یک تحلیلگر حقوق بین الملل در گفتگو با «نامه نیوز» تصریح کرد:
نعمت احمدی: زبان نظامی حزب الله لبنان خود سند معتبر بینالمللی است / صحبت از حقوق بینالملل درباره اسرائیل بیمعناست / قرار نیست کشوری بتواند به نفتکش ما در آبهای سوریه است حمله کند

پایگاه خبری تحلیلی نامه نیوز (namehnews.com) :
نامه نیوز- گروه سیاست: ماجرای حمله اسرائیل به چند نقطه در عراق، سوریه و در نهایت لبنان، مدتی بود که بسیاری را درباره پاسخ احتمالی طرفهای درگیر، مشغول به خود کرده بود. در نهایت با حمله اسرائیل به لبنان و شهادت دو تن از لبنانیها در حمله پهپادی این رژیم، سیدحسن نصرالله دبیرکل حزب الله لبنان طی یک سخنرانی قول داد که به زودی در تلافی این حملات، اقدامی نظامی را علیه اسرائیل صورت خواهد داد. تنها چند روز طول کشید تا وعده دبیرکل مقاومت لبنان محقق شود. با این حال رسانههای جبهه غربی-عربی پاسخ حزب الله را طوری جلوه دادند که گویا مقصر لبنان بوده است. از طرف دیگر اخیرا تهدیداتی علیه نفتکش ایرانی فروخته شده آدریان که در آبهای سوریه است، صورت گرفته که خود درخور تامل است. در این دو موضوع به سراغ «نعمت احمدی» کارشناس حقوق بینالمللی رفتیم و نظر وی را در این رابطه جویا شدهایم که متن این گفتگو را در ادامه میخوانید:
+ ما شاهد این بودیم که دو روز قبل تبادل آتش گستردهای میان نیروهای حزب الله لبنان و ارتش اسرائیل صورت گرفت و حزب الله در پاسخ به تجاوز نظامی و شهادت دو تن از شهروندان لبنان توسط اسرائیلیها، یک نفربر نظامی آنها را منهدم و چند منطقه نظامی و شهرک نشین را هدف قرار داد. هفته گذشته پدافند ارتش لبنان نیز به پهبادهای رژیم صهیونیستی واکنش نشان داد. در رسانههای بیگانه از آتش افروزی حزب الله گفتهاند. آیا این پاسخ در عرف روابط بینالملل پذیرفته است یا لبنان از مجاری دیگری باید پاسخ میداد؟
واقعیت این است که از زمان تشکیل سازمان ملل و خصوصا پس از شکل گیری اسرائیل در یک سرزمین اشغالی و پذیرفتهشدن آن به عنوان کشور توسط آن سازمان، اسرائیل همواره فرزند خاطی و بیقانون شورای امنیت سازمان ملل شناخته شده است. بهاین معنا که دولت اسرائیل به هیچکدام از قطعنامههای مجمع عمومی و شورای امنیت سازمان ملل (اعم از قطعنامههای الزامآور و غیر الزامآور) توجه نکرده و هیچکدام را اجرایی نکرده است.
صبحت کردن از قواعد حقوق ملل درباره اسرائیل منطقی نیست و سوال در این رابطه از ابتدا بیپاسخ و بی معناست! ما با یک دولتی درحال صحبت هستیم که از مقررات بینالمللی تمکین نمیکند و صرفا بهمدد وتوی قطعنامههای منجر به تحریم و محکومت توسط آمریکا پابرجا مانده است. تاکنون تعداد زیادی قطعنامه علیه اسرائیل صادر شده که تنها یکی از آنها بازگرداندن آوارههای فلسطینی و بازگشتن به مرزهای قبل از جنگ شش روزه است.
اسرائیل در روزگاری نه چندان دور یعنی طی همین چهل سال گذشته یکبار پایتخت یک کشور مستقل یعنی بیروت را با خاک یکسان کرد و امروز اگر توان نظامی کافی برای مقابله با کشورهای منطقه داشت، به تجاوزگری خود ادامه میداد.
