وزیر کشور: خواست لاریجانی وزیر شدن من بود/ نگران درگیری در کمپین مشهد بودیم/چند مورد دستگیری از داعش در ایام انتخابات داشتیم/ به روحانی گفتم خوشحال می شوم در وزارت کشور نمانم/ پشت پرده ماجرای حمله به سفارت عربستان

عبدالرضا رحمانی فضلی با اشاره به تعامل وزارت کشور با منتقدان در دوره رای اعتماد به وزرای پیشنهادی دولت اظهار داشت:‌ با مذاکراتی که انجام گرفت مجلس قانع شد که من فرد معتدلی هستم که برنامه های دولت را قبول دارم. من به کسی در مجلس وعده شخصی نداده‌ام البته کسی هم از من وعده شخصی نخواست.

به گزارش نامه نیوز ، وی در باره نقش علی لاریجانی در کسب رای اعتماد از مجلس تصریح کرد: رئیس مجلس به صورت سازمان یافته برای کسب رای اعتماد وارد نشد هر چند نظر وی این بود که من رای بیاورم.

در بخش هایی از این گفت و گو که با ایسنا انجام شده آمده است:

* در ایام انتخابات بیش از ۱۷۰۰ مورد تجمع و سخنرانی داشتیم که بعضی تجمعات با بیش از ۱۰۰ هزار نفر در اوج هیجان رقابت‌های انتخاباتی برگزار شد و در برخی موارد هم سخنرانی‌ها، همزمان بود. روز آخر تبلیغات انتخابات ریاست‌جمهوری در مشهد در واقع وزن‌کشیِ آخر بود و هر کس هر چه در توان داشت آورده بود. ما هم خیلی نگران بودیم که اگر درگیری می‌شد چه اتفاقی می‌افتاد.

*اولین سخنرانی مهم داوطلبین در تهران را وقتی دیدم، واقعاً نگران شدم و به استاندار زنگ زدم‌ و گفتم شرایط محل دقیقاً چگونه است؛ آیا همه تمهیدات لازم پیش بینی شده است؟ حتی تأکید کردم که حتماً آتش‌نشانی مستقر باشد، همه درهای سالن را باز کنند و همه امکانات را فراهم کنند. زیرا فقط کافی بود که یک اتفاق کوچکی بیفتد. مثلا باطری موبایل یک نفر بر اثر اتفاق منفجر شود، در این شرایط کل سالن به هم می‌ریخت.

*در آن ایام ما از طرف داعش و منافقین هم تهدید می‌شدیم و حتی چند مورد دستگیری هم داشتیم. شما ببینید همکاران من در وزارت کشور چه‌کشیدند و در چه شرایطی قرار داشتند. الحمدالله مردم در تجمعات حاضر شدند، صحبت کردند، صحبت‌ها را شنیدند و با آرامش این ایام را پشت سر گذاشتیم که این آرامش ناشی از لطف خدا، شعور مردم و تسلط نیروهای حافظ امنیت ماست.

*برخی گروه‌های سیاسی متناسب با تفکر و مطالبات خود برای وزارت کشور افراد مختلفی را معرفی می‌کردند که من به آنها حق می‌دهم. به هر حال گروه هایی که به انتخابات وارد می‌شوند و در انتخاب دولت سهمی دارند باید توقعات و مطالبات خود را هم بگویند. به هر حال من در معادلات سیاسی این گروه‌ها نمی‌گنجم چون از لحاظ تفکری به آنها انتسابی ندارم اما حق نهایی را برای انتخاب کابینه باید به رییس‌جمهور بدهیم، چون مردم به رییس‌جمهور رای دادند و او می‌خواهد کشور را اداره کند. رییس‌جمهور هم اعلام کرده بود که مشی اعتدالی را دنبال می‌کند و کسانی را در دولت انتخاب می‌کند که مشی اعتدالی داشته باشند.

*من قبل از انتخابم توسط رییس جمهور گفته بودم نباید هیچ کسی به روحانی برای انتخاب اعضای کابینه فشار بیاورد و رییس‌جمهور باید برای انتخاب کابینه آزاد باشد. شخصاً هم به ایشان گفتم هر جای دولت بگویید با شما همکاری می‌کنم و خوشحال می‌شوم که در وزارت کشور نباشم اما نظر رییس‌جمهور، ادامه حضور بنده در وزارت کشور بود.

