درباره کناره‌گیری زاکانی و یک نکته طلایی

محسن مهدیان طی یادداشت نوشت: علی زاکانی از انتخابات ریاست جمهوری به نفع حجت السلام رئیسی کناره گیری کرد. 
در همه دوره های انتخاباتی، وحدت نامزدهای انقلابی بیشتر از هرچیز برای مقابله با ریسک پیروزی نامزد رقیب بوده است که به قاعده اهم و مهم، رعایت آن شرط عقل است. 
اما در ایندوره از رقابت ها، علی زاکانی بحث وحدت را یک گام جلوتر برد. او کناره گیری کرد تا نامزد جریان انقلاب با رای بالاتری از مردم مسوولیت بگیرد و با اقتدار بیشتر مشکلات و چالش های پیش روی مردم را حل کند. 
با این حال کناره گیری وی همراه با حل یک شبهه قدیمی، با نگاهی مبنایی و راهبردی بوده است. وی اعلام کرد من از رقابت ها کناره می گیرم چون آقای رئیسی مقبولیت بیشتری دارد پس اصلح است. 
به تعبیر دیگر صالح مقبول خودش اصلح است. چون بیش از دیگران توانسته است در دلها نفوذ و اقناع عمومی کند. البته فرقست بین محبوبیتی که با فریب توده ها همراه باشد و محبوبیتی از جنس مردم سالاری. از اینجهت چون رئیسی محبوبیت مردمی دارد، اصلح است. 
 در این رابطه ممکن است چند شبهه به ذهن برسد که در ادامه بدان اشاره می شود. 
شبهه اول
اگر اصلح باید مقبول باشد، پس 25 سال خانه نشینی امیرالمومنین چطور تحلیل می شود؟
پاسخ: اصلحیت یک عامل مقبولیت است نه همه عوامل. 
فرض اینست که دو نفر هم طراز در تدبیر و اخلاق و غیره اند. اینجا هرکس به مردم نزدیکتر بود اصلح است. 
 شبهه دوم
اگر همه باید به صالح مقبول رای دهند و دیگران کناره گیری کنند، پس رقابت و انتخابات برای چیست؟
پاسخ: ما تمام تلاش مان را می کنیم تا نامزد مورد علاقه مان را مقبول کنیم. اما روزهای پایانی، به رقابت اصلی میدان توجه می کنیم. هرکس مقبولتر بود اصلح است.
پس رقابت و تلاش ما سرجایش باقیست
شبهه سوم
اگر مقبولیت شرط است چرا احمدی نزاد که مقبولیت نسبی دارد رد می شود؟
پاسخ: بین پوپولیسم و مردم سالاری فرق است. پوپولیسم، مقبولیتش را از هیجان مردم می گیرد و مردم سالاری از رشد آگاهی مردم. 
برای همین بین پوپولیسم صدام و هیتلر با مردم سالاری امام خمینی فرق است. 
یکی بر جهل می نشیند و دیگری بر عقل مردم.
شبهه چهارم
یعنی رئیسی صالح است و چون مقبول است، می شود اصلح؟
پاسخ: خیر. ممکنست کسی رئیسی را اصلح بداند. اما فرض اینست که برخی جلیلی یا زاکانی یا رضایی یا قاضی زاده را اصلح بدانند. اینجا نیاز به معیار نهایی و تکمیلی برای انتخاب روزهای آخر داریم.

شبهه پنجم
نظر رهبر انقلاب درباره صالح مقبول و اصلح نامقبول چیست؟
به این جملات دقت کنید از رهبریست: " حاکم دارای دو پایه و دو رکن است: رکن اول آمیخته بودن و آراسته بودن با مالکها و صفاتی که اسلام بر حاکم اسلامی معین کرده است. رکن دوم قبول و پذیرش مردم است. اگر مردم آن حاکمی را، شخصی را که دارای مالکهای حکومت است نشناختند و او را به حکومت نپذیرفتند، او حاکم نیست"
این جمله یعنی اساسا مقبولیت درون اصلحیت است. یعنی اگر فردی شاخص های لازم را داشت اما مقبول مردم نبود او اساسا اصلح هم نیست. 
البته این جملات برای حاکم حکومت است که روشنست برای ریاست جمهوری نیز حکم همینست