«نامه‌نیوز» بررسی کرد؛
همه ضدونقیض‌ها از حضور عارف در انتخابات 1400/چرا نمی‌خواهند او رئیس‌جمهور شود؟
پایگاه خبری تحلیلی نامه نیوز (namehnews.com) :
گروه سیاست نامه‌نیوز: استعفای محمدرضا عارف از شورای عالی سیاست‌گذاری اصلاح‌طلبان واکنش‌های زیادی به همراه داشت؛ برخی این استعفا را پایان عمر سیاسی دانستند و برخی هم خیز او برای انتخابات ریاست‌جمهوری سال آینده تلقی کردند. هرچند اصل استعفا هم محل بحث قرار گرفت؛ به طور خاص اینکه چرا عارف این استعفا را بعد از چهارماه اعلام کرده است و چرا هیچ‌یک از اعضای شورای عالی از آن اطلاع نداشتهاند.
صوفی: استعفای عارف را از رسانه‌ها و فضای مجازی مطلع شدیم
در همین زمینه علی صوفی یک روز بعد از انتشار خبر استعفای عارف آن را مشکوک دانست و گفت: «در جریان استعفای آقای موسوی‌لاری هم ما از طریق فضای مجازی و رسانه‌ها مطلع شدیم. اکنون هم بحث استعفای آقای عارف در شورای عالی مطرح نشده است و صرفا رسانه‌ها آن را منتشر کردند. نکته دیگر اینکه گفته می‌شود آقای عارف استعفایش را به آقای داود محمدی که او هم تنها یکی از اعضای شورای عالی سیاست‌گذاری است، داده است که این اقدام کاری غیرمتعارف است و معلوم نیست که چرا آقای محمدی در جریان استعفای دکتر عارف بوده اما دیگر اعضا خبر نداشتهاند. همه این مسائل موضوع استعفای دکتر عارف را مشکوک می‌کند و طبیعی به نظر نمی‌آید و به‌نظر می‌رسد که به‌نوعی دوستان می‌خواهند بدون هیچ‌گونه هزینه‌ای ابتکار عمل را در دست بگیرند».
افراد دیگری چون محمود صادقی، احمد حکیمی‌پور و حتی آذر منصوری که دبیر شورای عالی است هم در گفت‌وگوهایی اعلام کردند که از طریق رسانه‌ها از استعفای عارف باخبر شدند. استعفای او در حالی رخ داد که نائب‌رئیس شورا یعنی عبدالواحد موسوی‌لاری هم در اردیبهشت همین امسال از سمت خود در شورای عالی استعفا داد. مشخص نیست چرا عارف از استعفایش با هیچ کدام از اعضای شورا سخن نگفته بود و چرا این موضوع را بعد از چندماه علنی کرد؟ پاسخ این پرسش هرچه باشد در نتیجه احتمالی آن چندان تأثیرگذار نیست زیرا به باور کارشناسان سیاسی استعفای او می‌تواند حامل دو نتیجه باشد؛ نخست آنکه او بعد از این دیگر در عالم سیاست حضور نداشته باشد و دوران بازنشتگی خود را سپری کند و دوم آنکه اتفاقا این استفعا زمینه حضور او در انتخابات سال1400 با سازوکاری جدید را فراهم می‌کند و او از حالا عزم خود را برای ریاست‌جمهوری جزم کرده است.
طلایی: عمر سیاسی عارف تمام شده و او فقط یک بازنشسته سیاسی است
در تشریح فرضیه نخست چندروز پیش مرتضی طلایی در گفت‌وگو با «نامه‌نیوز» گفت: «عمر سیاسی آقای عارف تمام شده است. او در مقطعی تلاشی برای ریاست‌جمهوری کرد که نشد. بعد از آن ریاست مجلس را نشانه گرفت که بازهم نشد، بعد از آن تلاش کرد که یگ فراکسیون قوی و تأثیرگذار به نام امید ایجاد کند که بازهم موفق نبود و در نهایت صرفا به یک عضو حاضر در مجلس تبدیل شد که حتی یک نطق تأثیرگذار هم از خود به جا نگذاشت. با چنین شرایطی وقتی علاوه بر مردم خود اصلاح‌طلبان هم دیگر او را به رسمیت نمی‌شناسند، باید بدون تعارف بگوییم که عمر سیاسی او به پایان رسیده و او فقط یک بازنشسته سیاسی است».
