خانجانی: فرق فحاشی با انتقاد در نبود نگاه عالمانه است

یک فعال سیاسی اصلاح‎طلب می‏‎گوید نقد به عنوان یک موهبت می‎تواند مسیری برای رفع خطاها باشد. دولت هم نباید خود را بی‎نیاز از پیشنهادات و انتقادات بداند.

به گزارش نامه نیوز، جهانبخش خانجانی عضو حزب کارگزاران سازندگي به خبرآنلاین گفت: یکی از نشانه‎های توسعه یافتگی این است که ما فهم مناسبی بین دولت، مردم و قوای دیگر داشته باشیم. اگر بتوانیم جایگاه خودمان را تشخیص دهیم و میزان کارایی و توانمندی مورد نیاز را ارزیابی کنیم، انتقاد و پیشنهاد می تواند وجهه مناسبی پیدا کند. منتقدین، دولت و بخش های دیگر حاکمیت می توانند از این ارتباط تاثیر پذیرند.

وي افزود: اما انتقاد زمانی می‎تواند موثر باشد که صداقت، صراحت و امید به آینده در آن دیده شود. در این صورت دولت و نهادهای دیگر می توانند احساس کنند که نگاه منتقدین از سر دلسوزی و براي رفع مشکلات است.

رئیس ستاد اصلاح طلبان روحانی در انتخابات 96 ادامه می دهد: اما گاهی انتقادات از سر دلسوزی نیست بلکه در آن نگاهی رقیبانه و غیرکارشناسی وجود دارد که ساختار حاکمیتی و دولت را زیر سوال می برد. انتقادات در این صورت می تواند به تزاحم کشیده شود و دلخوری های سیاسی به بار آورد.

خانجانی معتقد است: نه دولت باید باب گفت و گو را ببندد و نه منتقدین از روش صحیح دور شوند. اگر ما یک نگاه توسعه گرایانه داشته باشیم و حفظ منافع ملی را سرلوحه خود قرار دهیم، هم دولت و هم کسانی که در بخش های دیگر حاکمیت نقش دارند می توانند از نگاه انتقادی به نحو مطلوب استفاده کنند و برای رفع خطاها راه آینده را هموار کنند.

او درباره حریم شکنی هایی که با عنوان انتقاد از دولت صورت می گیرد نیز گفت: فرق فحاشی با انتقاد در نبود نگاه عالمانه همراه با امید است. به همین خاطر به کسانی که توهین می کنند نمی توان منتقد گفت. اما دولت باید مسیری برای آگاهی بخشی و اطلاع رسانی فراهم کند تا حتی کسانی که از مرزهای اخلاق عبور می کنند نيز نزد افکار عمومی محکوم شوند و مردم متوجه شوند این گونه بداخلاقی ها فاقد نگاه عالمانه است و بوی کارشکنی می دهد.

این عضو حزب کارگزاران سازندگي با اشاره به بعضی سخنان که گاه از تریبون‎های نماز جمعه مطرح می شود، گفت: بعضی از این سخنان از سر ناآگاهی است. من پیشنهاد می کنم دبیرخانه ائمه جمعه و نهادهایی که مدیریت چنین مجموعه هایی را برعهده دارند، اطلاعات دقیق را از دولت یا دیگر بخش های نظام دریافت کنند و در اختیار خطیبان قرار دهند. برخي از خطیبان احساسی سخن می گویند. نهادهای مربوطه باید این دسته از خطیبان را نصیحت کنند و اگر از مرز اخلاق عبور کردند باید با آنها اقدام قانونی کرد تا حریم شکنی ها ادامه پیدا نکنند.

او تاکید کرد: اگر مرز انتقاد وسیع و بی هدف باشد، جامعه ناامن و مدیران ناامید می شوند. اینگونه سنگ روی سنگ بند نمی شود. مجموعه های مربوط باید مرزهای انتقادگری و شیوه سخن گفتن را به منتقدین بیاموزند تا جامعه دچار ناامنی فکری و سیاسی نشود.

منبع: خبرآنلاین