رئیسی برای کاندیدا نشدن بیش از کاندیدا شدن دلیل دارد

به گزارش نامه نیوز، شنیده‌ها و اخبار غیررسمی از عدم کاندیداتوری سید ابراهیم رئیسی در این دوره از انتخابات حکایت می‌کند اما هنوز هم معلوم نیست که او نهایتا ماندن در دستگاه قضا و ادامه روند فسادستیزی خود را ارجح بداند یا اینکه رسیدن به پاستور و به دست گرفتن امور اجرایی کشور را در اولویت قرار دهد. سیاسیون نیز در این خصوص اختلاف‌نظرهای بسیاری دارند. برخی با اشاره به وضعیت جریان اصولگرا حضور او را ضروری می‌دانند و برخی نیز دلایل متعددی برای اثبات این دارند که عدم کاندیداتوری او بهتر از کاندیداتوری وی است.

ناصر ایمانی، تحلیل‌گر سیاسی اصولگرا در گروه دوم قرار می‌گیرد. او در گفت‌وگویی با «نامه نیوز» ضمن تاکید بر اینکه « هنوز معلوم نیست که آقای رئیسی نیاید و احتمال کاندیداتوری او وجود دارد» گفت: « به نظر من او هم دلایلی برای آمدن دارد و هم دلایلی برای نیامدن».

وی در تشریح دلایل رئیسی برای کاندیداتوری گفت: « علت اصلی اهمیت جایگاه ریاست جمهوری است. اینکه در کشور ما همه قدرت‌ها به قوه مجریه برمی‌گردد و اگر این قوه قوی باشد، شاید کار قوه قضاییه و مجلس هم سبک‌تر شود، باعث می‌شود که رئیسی مایل به کاندیداتوری شود».

این فعال سیاسی اصولگرا افزود: « به اضافه اینکه شاید تصور می‌کند که نامزدهای مطرح شده فعلی در اندازه ریاست جمهوری نیستند و فکر می‌کند که لازم است خودش بیاید».

ایمانی در ادامه دلایل رئیسی برای نیامدن را شرح داد و گفت: «مهم‌ترین علت وضعیت فعلی قوه قضاییه است. قوه قضایه اکنون اوایل یک راهی است که سنگ بنای آن را آقای رئیسی گذاشته و معلوم نیست که اگر خودش نباشد، ادامه یابد. باید مدت زمان متنابهی در این قوه باشد تا این مشی جا بیفتد و مسیر عادی شود تا رئیس بعدی هم نتواند خارج از ریل حرکت کند».

وی افزود: «دلیل دوم نیامدن او این است که در این شرایط کشور هر کسی رئیس جمهور شود، خیلی آسیب می‌بیند. کشور از جهات مختلف مثل مسائل اقتصادی، سیاست داخلی و خارجی یا کرونا و ...  حالت ویرانه دارد و هرکسی که رئیس جمهور شود اصطلاحا خونش پای خودش است و خیلی سختی خواهد کشید. حتما مورد اعتراض، اتهام و انتقادات بسیار قرار می‌گیرد و فرقی ندارد که رئیسی باشد یا آقای کواکبیان . هرکسی که باشد، مورد فشار است. لذا این برای فردی که اکنون یک مسئولیت بزرگ است مثل رئیسی و قالیباف از خود گذشتگی است که رئیس جمهور شود. عقل منطقی می‌گوید کسانی که مسئولیت دارند این کار را نکنند».

ایمانی در پاسخ به اینکه ریسک انتخابات و تجربه شکست در سال 96 چقدر در تصمیم رئیسی نقش خواهد داشت؟ گفت: « ریسک انتخابات هم هست. به خصوص که طبق تجربه در همه انتخابات‌ها شاهد یک پدیده بوده‌ایم. مثلا سال 76 انتخاب خاتمی یک پدیده بود و تا یک ماه قبل کسی فکر نمی‌کرد که او رای آورد. یا انتخاب احمدی نژاد در سال 84 و انتخاب روحانی در سال 92 یک پدیده بود. این دوره از انتخابات نیز ممکن است این تجربه تکرار شود زیرا بسیاری از مردم حالت سرخورده دارند و ممکن است که یک اتفاق یکباره همه این آرای خاموش را پای صندوق آورد و به کسی رای دهند که تصور نمی‌کنیم».

وی افزود: «ضمن اینکه تاثیرگذاری مسائل خارجی در این انتخابات خیلی محتمل است. چه بخواهیم و چه نخواهیم به دلیل عملکرد دولت آقای روحانی و به خاطر شرایط دیگر کشور، فاکتور خارجی در انتخابات ایران مطرح است. مقدار اثرگذاری این فاکتور در دهه اول انقلاب به پایین‌ترین حد خود رسیده بود. در 10 سال دوم هم تاثیرگذاری خارجی کم بود اما از دهه سوم به بعد و به خصوص در این هشت سال دولت روحانی که خیلی مسائل داخلی به مسائل خارجی وصل شد، تاثیرگذاری عوامی خارجی بیشتر شده است. غرب و امریکا هم از اینکه به نفع خودشان اثرگذاری داشته باشند، بدشان نمی‌آید لذا ممکن است که تغییراتی از طریق مذاکره و ... ایجاد کنند که راه را برای کاندیداهایی باز کند که فرکانس می دهند مشکل خارجی، تحریم و به تبع آن مسائل اقتصادی را حل خواهند کرد. به این ترتیب این فاکتور هم می‌تواند خودش پدیده سال شود و مسلما اگر اینطور شود، رئیسی و قالیباف آن کاندیدایی نیستند که رای آورند و فردی مثل ظریف اگر نامزد شده باشد، رای خواهد آورد».

این تحلیل‌گر اصولگر در واکنش به گروهی که منع رهبری را عامل عدم کاندیداتوری رئیسی می‌دانند، گفت: « من در این باره خبری ندارم اما برداشت شخصی من این است که رهبری همچون گذشته نفیا یا اثباتت اظهار نظر نمی‌کنند و به خصوص به کسانی که مسئولیت دارند نمی‌گویند که نامزد بشوید یا نشوید. البته در مواردی استثنا قائل شدند و مثلا به آقای احمدی‌نژاد در سال 96 و یا به سیدحسن آقای خمینی همین اخیرا گفتند که نامزد نشوید».

وی تاکید کرد: «به این ترتیب علت اصلی کاندیدا نشدن آقای رئیسی این است برای عدم کاندیداتوری بیش از کاندیداتوری دلیل دارند. مهم‌ترین دلیل هم اهمیت کار ایشان در قوه قضاییه است. به خصوص که او مثل آقای آملی لاریجانی، هاشمی شاهرودی یا آقای یزدی یک رئیس قوه عادی نیست و بنای تحول دارد. لازمه ایجاد تحول نیز آن است که در قوه بماند و کار خود را به اتمام برساند».