هاشمی‌طبا: مطمئنم که عارف در انتخابات ریاست‌جمهوری آتی وارد رقابت نخواهد شد
یا سید مصطفی هاشمی‌طبا از جبهه اصلاحات در گفت‌وگو با روزنامه «صنعت» گفت که قطعا عارف در انتخابات سال آینده شرکت نمی‌کند: «تقریبا مطمئن هستم که آقای عارف در انتخابات ریاست‌جمهوری آتی وارد رقابت نخواهد شد زیرا زمینه برای اینکه او بتواند کار کند، فراهم نیست... او بهترین گزینه برای کار دانشگاهی است و خودش هم باید دیگر این را دریافت کرده باشد. به نظر من برای عارف بهتر است که به امور دانشگاهی بپردازد و بداند که هر کسی را بهر کاری ساختند». او درباره اینکه اگر عارف نامزد انتخابات شود، آیا اصلاح‌طلبان از او حمایت می‌کنند یا نه هم گفته است که: «به نظر من از او حمایت نمی‌شود».
روزنامه کیهان: عارف از شورای عالی استعفا داد تا در انتخابات 1400 نامزد شود
در برابر چنین دیدگاهی اتفاقا روزنامه کیهان که کاملا منتقد اصلاح‌طلبان و خاصه عملکرد عارف در مجلس محسوب می‌شود، نوشت: «از گوشه و کنار خبر می‌رسد که عارف وقتی متوجه این واقعیت شده که از شورای‌عالی اصلاح‌طلبان آبی گرم نمی‌شود، عطایش را به لقایش بخشیده و عزم خود را جزم کرده تا با سازوکار جدید دیگری که از سوی مدعیان اصلاحات تعریف می‌شود خود را برای انتخابات 1400 آماده کند».
ایمانی: استعفای عارف از شورای عالی شانس او را در انتخابات1400 افزایش داد
یا ناصر ایمانی که او هم اصولگرا محسوب می‌شود گفته است که: «اصلاح طلبان به خاطر عملکردشان اکنون در افکار عمومی وجه خوبی ندارند و این برای هر کاندیدایی که با اسم اصلاح طلبی وارد شود، یک امتیاز منفی است. عارف هم خواسته با دوری از اصلاح طلبان شانس خود را در انتخابات بعدی بیشتر کند».
ابطحی: عارف قطعا یکی از کاندیدا‌هایی است که خود را آماده ریاست جمهوری می‌کند
حتی محمدعلی ابطحی پا را فراتر از این سخنان گذاشته و در گفت‌وگو با «نامه‌نیوز» رسما از حضور قطعی عارف در انتخابات1400 سخن گفته است: «آقای عارف قطعا یکی از کاندیدا‌هایی هستند که خود را آماده ریاست جمهوری می‌کنند، اما کسان دیگری هم ممکن است در همین صدد باشند. در سیاست نیز طبیعتا اول باید افراد خودشان تلاش‌هایی کنند و بعد بر اساس نظرسنجی‌های غیررسمی بتوان تصمیم گرفت که فرد مورد حمایت استیا خیر. من شک ندارم که آقای عارف خود را یکی از کاندید‌های ۱۴۰۰ می‌داند، اما اینکه او به عنوان یک کاندیدای اجماعی پذیرفته می‌شود یا نه به عواملی مختلفی بستگی داد... من موضوع جدا شدن از شورای اصلاح طلبان را خیلی موضوع مهمی در خصوص تصمیم آقای عارف برای کاندیداتوری نمی‌دانم، زیرا تاریخ مصرف این شورا عملا تمام شده بود و عملکرد تاثیرگذاری هم نداشت. طبیعی است که هر فردی که بخواهد فعال شود، تفکر اصلاح طلبی را مبنا قرار می‌دهد، اما از این مجموعه‌های بوروکراتیک اصلاحات توقع معجره ندارد».
