر این اتفاق افتاد، اصلاح‌طلبان باید گزینه‌های محتمل را هم در نظر داشته باشند. یکی ازگزینه‌های محتمل این است که آقای روحانی خود بر عدم حضور تصمیم بگیرد یا وی را برای عدم حضور در انتخابات مجاب کنند. اگر این اتفاق افتاد و فرصت ثبت‌نام نیز سپری‌ شده بود، دست اصلاح‌طلبان کاملا خالی خواهد شد و بازی دوسرباخت را تجربه خواهند کرد. از سوی دیگر اگر آقای‌روحانی کاندیدا شد و اصلاح‌طلب دیگری هم کاندیدا نشد و نهاد‌های نظارتی آقای روحانی را از امکان رقابت محروم کنند، باز هم اصلاح‌طلبان بازی باخت-باخت را تجربه خواهند کرد و قطعا مطلوب نیست. گزینه دیگر حوادث طبیعی و غیرطبیعی است. هیچ انسان خردمندی نباید تمام تخم‌مرغ‌های خود را در یک سبد قرار دهد. در جهان احتمالات همه‌چیز امکانپذیر است. همان‌طور که آیت‌ا...هاشمی رحلت کرد، احتمال دارد که هر اتفاقی برای آقای روحانی هم بیفتد. پس باید همه احتمالات را لحاظ کنیم؛ بنابراین اکنون بحث قابل‌ طرح این است که یک کاندیدای برجسته اصلاح‌طلب کنار آقای روحانی مطرح شود، اما اگر آقای روحانی مسیر خود را درست طی کرد و تا آخر درصحنه باقی ماند، آن کاندیدای قدرتمند اصلاح‌طلب در جهت جریان خود و تحکیم نظریات اصلاح‌طلبانه به نفع آقای روحانی کناره‌گیری‌کند و تمام آرای موجود را به سمت او در راستای یک دولت ائتلافی سوق دهد. از سوی دیگر وجود این کاندیدا کنار آقای روحانی در آینده‌ای نزدیک می‌تواند سازوکار و بستر بازگشت اندیشمندانه و خردمندانه جریان اصلاح‌طلبی را به متن مدیریت اجرایی کشور فراهم کند. حسن این قضیه اینجاست که از این کاندیدای قدرتمند اصلاح‌طلب رونمایی شده و وی برای انتخابات سال ۱۴۰۰ که آقای روحانی نمی‌تواند کاندیدا شود، به‌عنوان کاندیدای ذخیره اصلاح‌طلبان با یک پیشینه قوی آماده خواهد شد و خواهد توانست تمام سازمان رای اصلاح‌طلبان را پشت سر خود جمع‌کند. استفاده از کاندیدای حمایتی به‌منظور حمایت از دستاورد‌های روحانی گزینه مطلوبی است که می‌تواند در دستور کار اصلاح‌طلبان قرار گیرد.

* فعال سیاسی اصلاح‌طلب

منبع: روزنامه آرمان