تحلیل کریستین ساینس مانیتور: در عراق چه خبر است؟
پایگاه خبری تحلیلی نامه نیوز (namehnews.com) :
نامه نیوز- گروه سیاست: دقیقا در روزهایی که به گفته « ناظم دباغ » در مصاحبه با نامه نیوز، «نخست وزیر عراق درحال ایفای گام‌های مثبت برای میانجیگری» بود، حوادث نه چندان خوشایندی در عراق رخ داد. هنوز چند ماه از بازگشایی مرز بوکمال و شیرینی کام مردم این کشور از پاکسازی کامل داعش نگذشته بود که سه شنبه نهم مهرماه بغداد و چند شهر جنوبی عراق صحنه اعتراضات گسترده به دولت این کشور بودند. این اعتراضات البته از همان اول به قدری رادیکال و تند بود که تلفات نیروهای ضد شورش و مردم در همان هفته نخست اعتراضات به رقم 30 کشته رسید (هرچند الشرق الاوسط چاپ لندن این رقم را 98 نفر اعلام کرده است). درگیری‌ها تا آنجا ادامه یافت که مقامات مرزبانی ایران چندی پیش اعلام کردند که مرزهای ایران و عراق برای مدتی بسته است. در این میان، مجله اینترنتی کریستین ساینس مانیتور که از رسانه های شناخته شده نزدیک به دموکرات ها در آمریکاست، اخیرا در تحلیلی در ارتباط با حوادث عراق -که در ادامه می‌خوانید- ماجرای عروج اعتراضات در عراق را از زاویه‌ای دیگر باز کرده و به نقش جامعه جوان عراقی پرداخته است. در این میان البته ذکر یک نکته هم بسیار مهم است و آن اینکه بی تردید در حوادث این روزهای کشور عراق به خوبی ردپای صهیونیست ها و سعودی ها دیده می شود به یک معنا جوانان عراقی خواسته های به حقی در مورد اصلاح وضع فعلی عراق و برخورد با مفاسد دارند که ائتلاف سعودی- صهیونیستی در برخی شهرها بر موج این اعتراضات سوار شده اند . آنچه در ادامه می آید تحلیل کریستین ساینس مانیور در مورد حوادث عراق است.
عراقی‌های جوان در جستجوی رهبران پاک دست هستند
عراق این روزها ایام اعتراضات را پشت سر می‌گذارد. این اعتراضات همچنین آینه‌ی تمام‌نمای میل جامعه جوان عراق به یافتن یک راه‌حل فوری برای مقابله با «فساد» نیز هست.
از زمان رهایی از عراق از دست دیکتاتور خشن خود (صدام) در سال 2003 میلادی توسط ارتش آمریکا، مردم این کشور شاهد وعده‌های متنوع پوپولیستی محقق نشده در رابطه با انواع مشکلات این کشور بودند؛ از بحران آب های آلوده و کمبود آب آشامیدنی سالم گرفته تا سطح پایین اشتغال و تجاوز توسط داعش، همه و همه تنها بخشی از مشکلات این کشور هستند. خاموشی سراسری و ضعف سیستم برق‌رسانی نیز از مشکلات دیرین عراق بوده که این روزها در این کشور ثروتمند نفتی تشدید شده است. تنها چیزی که عراق به آن تکیه داده و این تکیه گاه باعث شده بود این جامعه بر اساس آن سرپا بماند، وجود رهبران سیاسی و مذهبی و مرجعیت بوده‌است.
اما به هر ترتیب، از ابتدای ماه اکتبر(نهم مهرماه)، عراق شاهد تظاهرات گسترده روزانه در تعدادی از شهرهای مختلف بوده که عمدتا بدون رهبر بوده‌اند و این فقدان رهبری و جهت‌دهی به تحرکات، اتفاقی جدید محسوب می‌‌شود.
روشن است که مطالبات اصلی معترضین در شرایط فعلی مواردی از این قبیل است: پاکدستی حاکمیت، پایان دادن به مفاسد اقتصادی نخبگان سیاسی -که درآمدهای سرشار نفتی عراق بر باد می‌دهند- !
این رسانه ادعا کرده است : اعتراضات عراق شاید نشانه‌ای از تولد یک دمکراسی بالغ باشد. دموکراسی‌ای که بر مبنای آن، جوانان عراقی فساد را تهدیدی بزرگتر از هر چیز دیگر می‌دانند. آن‌ها با کمک شبکه‌های اجتماعی، در اجتماعات ده‌ها هزار نفره به خیابان‌ها می‌روند. عراقی‌های جوان این روزها حول هشتگی به زبان عربی که مضمون آن «من برای حقوقم معترض هستم» به خیابان‌ها می‌آیند. سال گذشته نیز، برخی اعتراضات با همین محتوا شروع شد که با کشته‌شدن ده‌ها معترض در شهرهای جنوبی پایان یافت.
نکته مهمی که در این میان وجود دارد، جوان بودن بیش از حد جامعه عراق است. نزدیک نیمی از جمعیت عراق پس از حمله آمریکا به این کشور و سقوط صدام متولد شدند. این جمعیت حدود 40درصد کل جمعیت عراق را تشکیل می‌دهد که جملگی زیر 16 سال جمعیت دارند. رقمی که حاکی از افزایش شدید زاد و ولد میان عراقی‌هایی است که از اتفاقا فقیر هم هستند.
صرف‌نظر از برخی خشونت‌ها، این معترضین جوان حالا با این وضعیت، انتظارات بیشتری از رهبران سیاسی کشورشان دارند. بیکاری حدود 25درصدی جوانان این کشور -که به نظر مردم حاصل فساد اقتصادی گسترده است- خود دلیل کمی برای تداوم اعتراضات نیست؛ آن‌قدر که یک دختر معترض عراقی در شبکه‌های اجتماعی در جملاتی تاثیر گذار می‌گوید: «احزاب و نیروهای سیاسی ما را از همه رویاهایمان محروم کردند»!
مترجم: رضا اسدآبادی
دیدگاه تان را بنویسید