+ عدم رعایت این قوانین و کنوانسیونهای بینالمللی توسط دولتی مثل رژیم صهیونیستی، میتواند مجوزی برای برخورد متقابل یکجانبه از سوی قربانیان (براساس حقوق بینالملل) باشد؟
اسرائیل زبان قطعنامه و ضوابط بینالمللی را نمیفهمد و بهواسطه حامیان خود، در شرایطی استثنایی قرار دارد که برخورد با آن را نیز درحالتی خاص قرار میدهد. صرفنظر از اینکه آیا موجودیت این کشور را به لحاظ حقوقی میپذیریم یا خیر، این کشور بهعنوان یک عنصر خاطی، ناچار باید با زبان خودش پاسخ بگیرد و در شرایط جنگی که این کشور ایجاد کرده، پاسخ متقابل کشورهای قربانی نظامی گری اسرائیل، کاملا مشروع است.
تنها نیرویی که تا الان توانسته چنین پاسخ متقابلی را در عرصه بینالمللی به اسرائیل بدهد و بر گردن این دولت افسار بزند، حزب الله لبنان بوده است. زبان اسرائیل، زبان قوانین و مقررات جهانی نیست، بلکه زبان زور و مقابله واقعی است. اینکه اسرائیل در اثر یک پاسخ مثل وضعیت کنونی عقب بنشیند، در گذشته چندان سابقه نداشته و اگر کشوری در برابر تجاوزات آن پاسخی میداد، گاه بخشی و گاه تمام آن کشور را اشغال میکرد!
+ پس چه اقدامی در رابطه با این دولت مشروع است؟
زبان نظامی حزب الله لبنان خود سند معتبر بینالمللی است. این زبان بوده و هست که اسرائیل را با واقعیت روبهرو کرده و آن را مجبور کرده به عرف بینالمللی و برخی مرزها آنهم از سر اجبار پایبند باشد.
+ در این میان، بحث نفتکش ایرانی آدریان که کشورمان آن را به مالک خصوصی فروخته است، در آبهای سوریه درحال پهلو گرفتن است. این درحالی است که این کشتی و ناخدای آن توسط آمریکا تحریم شده است...
در این رابطه، شورای امنیت سازمان ملل متحد مرجع جهانی رسیدگی و تعیین شرایط صلح و جنگ بین کشورهاست و در این پرونده هم شورا میتواند ورود کند. شورای امنیت درحال حاضر علیه ایران قطعنامهای صادر نکرده و این تحریم تنها از سوی آمریکاست. از سوی دیگر، تحریم اروپا را داریم که تنها علیه سوریه است و شامل ایران و کشتی نمیشود و بخاطر همان تحریم، از حرکت نفتکش به سوی سوریه توسط اروپا جلوگیری به عمل آمد. تحریم آمریکا یکجانبه بوده و چون تنها از سوی یک کشور است، محکومیتی جهانی را دربر ندارد. آمریکا براساس قاعده رفتاری خود که تحریم خریداران نفت ایران است.
+ با این اوصاف، اگر ناتو یا اسرائیل بخواهند نسبت به این کشتی تعدیای صورت بگیرد، باتوجه به اینکه در آبهای سوریه قرار دارد، میتوان پاسخ و دفاع از این اقدام احتمالی را نیز توسط دولتهای همسوی منطقه مشروع دانست؟
این کشتی نفتکش فعلا دارای مصونیت است و در حقوق بینالملل قرار نیست کشتیای که از مبادلات تجاری با یک یا چند کشور تحریم است، مورد حمله قرار بگیرد و این حمله قطعا خلاف قوانین بینالمللی است. البته این تنها احتمال است و باید دید در آینده چه میشود.
دیدگاه تان را بنویسید