بازی بزرگان/ چرا مجلس آینده باید در اختیار بزرگان کشور باشد؟

پایگاه خبری تحلیلی نامه نیوز (namehnews.com) :

گروه سیاست نامه‌نیوز، رسته خبر سیاسی: کنشگری احزاب و جناح‌های سیاسی در هر انتخابات نشان از پویایی تحزب در یک کشور دارد که در نگاه کلان می‌تواند منجر به توسعه سیاسی شود؛ بنابراین رقابت‌های انتخاباتی نشان از تکثر آراء و در عین حال هم‌اندیشی جمعی دارد به این معنا که نتیجه انتخابات، وحدت در عین کثرت است؛ کثرتی که بن‌مایه اصل دموکراسی است. انتخابات در گستره مکانی ایران نیز مشمول همین قاعده است؛ گرچه تحزب به‌معنای واقعی کلمه در ایران شکل نگرفته اما به هر روی رقابت‌های موجود تا حدی توانسته است از حجم تک‌صدایی بکاهد و حق حاکمیت مردم بر سرنوشت خود را به‌طور نسبی محقق کند. شاید به چنین دلیلی در چندسال اخیر احزاب سیاسی موجود در ایران سعی کرده‌اند که از افراد گذر کنند و یک کلیت واحد حزبی به نام لیست انتخاباتی را به مردم ارائه دهند تا مردم با اعتماد به یک حزب مجموعه‌ای از افراد را راهی مجالس نمایندگی اعم از مجلس شورای اسلامی ، مجلس خبرگان رهبری و شوراهای شهر و روستا کنند. لیست‌های انتخاباتی که از قضا با سیاست جوانگرایی همراه شده است علاوه بر آنکه می‌تواند احزاب را محور عالم سیاست قرار دهد، با عنصر جوانگرایی مجلاس نمایندگی را هم پویاتر و موثرتر می‌کند. چنین شرایطی بسیار مطلوب است اما اگر تحزب به‌طور کامل چه از حیث درون‌حزبی و تشکیلاتی و چه از حیث نوع نگاه نهادهای رسمی به احزاب شکل نگرفته باشد نمی‌توان از اقدامات روبنایی احزاب مانند لیست‌های انتخاباتی انتظار تحولی شگرف را داشت؛ چنانکه در چند وقت اخیر نیز مشاهده شد که لیست‌های انتخاباتی که با حمایت شخصیت‌های شهیر جناح‌های سیاسی مورد اقبال مردم قرار گرفت از کارآمدی لازم برخوردار نبودند. در حقیقت فعالیت عقیم احزاب در ایران باعث شد که اولا افراد حاضر در لیست‌های انتخاباتی خود را موظف به پاسخگویی حزبی ندانند ثانیا احزاب متبوع لیست‌های انتخاباتی هم توضیحی درباره برنامه و عملکرد خود ارائه ندهند و ثالثا با جوانگرایی‌های بی‌قاعده و احتمالا برای رفع موضوع ردصلاحیت‌ها افرادی در لیست‌ها گنجانده شدند که عملا هیچ گام مثبتی برای حل معضلات مردم برنداشتند. اصلاح‌طلبان در سال‌های متمادی همواره نبود نیروهای اصلی خود در مجالس نمایندگی را نتیجه ردصلاحیت‌های شورای نگهبان می‌دانستند که همیشه چنین موضعی محل نقد بوده است زیرا در عین حال که بهتر است شورای نگهبان با دست بازتری صلاحیت افراد را احراز کند اما اگر اصلاح‌طلبان در مقاطعی بحث خروج از حاکمیت را پیش نمی‌گرفتند می‌توانستند که با نهادهای رسمی و خاصه شورای نگهبان تعامل بهتری برقرار کنند تا بتوانند حتی اگر لیست انتخاباتی می‌دهند، آن لیست‌ متشکل از افرادی باشد که شخصا نیز مورد اقبال و اعتماد مردم قرار دارند و سابقه‌شان نشان داده است که از پس رفع مشکلات مردم برمی‌آیند. دیگر آنکه طیف‌هایی از اصولگرایان با تندروی‌های خود نیروهای معتدل، ریشه‌دار و باتجربه خود را کنار گذاشتند و به جای ایشان افرادی را وارد کارزار انتخابات کرددند که شاید جز برای تحقق امیال و باورهای شخصی خود هدف دیگری نداشتند.

همه این مسائل نشان‌دهنده آن است که در شرایط فعلی لیست‌های انتخاباتی و جوانگرایی‌های بی‌قاعده نمی‌تواند پاسخگوی نیاز عرصه سیاسی کشور باشد و ضرورت دارد تا زمانی که تحزب در ارکان و ساختار خود ایجاد نشده است، قدری مردم به افراد و نه لیست‌های انتخاباتی رأی بدهند و در دایره انتخاب خود اشخاصی را برگزینند که سال‌های متمادی در معرض آزمون و خطا قرار گرفته‌اند و اکنون زمان بهره‌گیری از تجربیات آنهاست. از سوی دیگر مجلس در چند دوره اخیر آنقدر ضعیف عمل کرده است که خود بزرگان کشور نیز مانند سال‌های نخستین انقلاب اسلامی تمایل ندارند ردای نمایندگی را بر تن کنند که این نیز نتیجه ورود نیروهای کم‌مایه به مجلس بوده است که می‌توان به استفاده از بزرگان این کشور چنین نگاهی به مجلس را تغییر داد تا بازهم مجلس در رأی امور قرار بگیرد.

نامه‌نیوز در آستانه انتخابات مجلس شورای اسلامی در سلسله گفت‌وگوهایی با چهره سیاسی به بررسی ضرورت حضور شخصیت‌های بزرگ انقلاب در مجلس تحت عنوان «بازی بزرگان» می‌پردازد.