عبدالله ناصری: اقدامات درست با آقایان رحمانی، نمکی و نوبخت شدنی نیست/ روحانی مسائل ساده‌تر از کرونا را هم نتوانست مدیریت کند/ راه‌حل کرونا قرنطینه کامل است اما دولت نه انگیزه دارد نه منابع
پایگاه خبری تحلیلی نامه نیوز (namehnews.com) :
به گزارش نامه نیوز- کرونا در جهان جا خوش کرده و ایران نیز از این بلا در امان نیست. وضعیت اینجا اما سخت تر از هر جای دیگری است و شاهدیم که چطور روز به روز عرصه بر مردم و دولت تنگ‌تر می‌شود. مردم از یک سو نگران سلامتی خود و خواهان ماندن در خانه هستند و از سوی دیگر چنان غم نان دارند که به محض اندک مسامحه ای از سوی مسوولان، خیابان‌ها شلوغ می‌شود. وضع دولت هم بهتر از مردم نیست. از یک سو تنگناهای اقتصادی ناشی از کاهش درآمد و افزایش هزینه‌ها و از سوی دیگر انتظار بحق جامعه مبنی بر اقدامات منطبق با نظر کارشناسان عرصه بهداشت و درمان. به گفته کارشناسان قرنطینه، فاصله‌گذاری اجتماعی و یا هر اسمی که بر آن بگذاریم باید ادامه داشته باشد تا از مرحله مدیریت بیماری گذشته و به مرحله کنترل برسیم. دولت اما دغدغه‌های دیگری هم دارد. تحریم‌ها که بود، همان اندک درآمد حاصل از فروش بنزین و مالیات و… هم کاهش یافته است. حکایت انتظارات عمومی برای ارائه بسته‌های حمایتی به مردم و هزینه‌های مقابله با کرونا نیز حکایت قوز بالای قوز است. از همین رو شاهدیم که تصمیمات دولت با انتظارات جامعه همخوانی ندارد و هر سخن روحانی با انتقادات جدی مواجه است. چه آن زمان که به کل منکر قضیه بود و اصرار داشت از شنبه وضعیت عادی است و چه حالا که با دستورات خود، شرایط حساس را نادیده گرفته و عملا برای بازگرداندن اقتصاد کشور به وضعیت عادی می‌کوشد. مشاهده چنین اوضاعی اصلا دور از انتظار نبود و از همان هفته‌های نخست می‌شد پیش‌بینی کرد که کار به اینجا می‌رسد. منتها وقتی سعید حجاریان در یادداشتی نوشت «کرونا ساخت قدرت معیوب کشور را از منظری جدید به پرسش گرفته و تصویری جدید از مسوولیت‌ناپذیری و هرج‌ومرج بوروکراتیک به‌دست داده و مع‌الاسف وضعیت ملوک‌الطوایفی را احیا کرده است» برخی شمشیر کشیدند و وامصیبتا سر دادند که چه نشسته‌اید که برخی به دنبال ایجاد اغتشاش هستند! خوش بین‌ترین سیاسیون نیز در این چند هفته بر دولبه بودن تیغ کرونا در عرصه کشورداری تاکید کرده و یادآور شده‌اند که هر قدر مدیریت صحیح موجب کاهش شکاف دولت و ملت است، عملکرد ناصحیح مسبب افزایش آن خواهد بود. اما کو گوش شنوا؟! جناب رییس‌جمهور دیروز آب پاکی را روی دست همه ریخت و با اعلام تصمیم خود مبنی بر آغاز فعالیت کسب‌و‌کارها از ۲۳ فروردین، نشان داد که اولویت دولت چندان هم سلامت مردم نیست. بر این اساس حسن روحانی باید منتظر تبعات سیاسی و اجتماعی تصمیمات خود باشد. شاید با این اقدام کمی از فشار اقتصادی بر دولت خود بکاهد اما قطعا موجی از نارضایتی و اعتراض پیش رو خواهد داشت. نه انگیزه، نه منابع عبدالله ناصری، عضو شورای هماهنگی اصلاح‌طلبان اما معتقد است که روحانی اصلا به این حرف‌ها اهمیت نمی‌دهد و بیش از این نیز نباید از او انتظار داشت. او در گفت‌وگو با «جهان‌صنعت» گفت: «توجه داشته باشید که دولت در سال‌های قبل خیلی مسائل کم اهمیت‌تر از کرونا را هم نتوانست مدیریت کند. از آنجا که آقای روحانی در دو سال گذشته منفعل بوده و باری به هر جهت عمل کرده است طبیعتا نمی‌توان از او انتظاری داشت. به جهت اینکه دولت برنامه‌ای برای مقابله با کرونا ندارد شاهدیم که وزارت بهداشت یک موضعی می‌گیرد و وزارت صمت موضع دیگری. من معتقدم انتظار مدیریت این شرایط از آقای روحانی اساسا انتظاری واهی است زیرا او مدت‌هاست که به طور جدی نشان داده هیچ برنامه‌ای ندارد و دچار روزمرگی شدید است.» وی در نقد تصمیمات دولت برای مقابله با کرونا گفت: «واقعیت این است که راه نجات کشور در مقابله با کرونا، قرنطینه کامل است و این قرنطینه کامل نیاز به منابع مالی دارد تا دولت بتواند زندگی مردم را اداره کند. دولت اما نه چنین انگیزه‌ای دارد و نه منابع مالی لازم را برای این کار دارد.»