نتایج تعجب‌آور؛ نماینده‌های مجلس کتاب نمی‌خوانند، سینما و تئاتر هم نمی‌روند / این قصه سردراز دارد

یک سایت خبری با چند تن از نمایندگان مجلس مصاحبه داشته و از آنها درباره میزان مطالعه، سینما رفتن و تماشای تئاتر سؤال کرده است؛ پرسش‌هایی پیرامون سه حوزه مهم فرهنگ و هنر که می‌تواند نمایانگر میزان زمانی باشد که نمایندگان مردم در مجلس برای پرداختن به فرهنگ و هنر صرف می‌کنند، اما نتایج این مصاحبه‌ها قابل‌توجه است؛ نمایندگان پاسخ‌دهنده به سؤال‌ها هیچ‌گاه به تماشای یک نمایش ننشسته‌اند یا کتاب نمی‌خوانند و به سینما نمی‌روند.

به گزارش نامه نیوز، در میان 20 نماینده‌ای که به سؤالات سایت «تابناک» پاسخ داده‌اند، تنها دو نفر کتاب می‌خوانند، قضیه وقتی بدتر می‌شود که «برخی از آنها گاهی اگر از جایی دعوت شده باشند، به سینما می‌روند و هیچ‌یک در حوزه تئاتر اطلاعات ندارند و حتی برخی از آنها تا کنون سینما و تئاتر نرفته‌اند و در خصوص نرخ‌های بلیت سینما و قیمت کتاب هم تقریباً هیچ‌یک از 20 نماینده اطلاع چندانی ندارند.»

رهبر معظم انقلاب در دیداری با نمایندگان مجلس شورای اسلامی در هشتم خرداد 92 تأکید می‌کنند: «وقتی لایحه‌ای به مجلس می‌آید یا طرحی را شما در مجلس تهیه می‌کنید و می‌خواهید این را در یک بخشی از بخش‌های کشور که می‌تواند جدول فعالیت کلان کشور را پر کند، به کار بیندازید، دقت شما، مراقبت شما، اهتمام شما، تحقیق شما، مطالعه شما که به پخته شدن این طرح یا لایحه کمک می‌کند، یک حقی است برای مردم بر دوش شما. لایحه‌ای به مجلس می‌آید-بنده خودم هم در مجلس بودم و این موارد را از نزدیک تجربه کردم - وقتی که لایحه به کمیسیون داده می‌شود و در معرض دید این نماینده قرار می‌گیرد، گاهی با این لایحه مثل یک کار مربوط به شخص خود رفتار می‌کند، دقت می‌کند، مطالعه می‌کند، تحقیق می‌کند، با کارشناس می‌نشیند، مباحثه می‌کند، مطلب را در ذهن خود به صورت محقق ترسیم می‌کند.» با توجه به این بیانات، انتظار داشتن میزان مطالعه مطلوب در نمایندگان مجلس نه یک خواسته، بلکه حقی است که مردم باید از وکیل خود در مجلس مطالبه کنند.

نتایج مصاحبه‌های انجام شده با نماینده‌های مجلس، نشان‌دهنده میزان پایین مطالعه در میان بخشی از نمایندگان مجلس است. گرچه این سایت تأکید می‌کند که بسیاری از نماینده‌ها حاضر به پاسخ به سؤالات نشده‌اند و برخی دیگر از جمله تعدادی از اعضای کمیسیون فرهنگی خواستار عدم انتشار مصاحبه‌شان شده‌اند، ولی می‌توان حدس زد عدم‌مصاحبه یا درخواست برای منتشر‌نشدن آن ناشی از نداشتن پاسخ مناسب است و نماینده‌هایی که حاضر به مصاحبه نشده‌اند، احتمالاً پاسخ خوبی برای این سؤالات نداشته‌اند. با این حساب می‌توان گفت که آن 20 نماینده به نوعی نمایانگر کلیتی است که در مجلس حضور دارند. اما زمانی که یک نماینده کتاب نمی‌خواند، چه اتفاقی می‌افتد؟ صدیف بدری، نماینده مردم اردبیل می‌گوید: غفلت از مطالعه و کتابخوانی موجب دور شدن از فهم مسائل روز جامعه به ویژه برای نمایندگان مجلس خواهد شد. وی معتقد است، یک نماینده باید روزانه مطالعات تخصصی، اطلاعات عمومی و سیاسی داشته باشد و تصریح می‌کند: باید روزانه حداقل دو، سه ساعت مطالعه داشته باشیم چراکه بدون آن نمی‌توان خود را به روز نگه داشت و ابعاد مختلف مسائل جامعه را فهمید.

این قصه سردراز دارد

پایین‌بودن میزان مطالعه در میان نمایندگان مجلس تنها منحصر به این دوره از مجلس شورای اسلامی نیست و در دوره‌های گذشته مجلس نیز شاهد اعتراض به پایین‌بودن سطح مطالعه در میان نمایندگان بوده‌ایم. غلامعلی جعفر‌زاده امین‌آبادی در سال 93، یعنی زمانی که مجلس نهم مشغول کار بود، طی مصاحبه‌ای از نطق‌های عوام‌پسند و وقت‌گیر نماینده‌ها گلایه می‌کند و درباره میزان مطالعه وکلای مردم در مجلس می‌گوید: برخی نمایندگان بر اساس علایق شخصی مطالعاتی انجام می‌دهند، اما در مجموع نمایندگان فرصتی برای مطالعه ندارند. نمایندگان حتی برای اینکه در جریان اخبار باشند باید برخی برنامه‌های خود را تغییر دهند.

با توجه به اوضاع اقتصادی کشور، فشارهایی که از حوزه‌های انتخابیه به نمایندگان وارد می‌شود، بسیار زیاد است. باید ترتیبی اتخاذ شود که حجم کار نمایندگان کمتر شود، البته افرادی هم هستند که درباره میزان مطالعه نمایندگان مجلس نظر مثبتی دارند! برای نمونه محمدرضا مجیدی، رئیس سابق کتابخانه مجلس شورای اسلامی بدون ذکر آمار می‌گوید: بسیاری از دوستان دانشگاهی یا همکلاسی‌ها و همدوره‌ای‌های ما که در مجلس تشریف دارند، نرخ مطالعه‌شان را در حوزه شخصی‌شان مناسب و بالا می‌بینم. شاید بتوان گفت سرانه مطالعه نمایندگان مجلس کلاً مطلوب است.

حتی اگر این دیدگاه به شدت مثبت‌اندیشانه درباره میزان مطالعه نمایندگان مجلس را قبول کنیم، نداشتن آگاهی آنها از مسائل مهم فرهنگی و هنری مانند دور بودنشان از سینما و تئاتر که دو بخش مهم، تأثیر‌گذار و البته بحث‌برانگیز در حیطه فرهنگ هستند، این نگرانی را به وجود می‌آورد که نماینده‌های مردم نمی‌توانند نسبت به دغدغه‌های فرهنگی جامعه درکی بهتر و در برابر تهدیدات و فرصت‌های فرهنگی پیش رو طراحی مناسبی داشته باشند.