بدون چنگ زدن به عاشورا، نمی‌توان مسافر غدیر شد

حجت الاسلام سید ابوالحسن نواب: امروز اولین روز ماه محرم است ماهی که سراسر شور است و شعور، محرم رمز حیات و تشیع است، این محرم است که شیعه را به غدیر متصل می‌کند. همه مردم عاشورا را به "انتظار" می‌شناسند، عاشورا درس زندگی، آزدگی و حریت است و هرکسی که با غافله غدیر و عاشورا همراه باشد، می‌تواند انتظار را درک کند، انتظاری که شیعیان و محبین امام حسین علیه السلام را به اوج ایستادگی و استقامت می‌رساند. اگر کسی به عاشورا و امام حسین (ع) چنگ نزند، مطمئنا نمی‌تواند مسافر همیشگی غدیر باشد. تمامی شیعیان تا زمانی که به عاشورا و آزادگی امام حسین (ع) معتقد هستند باید به آزادگی ، عدالت، حریت و زیر بار زور ظلم نرفتن و انتظار ادامه دهند. براي ريشه كني ظلم و ستم در دنياي كنوني بايد كشورهاي مسلمان را بار ديگر با قيام امام حسين (ع) آشنا كرد. حادثه عاشورا دارای ویژگیهائی است که باعث ماندگاری آن در طول قرن‌ها شده و گذشت زمان هرگز آن را کهنه نکرده و نخواهد کرد و سال به سال با شکوهی بیشتر و بهتر برگزار میشود.

گرچه حقانیت امام و یارانش نیاز به استدلال ندارد وتاکنون هیچ انسان منصفی از مسلمان و غیر مسلمان حق طلبی امام را منکر نشده است وحتی غیر مسلمانانی مثل گاندی آنرا الگوی نهضت خودشان قرار داده اند در عین حال یک جمله امام (ع) را که در آغاز حرکت از مدینه به برادرشان محمد حنفیه بعنوان وصیت فرمودند و هدف قیام را روشن کردند نقل میکنم :

"من برای تفریج ، تفرًج ،استکبار ،فساد و ظلم خارج نمیشوم بلکه برای اصلاح امتً جدم خارج میشوم و تصمیم دارم امر به معروف ونهی از منکر کنم و سیره جدم رسول الله (ص) و پدرم علی (ع) را احیاء کنم."

فرمایشات امام در این زمینه فراوان است که نیاز به نقل آن نبوده و برای پرهیز از اطاله از آن صرف نظر میکنم.

خلوص امام نیز اظهر من الشمس است زیرا امام از تقدیم جان خود و فرزندانش هیچ چشمداشتی نداشت و در هر شرائطی شاکر پروردگار بود و "الهی رضا برضاک " برزبان ایشان جاری بود و اگر ابراهیم آمادگی پیدا کرد فرزندش را در راه خدا ذبح کند امام 33 نفر از فرزندان خود و برادر زادگان و خواهر زادگان و فرزندان ابی طالب را تقدیم کرد و خودش نیز شهید شد .

وقتی امام در دل شب بیعت خود را از اصحاب برداشت و گفت هر کس مایل است به راه خود برود در جواب گفتند اگر هفتاد بار در راه تو کشته شویم و باز زنده شویم دست از یاریت بر نخواهیم داشت و با لب تشنه امام را یاری کردند.

امام حسین چگونه زندگي کردن را به همه آزاد مردان و زنان جامعه آموخت و مهمترین ماموریت مردم جهان تشیع این است که این آموزه ها را به عنوان سرمشق زندگی خود قرار دهند و بتوانند آن را به بهترین نحو ممکن به نسل های بعدی خود منتقل کنند و بدانند که ایام محرم فقط برای گریه و روضه نیست، بلکه باید عمق قیام امام حسین(ع) را درک کنند تا این موضوع بتواند آن‌ها را در بهترین مسیر عدل و عدالت راهنمایی کند. در این روزها که همه خود را برای عزاداری امام شیعیان آماده می‌کنند و در مراسم‌های روضه خوانی شرکت می‌کنند باید آموزه های دینی را بهترین نحو ممکن فرا بگیرند. همچنین منبرهای محرم باید منبرهای آموزشی باشد و مردم باید جز گریه، اشک و آه، درس ایستادگی، مقاومت و آزادگی و تشیع را فرا بگیرند و آن را به دیگران و کسانی که پای سخنانشان نشسته‌اند منتقل کنند، تا این راه همچون حال برای آیندگان ادامه داشته باشد. باید تاکید کرد که نباید اینگونه مجالس روضه خوانی فقط به عنوان مکانی باشد که مردم بیایند گریه و زاری کنند و بعد از اتمام آن نیز چیزی نیاموخته باشند، باید بدانیم که فقط این روضه و مجالس نیست که اسلام را نگه داشته است، بلکه مکتب آموزش تعلیمی بوده که باعث حفظ اسلام شده است. اگر انسان همواره به صورت منظم تحت آموزش باشد و مکتب امام حسین را خوب درک کند، متوجه می‌شود که این راه آزادگی و مقاوت است و باید در طول زندگی خود همواره از این راه در زندگی و رفتار و اخلاق خود استفاده کند و آن را به عنوان سرلوحه و الگو برای زندگانی خود و نسل بعد از خود قرار دهد.