«وعده‌های انتخاباتی»؛ از تهران تا پاریس /مروری بر وعده‌های متفاوت رئیس‌جمهور شگفتی‌ساز فرانسه /مردم ایران رای «آری» به کدام وعده انتخاباتی می‌دهند؟

خدیجه غبیشاوی، کمتر از دو هفته دیگر انتخابات ریاست جمهوری ایران برگزار می شود و مردم باید میان ادامه کار دولت فعلی و یا تغییر دولت روحانی یکی را انتخاب کنند، انتخابی که می تواند تغییرات قابل توجهی را در بخش های مختلف از جمله اقتصادی، سیاسی و اجتماعی ایجاد کند. کارنامه دولت یازدهم را در حالی می توان کارنامه ای موفق خواند که دستاوردهای قابل توجهی در آن به ثبت رسیده است، دستاوردهای مهمی چون برجام، کاهش تورم و افزایش صادرات نفت که می رفت به صفر برسد. در مقابل روحانی اما رقبایی حضور دارند که نه سابقه ای برای حضور در دولت دارند و نه مجلس، رئیسی و قالیباف در حالی وارد کارزار انتخابات ریاست جمهوری شده اند که نه کارنامه روشنی در زمینه دیپلماسی دارند و نه سیاست داخلی و نه حتی عرصه اقتصاد. با این وجود «وعده های رنگارنگ» سرتاسر برنامه تبلیغاتی این دو نامزد را فرا گرفته است. وعده هایی که به تاکید مقامات ارشد کشورمان نشدنی است، شعارهایی چون افزایش چندبرابری یارانه تا تولید 5 میلیون شغل تنها در 4 سال، کاهش شکاف طبقاتی و ساخت یک میلیون مسکن. برنامه و سابقه عملکرد اما با وعده دادن تفاوت بسیاری دارد، نامزدهایی که وعده پول و شغل و مسکن می دهند اما بدون ارائه برنامه ای مشخص و عملی به گفته کارشناسان تنها به دنبال رای جمع کردن هستند. وعده انتخاباتی اما یک موضوع معمول در انتخابات است، نه تنها در ایران بلکه در سراسر کشورهای جهان که انتخابات برگزار می شود نامزدها وعده هایی را مطرح می کنند که در صورت انتخاب آنها را عملی کنند. همانطور که روحانی در انتخابات 92 وعده حل پرونده هسته ای را داد و آن را عملی کرد. جهان در حالی امروز در انتظار انتخابات ریاست جمهوری ایران است که دو انتخابات مهمی را پشت سر گذاشته است. یکی انتخابات ریاست جمهوری آمریکا که نتیجه آن ریاست جمهوری دونالد ترامپ بود و دیگری انتخابات ریاست جمهوری فرانسه که امانوئل مکرون شگفتی ساز آن شد. در ادامه نگاهی داریم به وعده های انتخاباتی که در انتخابات ریاست جمهوری فرانسه از سوی نامزد تندروهای راست افراطی مارین لوپن و از سوی امانوئل مکرون نامزد میانه رو لیبرال مطرح شده بود. وعده هایی که شباهت های بسیاری به وعده های مطرح شده از سوی نامزدهای انتخابات ایران دارد و تا اندازه ای چالش های مشترکی همچون بیکاری نیز میان دو کشور مشترک است. مارین لوپن وعده های مشخصی را در زمینه های مختلف مطرح کرده بود، وی گفته بود که اگر رئیس جمهور فرانسه شود در ۶ ماه نخست رفراندومی را برای خروج از اتحادیه اروپا برگزار خواهد کرد. لوپن همچنین وعده کاهش بیکاری و ایجاد فرصت های شغلی بیشتر برای مردم فرانسه را مطرح کرده بود. وی گفته بودکه یکی از برنامه هایش برای ایجاد شغل بیشتر در فرانسه اعمال مالیات 10 درصدی بر روی قرارداد استخدام کارکنان غیرفرانسوی است. کاهش ساعت کاری از35 ساعت در هفته به 32 ساعت نیز از دیگر برنامه های لوپن بود. مکرون اما وعده های متفاوتی را مطرح کرده بود، کاهش 120 هزار نفری کارمندان دولتی، کاهش هزینه خدمات درمانی و پزشکی، لغو مالیات شرکت های بزرگ از جمله وعده های مکرون در این انتخابات بود. در حالی که لوپن سیاست های ضد مهاجرتی داشت مکرون اما وعده داده بود که سیاست های درهای باز به روی مهاجران را در پیش بگیرد. مردم فرانسه در نهایت یکشنبه گذشته پای صندوق های رای رفتند و میان دو گزینه لوپن و مکرون، جوان 39 ساله را راهی کاخ الیزه کردند و اجازه ندادند تفکرات افراطی بر فرانسه سایه بیندازد. باید دید نتیجه انتخابات ایران چه خواهد بود، ادامه راه دولت روحانی یا انتخاب مخالفان دولت میانه رو.