این فعال سیاسی اصلاح طلب تاکید کرد: «به عقیده من مهم تر از مسائل کرونا این است که حکومت و دولت مسائل اصلی‌تر خود را حل کند و در این شرایط به خاطر محورهای عاطفی که در دنیا وجود دارد اگر ایران برای حل مسائل بین‌المللی و حل مناقشه تحریم‌ها پیشقدم شود، می‌توان امیدوار بود که در شرایط عاطفی و روحیه فعلی جهان هم بتواند تا حدودی بازار نفت خود را بازسازی کند و هم برای آینده برنامه‌ریزی کند. در یک کلام معتقدم کشورهایی که در این زمان با تحریم‌های بین‌المللی مواجه هستند مثل ایران، سوریه و کره شمالی و به طور جدی نخواهند توانست هماهنگ با پروتکل جهانی کرونا را مدیریت کنند بنابراین هر روز یک موضعی می‌گیرند.» وی در پاسخ به اینکه ادامه این رویه چه تبعات سیاسی و اجتماعی برای روحانی خواهد داشت گفت: «حتما ارزیابی جامعه مدنی در سال آینده از عملکرد روحانی و دولت به مراتب منفی‌تر و سیاه‌تر از قبل خواهد بود. من با توجه به تحریم‌ها شخصا شرایط کشور را شبیه مرداد ۶۷ می‌بینم یعنی معتقدم که با این شرایط با توجه به تبعات درازمدت آثار کرونا باید حاکمیت مثل قطعنامه ۵۹۸ یک تصمیم جدی بگیرد.» ناصری همچنین گفت: «البته اگر آقای روحانی این وزرای ضعیف و نالایق را از دور خود کنار بزند و یکسری آدم‌های باتجربه را برای مدیریت کرونا روی کار آورد، در همین شرایط تحریم و با همین محدودیت منابع هم می‌توان تصمیمات خوبی گرفت. ولی مردم باید بدانند که تصمیمات مطلوب ضدکرونایی با آقایان رحمانی، نمکی و نوبخت انجام شدنی نیست و متاسفانه آقای روحانی هم با طناب اینها در چاه می‌رود.» مجلس بدتر از دولت انتقادات از دولت به جای خود اما نمی‌توان این واقعیت را نادیده گرفت که در این کشور نهادهای دیگری از جمله مجلس و… وجود دارند که در چنین شرایطی موظف‌اند به حفاظت از جان و حمایت از مطالبات مردمی. آنچه در هفته‌های اخیر از این نهادها و دستگاه‌ها دیدم اما فراتر از عملکرد دولت نبوده است. خانه ملت خیلی از زودتر از دیگر اقشار ملت تعطیل شد و نمایندگان خود را قرنطینه کردند. دیگر دستگاه‌ها نیز غیر از چند عملیات برای سرکوب کرونا و در بوق کردن اقدامات خود کار خاصی نکردند. روشن است که این رویه موجب افزایش ناامیدی مردم از مجموعه حاکمیت خواهد شد و تبعات سنگینی به همراه دارد. عبدالله ناصری اما نامناسب بودن اقدامات آنان را نیز متاثر از عملکرد غیرقابل دفاع دولت می‌داند. او در پاسخ به اینکه انتظار جامعه از نهادها و دستگاه‌های غیر از دولت چیست و نتیجه برآورده نشدن آن چه خواهد بود گفت: «ما این تجربه را داریم که هر چقدر اختیارات دولت محدود باشد، رییس‌جمهور قدرت لابی و مذاکره با نهادهای بالادستی و نهادهای هم عرض را دارد. نمونه بارز آن زلزله بم در سال ۸۲ است که دولت فرماندهی عملیات را بر عهده گرفت و همه نهادها حتی نهادهای زیر نظر رهبری نیز با آن فرماندهی متمرکز هماهنگ شدند. علت این بود که خود آقای خاتمی خود را مسوول واقعی این ملت می‌دانست. آقای روحانی اما کار را رها کرده و من معتقدم که منتظر سپری شدن این یک سال است تا جامعه وارد فضای انتخاباتی شود. همین الان آقای روحانی می‌تواند با مذاکرات جدی با رهبری بسیاری از مسائل را پیش ببرد اما من در وجنات او اصلا چنین انگیزه‌ای را نمی‌بینم.» قطع امید از دولت تدبیر و امید اما خاصه در این شرایط، ممکن نیست زیرا مردم غیر از دولت پناهی ندارند و به تنهایی از پس این معضل بزرگ برنخواهند آمد. از این رو یک بار دیگر در راستای رسالت رسانه‌ای خود به دولت فخیمه یادآور می‌شویم که سلامت مردم باید در عمل بر هر امر و دغدغه دیگری اولی باشد. آقای روحانی به عنوان شخص اول اجرایی مملکت که به موجب قانون اساسی وظیفه حمایت از یک یک افراد را در چنین شرایطی دارد، مسوول جان این مردم بوده و ان شاءالله که متوجه که این وظیفه خطیر هست.
منبع: روزنامه جهان صنعت
دیدگاه تان را بنویسید