سخنی با کاندیداهایی که تأییدصلاحیت نمی‌شوند

همه آدم‌ها در موقعیت های مختلف وارد آزمایش های سخت می‌شوند که برای آینده آنها یک نقطه عطف خواهد بود. واکنش های افراد در چنین موقعیت هایی متفاوت است. برخی بحران را مدیریت می کنند. عده ای نیز شکست را می پذیرند و کنار می روند. بعضی نیز ممکن است بر اثر ناامیدی و دلسردی سرنوشت شخصی بدی پیدا کنند.

در حوزه سیاسی نیز همین طور است و افراد در بزنگاه های مختلف مورد آزمایش قرار می گیرند. گاهی سیاسیون وقتی درباره افراد دیگر سخن می گویند یک نظری دارند اما وقتی آن اتفاق یا شرایط برای خود آنها به وجود می آید، موضع دیگری می گیرند. انتخابات یکی از آن آزمون های مهم است. خیلی از آدم ها را اتفاقا می توان در همین مقاطع شناخت و مورد ارزیابی قرار داد.

انتخابات در ایران مراحل مختلفی دارد. ابتدا نامزدها ثبت نام می کنند و مرحله بعد از طریق هیأت نظارت بر انتخابات بررسی صلاحیت می شوند. شاید در ادوار گذشته وقتی از یک فرد سیاسی که خودش نامزد انتخابات نبود، درباره رویکرد نامزدهای احراز صلاحیت نشده می پرسیدند، یک نظر می دادند و وقتی حالا این دوره خودشان ثبت نام کردند و در چنین موقعیتی قرار گرفتند؛ متأسفانه شاید برخی کاملا خلاف توصیه های خود عمل کنند و علیه شورای نگهبان موضع بگیرند.

معتقدم باید مراقبت کرد که این اتفاق نیفتد. یعنی همه نامزدها حواس شان باشد که در چارچوب قانون رفتار و اگر اعتراضی دارند از مجاری قانونی پیگیری کنند. در این دوره از انتخابات ریاست جمهوری قریب به 40 شخصیت سیاسی ثبت نام کردند. با توجه به تجربه ادوار گذشته 7 تا 10 نفر تأییدصلاحیت می شوند. قطعا رفتار نامزدهایی که تأیید نشدند باید بر مبنای قانون باشد. به عبارت روشن تر باید به مکانیزم قانونی حاکم بر انتخابات احترام گذاشت. نمی توان دوگانه عمل کرد چون مردم درباره این دوگانگی رفتاری قضاوت می کنند بنابراین اعتبار سیاسی این افراد مورد خدشه قرار می گیرد و این مسئله در آینده به ضرر خود آن شخصیت سیاسی تمام خواهد شد.