نشنال اینترست: استراتژی ترامپ علیه ایران جواب نمی‌دهد

نشنال اینترست می‌نویسد: سیاست اعمال فشار حداکثری بر ایران توسط دولت ترامپ، موفق نشده تغییر و تحول خاصی در رفتار ایران ایجاد کند. این ناکامی چندین دلیل دارد.

به گزارش انتخاب، این نشریه آمریکایی می‌افزاید: پشت پا زدن به توافق هسته‌ای باعث شده ایرانی‌ها نگاهی حاکی از اعتماد به ترامپ به عنوان یک طرف مذاکره نداشته باشند.

با گذشت هر هفته از اعمال سیاست فشار حداکثری، بی‌خردی خروج از توافق برجام نمایان‌تر می‌شود. اگر تلاش دولت ترامپ برای ممانعت از همکاری شرکت‌های اروپایی با ایران، به جایی برسد که ایران دریابد پایبندی یکجانبه‌ به برجام دیگر فایده‌ای برایش ندارد، بار دیگر محدودیت‌های تهران در تولید مواد هسته‌ای برداشته خواهد شد.

در مورد ایران گفته می‌شود هدف از وضع تحریم‌های جدید، ممانعت از اعطای منابعی به ایران است که موجب تقویت رفتار منفی آن در منطقه می‌شود که منتقدان مدام از آن دم می‌زنند.

آنچه گفته نمی‌شود این است که چرا ایران چنین رفتاری از خود بروز می‌دهد، آیا این رفتار با رفتار سایر کشورهای منطقه متفاوت است؟

مدت‌هاست که تصویر ارائه شده از این سیاستگذاران ایرانی در قالب تصویری نادرست بوده است. تصویری که از ایران ارائه می‌شود، ترکیب ناخوشایندی از همکاری تندروها با تعدادی حسابدار است. یعنی عده‌ای نشسته‌اند و مدام حساب‌های بانکی ایران را چک می‌کنند تا بدانند چه موقع قادرند اقدامات مخربی را در منطقه به انجام برسانند. انجام برخی اقدامات ایران در منطقه که منتقدان آمریکایی مدام از آنها نام می‌برند، برای تهران بسیار کم‌هزینه‌تر از آن هستند که نیاز به منابع آزاد شده توسط برجام داشته باشند. نمونه واضح آن، حمایت اندک از حوثی‌های یمن است که بسیار ناچیزتر و کم‌هزینه‌تر از مخارج عربستان برای مقابله با آنهاست.

مشکل اصلی تصویر ارائه شده از ایران این است که در حقیقت آنچه بر تصمیمات مقامات ایرانی حاکم است، مسائل حساس سیاسی و امنیتی است نه میزان موجودی حساب‌های بانکی در خارج از کشور.

امروز عراق برای ایران اهمیت زیادی دارد که دلیلش نه فقط تاریخ مشترک، بلکه جنگی طولانی‌مدت میان دو کشور با مرزی 900 مایلی است. فارغ از هر هزینه‌ای که داشته باشد، ایران به حفظ قدرت اثرگذاری خود در بغداد ادامه خواهد داد. همین موضوع درباره سوریه صادق است که مهم‌ترین متحد ایران در جهان عرب محسوب می‌شود.

اگر ادعا درباره ارتباط میان امتیازات اعطایی در برجام و رفتار ایران اعتبار می‌داشت، آنگاه باید همبستگی خاصی میان منابع در دست ایران و رفتارش در منطقه در طول تاریخ جمهوری اسلامی مشاهده می‌شد یعنی وقتی تحریم‌های غرب شدت می‌گرفت، باید رفتار بهتری از ایران دیده می‌شد. اما مطالعه‌ای که گروه بین‌المللی بحران اخیرا منتشر کرده، چنین ارتباطی را نشان نمی‌دهد.

هرچه زمان بیشتری بدون دستاوردی مثبت از اتخاذ این موضع می‌گذرد، قابلیت دفاع از آن نیز ضعیف‌تر می‌شود. به این ترتیب با وجود ادامه سیاست فشار حداکثری از سوی دولت ترامپ، رفتار ایران تغییر نخواهد کرد.