*انتقادات هم از جانب گروه‌های سیاسی بود و هم در فضای مجازی. البته انتقادات طبیعی است و نمایندگان مجلس ابهاماتی داشتند که من خوش‌بینانه به آن نگاه کردم. اول گفتند گرایش سیاسی رحمانی فضلی با ما متفاوت است که به آن حق می‌دهم. مورد دیگر ابهام در مورد انتخابات بود. در این زمینه گفتند چرا پس از ساعت ۲۴ روز جمعه رای‌گیری نکردید که پاسخ آن ساده بود چون اخذ رای پس از آن ساعت غیرقانونی بود. گفتند چرا این کار قبلا انجام شده است؟ گفتم چون قبلا با شورای نگهبان به توافق می‌رسیدیم اما چون این بار توافق حاصل نشد، قانون را اجرا کردیم. به هر حال شورای نگهبان ناظر است و اگر اعضای هیات نظارت از شعبه اخذ رای بروند، برای رای آن صندوق‌ها مشکل درست می‌شود. ما از شورای نگهبان خواستیم که رای‌گیری را ادامه دهیم اما آنها قبول نکردند. خیلی هم در این زمینه تلاش و پیگیری کردیم حتی آقای لاریجانی که برای احوال‌پرسی ما آمده بود هم چند بار زنگ زد. ولی خب به توافق نرسیدیم. البته رای‌گیری پس از ساعت ۲۴ از نظر من غیرقانونی بود اما تبدیل به عرف شده بود.

*مساله دیگر در مورد بنده و اقدامات انجام شده در وزارت کشور بود. مثلا گفتند استانداران و فرمانداران شما همسو با دولت نیستند. پاسخ من این بود که استانداران را وزیر کشور انتخاب نمی‌کند، بلکه هیات دولت انتخاب می‌کند. این سوال را باید از دولت بپرسید و چرا به من می‌گویید؟ ما در وزارت کشور پیشنهاد می‌کنیم ولی هیات دولت مجبور نیست که به پیشنهاد ما رای بدهد. بعلاوه ۲۷، ۲۸ نفر از استانداران گرایش اصلاح‌طلبی معتدل دارند.

* فرمانداران به معاونان سیاسی من معرفی شدند و برای حکم هر فرماندار باید چهار امضا از سوی معاون سیاسی، معاون امنیتی، معاون پارلمانی و حراست وزارت کشور انجام می‌شد و امضای پنجم امضای من بود. معاونان سیاسی من در دولت یازدهم، آقایان؛ میرولد، مقیمی و احمدی بودند. میرولد اصلاح‌طلبی بسیار باشخصیت، خوب، اصیل و متدین و مقیمی از آدم‌های منصف، عادل و متدین و اصلاح‌طلب است. احمدی هم جزو اصلاح‌طلبان فعال، پرشور و جدی است و اینها فرمانداران را تایید کردند. البته بعضی موارد را ما نگه داشتیم که تعدادشان شاید به ۲۰ تا هم نرسد. یکی از این موارد فرماندار تهران بود که من بسیار تحت فشار بودم که او را عوض کنم زیرا فرهادی در زمان دولت دهم، استاندار البرز بود و بعد هم فرماندار تهران شد ولی من نسبت به او شناخت داشتم و مدیر من در صداوسیما بود و گفتم مسئولیت او را می‌پذیرم؛ زیرا تهران شهر مهمی است و می‌خواهیم انتخابات برگزار کرده و ریسک نمی‌کنیم. همین آقای فرهادی چهار انتخابات را در دو مقطع در تهران خوب اداره کرد و موفق بود و دوستانی هم که به فرهادی معترض بودند در هر دو انتخابات رای آوردند. ما بعضی وقت‌ها بر اساس تحلیل ذهنی قضاوت می‌کنیم اما واقعیت اینگونه نیست.