زیدآبادی: بلندپروازی‌های عارف با حضورش در انتخابات ریاست‌جمهوری ادامه می‌یابد
احمد زیدآبادی هم جزو کسانی است که به صورت تلویحی در تحلیل خود می‌گوید که عارف در انتخابات ریاست‌جمهوری شرکت می‌کند. او اخیرا نوشته است: «می‌توان بلندپروازی‌های عارف را برای ایفای نقش سطح اول در صحنۀ سیاست ایران، دلیل اصلی نشستن خواسته یا ناخواسته‌اش بر سیبل حملات و تهاجمات بخشی از اصلاح‌طلبان دانست، بلندپروازی‌هایی که با نامزدی‌اش در انتخابات ریاست جمهوری سال 94 آغاز شد و با رهبری فراکسیون امید در مجلس دهم استمرار یافت و احتمالاً با نامزدی مجدد در انتخابات ریاست جمهوری سال آینده ادامه می‌یابد... نهایتا می‌توان از عارف پرسید که چرا حرفه دانشگاهی همراه با تأثیر و احترام خود را رها کرد و به عرصۀ سیاست پیچیده و بی‌قاعده‌ای پا گذاشت که هم حرمت‌اش توسط برخی محافل شکسته شود و هم کمترین کاری از پیش نبرَد!»
کرباسچی: باید با عارف تعارف را کنار بگذاریم
در عین حال که به‌نظر می‌رسد احتمال حضور عارف در انتخابات سال آینده زیاد باشد اما اگر عارف بخواهد در کارزار انتخابات شرکت کند مسیر سختی در پیش خواهد داشت زیرا او علاوه بر آنکه مورد انتقاد جبهه مقابل یعنی اصولگرایان است، از انتقادهای هم‌جناحی‌های خود یعنی اصلاح‌طلبان هم بی‌نصیب نبوده است؛ مشخصا حزب کارگزاران در این سال‌ها تندترین مواضع را علیه او اتخاذ کرد و عموم انتقادهایی کرباسچی در چندوقت اخیر از جریان اصلاحات کرده با کنایه‌هایی به عارف بوده است. او چندی پیش در گفت‌وگویی گفته بود: «اینکه آقای دکتر عارف یک وقتی نامزد ریاست‌جمهوری شدند و اصلاح‌طلبان به هر دلیلی دنبال آقای روحانی رفتند نباید باعث این شود که بخواهیم جبران کرده و بگوییم که او حتما رئیس شورای عالی باشد. آقای عارف اگر می‌توانند در شورای عالی اصلاحات، فراکسیون امید یا هرجایی نقش برجسته ایفا کنند باید از او حمایت کنیم اما اگر در عمل دیدیم که شخصیت اجرایی با توانایی برقرار کردن یک سازوکار فعال را ندارد؛ باید تعارف را کنار بگذاریم. کار سیاسی که رودربایستی ندارد». یا محمد قوچانی از اعضای شورای مرکزی حزب کارگزاران از عارف با عنوان «تندیس سکوت» یاد کرده بود.
در کنار چنین انتقادهایی وجه عمومی عارف هم دیگر شبیه به آنچه در سال92 یا 94 دیدیم نیست و او به طرز قابل توجهی سرمایه اجتماعی خود را از دست داده است و اگر بخواهد از عموم مردم رأی بگیرد باید اتفاق قابل توجهی را رقم بزند.
دیدگاه تان را بنویسید