«جریان سوم» در مقابل اصولگرایان و اصلاح‌طلبان قد علم کرد /مبلغ؛ «اعتدال» را جریان سیاسی ندانید، این خطای بزرگی است /سرنوشت انتخاباتی کشور همچنان در دست چپ و راست سیاست /اعتدالیون اصولگرا از روحانی حمایت کردند

گروه سیاست نامه نیوز: پیروی حسن روحانی و رفتارهای پساانتخاباتی‌اش، نشانه‌هایی از روندی دارد که در گذشته تاریخ سیاسی ایران، چندان موفق نبوده است. «جریان سوم» که هیچ‌گاه نتوانسته است پایدار بماند و در هر دوره‌ای که ایجاد شده است، ناکام مانده است. این‌بار شاید حسن روحانی بخواهد با فاصله‌گرفتن از اصلاح‌طلبان و چرخش به راست میانه، در ائتلافی با علی لاریجانی، به‌فکر ایجاد جریان سومی در سپر سیاست ایران باشد. درباره این موضوع به سراغ مرتضی مبلغ فعال سیاسی اصلاح طلب رفتیم.

جریان‌های سیاسی با کلیشه و دستور و به‌صورت فصلی تشکیل نمی‌شوند / درهر انتخابات دو جناح اصلی، فضای انتخابات را شکل می‌دهند

مرتضی مبلغ ، معاون سیاسی وزارت کشور ایران در دوره اصلاحات در خصوص شکل‌گیری جریان سوم در سپر سیاسی ایران، اظهار داشت: جریان‌های سیاسی با کلیشه و دستور و به‌صورت فصلی تشکیل نمی‌شوند. جریان‌های سیاسی یک پشتوانه اجتماعی، فرهنگی و تاریخی دارند و به‌تدریج شکل می‌گیرند و به‌این صورت نیست که یک گروهی بیایند و روی یک جریان، اسمی بگذارد. یا مثلاً ائتلاف‌های فصلی و مقطعی بخواهد اسمش بشود، جریان جدید! به‌نظرم این موضوع، ساده‌نگری در سیاست است. بالاخره جناح‌های سیاسی در کشور، جریانات ریشه‌داری هستند که دارای پایگاه اجتماعی می‌باشند.

این فعال سیاسی اصلاح‌طلب در پاسخ به این پرسش که علاوه بر نداشتن سرمایه اجتماعی مشخص، دیگر دلایل ناکام ماندن تشکیل و تداوم جریان سوم را در گذشته، چه مواردی می‌دانید، گفت: چون این جریانات فصلی هستند و ممکن است در یک انتخابات ائتلافی تشکیل شود یا کسانی به‌دلیل بهبود شرایط جریان خودشان، حرف‌های جدیدی بزنند و ادعای رویکردهای جدید داشته باشند؛ اما اینها چون مقطعی است و جنبه حاشیه‌ای دارد، ناپایدار است و طبیعی هم هست. در تحلیل این موارد نبایستی نام جریان جدید را بر آنها گذاشت، بلکه گام جدیدی است که در داخل یک جناح است.

مبلغ در خصوص این‌که آیا اعتدال نمی‌خواهد با جداشدن از هر دو جناح و با جذب معتدلین هر دو جناح یک جریان سومی را تشکیل دهد، اظهار داشت: در طول سال‌های گذشته به کرات این موضوع مطرح بوده است. اعتدال یک روش است و نه یک جریان و جناح سیاسی. این موضوع کاملاً روشن هست. در انتخابات اخیر هم، هر دو جریان اصول‌گرا و اصلاح‌طلب، نامزدهای خود را داشتند. در بین اصول‌گرایان هم، طیفی که معتدل است و از تندروی فاصله گرفته است؛ رویکرد متفاوتی را اتخاذ کرد و از آقای روحانی حمایت کردند. این مسئله مطرح نیست که در انتخابات جناحی به‌نام «اعتدال» به‌وجود آمده باشد.

وی در ادامه افزود: روش دولت آقای روحانی، اعتدالی است و این موضوع نیاز بود، تا بر مبنای اقتضائات زمانی و آن‌چه که در گذشته کشور را با بحران‌های متعددی روبرو کرده بود، خارج بشویم؛ پس می‌بایست یک عقلانیت و اعتدالی بر مدیریت اجرایی کشور، حاکم می‌شد. کسانی‌که بخواهند از این روش، با نام یک جریان یاد کنند، به‌نظرم با خطای بزرگی روبرو می‌شوند.

این فعال سیاسی اصلاح‌طلب در پایان با اشاره به آینده و انتخابات ریاست جمهوری بعدی، افزود: در هر انتخاباتی در آینده دو جناح اصلی کشور هستند که فضای انتخابات را شکل می‌دهند و سرنوشت سیاست‌های انتخاباتی را رقم می‌زنند. اگرچه ممکن است به‌تدریج تحولاتی در کشور رخ دهد که یک جبهه یا جریانی جدید شکل بگیرد و بتواند پشتوانه اجتماعی و فرهنگی خود را تشکیل دهد اما فعلاً صحنه‌گردان اصلی همان دو جناح سیاسی هستند. فضای انتخابات را اشخاص نیز تعیین نمی‌کنند. افراد می‌توانند اثرگذار باشند ولی هم‌چنان جناح‌های اصلی کشور هستند که متناسب با اقتضائات و شرایطی که در هر مقطع انتخاباتی در کشور وجود دارد با تکیه بر خرد جمعی به این جمع‌بندی می‌رسند که انتخابات را چگونه به پیش ببرند.