* حمله به سفارت عربستان ربطی به فرهادی نداشت. مساله سفارت خیلی تاسف‌آور بود و همه از رهبری و رییس‌جمهور گرفته تا مردم همه ناراحت شدند. زیرا کار ناعاقلانه و بدی بود. به خاطر مساله منا و اعدام شیخ نمر فضا خیلی احساسی و هیجانی شده بود و صبح همان روزی که مساله سفارت عربستان اتفاق افتاد معاون امنیتی وزارت کشور جلسه گذاشت و تمهیدات لازم فراهم شده بود. من همان روز هم در جلسه شورای عالی امنیت ملی گزارشی دادم که وضعیت چگونه است و ما نگران هستیم. رییس‌جمهور هم تاکید کرد که حفاظت بیشتر شود تا اتفاقی رخ ندهد. من وقتی از جلسه بیرون آمدم به معاون امنیتی خود و آقای اشتری زنگ زدم که در جلسه شورای عالی امنیت ملی بر حفاظت دقیق از سفارت تاکید شده است بنابراین لایه‌های امنیتی بیشتر شود که پیرو تماس من اقدامات حفاظتی بیشتری انجام شد. سر شب در مقابل سفارت عربستان تجمع شد ولی جمعیت متفرق شد و اتفاقی هم نیفتاد اما جمعیت دوباره آمد و آن قضایا اتفاق افتاد. از نظر من در حفاظت از سفارت سهل‌انگاری شد و نیروها می‌توانستند جدی‌تر و قوی‌تر عمل کنند.

*بنده با آقای لاریجانی ۲۰ سال به صورت مستقیم و غیرمستقیم کار کرده ام. نظر لاریجانی هم این بود که گزینه پیشنهادی رئیس جمهور برای وزارت کشور رأی بیاورد؛ بالاخره ایشان بنده را قبول دارد همانطور که رییس‌جمهور من را قبول دارد.

* در دولت قبل، هر وقت برای پاسخ به سوال نمایندگان به مجلس می‌رفتم، رییس مجلس در جایگاه ریاست نمی‌نشست و می‌رفت. هر کسی هم که در این باره سوال می‌کرد، می‌گفتم او حق دارد برود زیرا اگر حرفی بزند می‌گویند دارد از رحمانی فضلی طرفداری می‌کند. در این دوره هیات رییسه مجلس مدیریت عالی داشت. البته رئیس مجلس نه برای گزینه وزارت کشور و نه برای هیچ یک از گزینه های پیشنهاد شده، به صورت سازمان یافته وارد نشد.

* در مورد کنسرت‌ها هم هیچ کنسرت مجوزداری را نگذاشتیم اجرا نشود اما در مواردی با مانع قانونی مواجه شدیم. در مورد کنسرت اخیر در مشهد، قوه قضاییه حکم داد و ضابط اجرایی را فرستاد و اجازه برگزاری کنسرت را نداد. دیگر ما نمی‌توانستیم با قوه قضاییه مقابله کنیم که البته تعداد این موارد به یک درصد هم نمی‌رسد. یکی از مواردی که اخیرا کنسرت اجرا نشد به این دلیل بود که فرد مریض شده بود و اصلا به کنسرت نرسیده بود.

* ما در شورای امنیت کشور با نیروی انتظامی، وزارت ارشاد و قوه قضاییه به توافق رسیدیم که صدور مجوز با وزارت ارشاد باشد که البته وزارت ارشاد هم باید مراعات عرف‌ها را داشته باشد زیرا به هر حال کنسرت در مشهد یا قم معنای خود را دارد و باید یکسری عرف‌های محلی و اعتقادات در صدور مجوز رعایت شود. ناجا هم مسئول تامین امنیت است که در اختیار وزارت کشور است و ما گفته‌ایم صددرصد آمادگی تامین امنیت کنسرت‌ها را داریم البته همین نیروی انتظامی ضابط قوه قضاییه هم است و وقتی قوه قضاییه دستور می‌دهد که ناجا اجازه برگزاری کنسرت را ندهد ما نمی‌توانیم بگوییم این کار را انجام ندهد. به هر حال من پیگیر مسائل هستم و یادم نمی‌آید در مقابل یک زور عقب‌نشینی کرده باشم.

منبع: ایسنا