الجزیره: در حادثه حمله به نفتکش ایرانی، تهران به چه کسی شک دارد و چگونه پاسخ خواهد داد؟

پایگاه خبری تحلیلی نامه نیوز (namehnews.com) :

به گزارش نامه نیوز، در ادامه این مطلب آمده است: وی بر این عقیده است که دولت‌های درگیر با ایران در خلیج فارس یعنی عربستان سعودی و امارات، در مرحله فعلی، از سوی تهران متهم نمی‌شوند، تا فرصت موفقیتی برای میانجی گری نخست وزیر پاکستان بین ایران و عربستان سعودی فراهم شود.

فرحات در گفتگو با الجزیره تصریح کرد که نکته مثبت در حمله به نفت کش ایرانی، اعلام عربستان سعودی در مورد تلاش برای کمک به این نفت کش است.

از سوی دیگر، فیصل ابوصلیب، استاد علوم سیاسی، ایران دست داشتن هیچ دولتی در حمله به نفت کشش را بعید ندانسته است. این تحلیلگر سیاسی معتقد است که پیش از هر میانجی گری، نوعی تنش ایجاد می‌شود، تا طرف گفتگو کننده بتواند برگه‌های خود را با قدرت سر میز مذاکره بگذارد. ضمن آنکه عربستان سعودی از حمله آرامکو برای مطرح کردن ایران در جامعه بین الملل، بعنوان دولتی که به قوانین بین المللی پایبند نیست، استفاده کرد.

اما ابوصلیب بعید نمی‌داند که ایران بخواهد اوراق مذاکره‌ای را کسب کند؛ همچنانکه این حمله، تلاشی برای بر هم زدن محاسبات است، آن هم در زمانی که تمام طرف‌ها به مذاکره نیاز دارند.

در خصوص واکنش‌های احتمالی ایران، فرحات معتقد است که تشکیل کمیته تحقیق توسط تهران، زمان بر است؛ بویژه آنکه تعیین سقف زمانی برای ظهور نتایج نیز به نفع ایران است.

وی می‌افزاید: باب پیش بینی در مورد شیوه پاسخ دادن تهران به این حمله، باز است و واکنش ایران می‌تواند به صورت مستقیم و یا از طریق یکی از بازون آن، بویژه حوثی‌هایی باشد که بر دریای سرخ مشرف هستند؛ که البته احتمال دوم قویتر است.

اما در صورتی که نتایج تحقیق مشخص شده و به دست داشتن اسرائیل در حمله به نفت کش ایرانی منتهی شود، این امر، باعث تغییر مسیر برخی مسائل در منطقه می‌شود.

در رابطه با این احتمال، فرحات معتقد است که اگر ایران بتواند اسرائیل را به این بحران بکشاند، افکار عمومی در جهان عرب را نیز با موضع خود هماهنگ می‌کند و در این شرایط، مشخص می‌شود که مقابله واقعی، نه بین ایران و عربستان، بلکه بین ایران و ایالات متحده و عربستان است.

این در حالی است که ابوصلیب تاکید می‌کند که منطقه در معرض یک مقابله نظامی قرار ندارد؛ چرا که ایران و عربستان، از وقوع مقابله نظامی مستقیم یا غیر مستقیم، اجتناب می‌کنند.