حبیب‌الله چایچیان: شعر «ای شاه پناهم بده» در مسجد مقدس به من الهام شد/ تمام اشعارم الهام خود ارباب است

به گزارش نامه نیوز، حسان از سال‌های جوانى، اندیشه و شعرش را با یاد و خاطره ائمه اطهار، به ویژه امام حسین(ع) متبرک کرده است و محصول این توسل عاشقانه تا امروز، ده‌ها شعر، مرثیه و سوگ سرود بوده که این روزها در دسته‌های سینه‌زنی و در جمع بی‌تکلف عزاداران عاشورایی زمزمه می‌شود. حبیب‌الله چایچیان، سه مجموعه شعر از شعرهای عاشورایی‌اش فراهم آورده است که در هر سه دیوان، شاعر مکنونات قلبی‌اش را نسبت به خاندان مظلوم و حماسه آفرین عاشورا، بر روی کاغذ آورده است. «حسان»، پیرمرد خنده رو و نورانی در محله 13 میزبان ما بود. او سال‌های عمر خود را صرف مدیحه سرایی اهل بیت کرده و معتقد است که تا عمر دارد به این کار ادامه خواهد داد. گفت‌وگو با این شاعر آیینی را در ادامه بخوانید: می‌گویند که عشق امام حسین(ع) با شیر مادر به شیره وجودی شیعیان می‌رسد، می‌خواستم بدانم که این معنا در زندگی شما هم اتفاق افتاده است یا خیر؟ لطف خدا شامل حال من شد و آنچه من امروز دارم از پدر و مادرم است که هر دو فوت کرده‌اند. این دو بزرگوار از عاشقان اهل بیت(ع) بودند. به ویژه مادرم که نقش بسیاری در شکل‌گیری اشعار مذهبی من داشتند. از چه زمانی شروع به شعر گفتن کردید؟ از سنین نوجوانی، یعنی همان 14 و 15 سالگی شروع به شعر گفتن کردم. آن زمان پدر و مادرم که قاری قرآن بودند، من را تشویق کردند که به شعر گفتن خود ادامه بدهم. بعد از فوت این بزرگواران نیز این راه ادامه داشت و همانطور که مشاهده می‌کنید آثار معنوی تربیتی پدر و مادر قطع نشده است. این اشعار چگونه بر زبان شما جاری می‌شود؟ کوتاه‌ترین جوابی که من می‌توانم به این سوال بدهم این است که، این اشعار عنایتی است از سوی ائمه اطهار. به طور مثال این شعر معروف «ای شاه پناهم بده» که در مورد امام رضا(ع) است در مسجد مقدس به من الهام شد، که دیدید با چه استقبال فراوانی از سوی مردم روبرو شد. سرمنشأ این اشعار کجاست؟ به نظر بنده علاقه پدر و مادر و همچنین همسرم به 14 معصوم و همراهی این بزرگواران، سرمنشا این اشعار است. الحمدالله، کمک غیبی و مدد اهل بیت همیشه همراه من بوده است. در اولین زیارت از خدا و سیدالشهدا(ع) خواستم که کمک کنند اشعارم، مدح یا مرثیه خاندان رسول خدا باشد که الحمدالله تا به امروز هم همین‌گونه بوده است. بنده قبل از اینکه گفتن اشعار مذهبی را آغاز کنم اشعار غیرمذهبی می‌گفتم که پس از نخستین زیارت سیدالشهدا(ع) عهد کردم که دیگر تمام اشعارم در حوزه تربیت جوانان و مدح و یا مرثیه خاندان اهل بیت باشد که گل‌های پرپر اولین مجموعه شعری من بود. چگونه تخلص «حسان» را انتخاب کردید؟ برای انتخاب تخلص بسیار وسواس داشتم و در این فکر بودم که تخلص من باید یک رابطه‌ای با اشعار مذهبی من داشته باشد. در همین ارتباط به قرآن مراجعه کردم و سوره الرحمان آمد و من از کلمه حسان در یکی از آیات بسیار خوشم آمد و وقتی بیشتر مطالعه کردم دیدم که حسان به معنای «امام حسین(ع) و امام حسن» است. تخلص برای یک شاعر مانند یک شناسنامه است و معرف شاعر و شعر اوست. در هنگام سرودن شعر برای کدام یک از ائمه حال بهتری دارید؟ به طور قطع برای همه عاشقان، حضرت سیدالشهدا(ع) چیز دیگری است؛ حضرت علی(ع) نیز قسمت اعظم اشعار من را به خود اختصاص داده‌اند، اما باید به این نکته توجه کنیم که همه ائمه یک نور واحد هستند. زمان خاصی برای شعر گفتن دارید یا بستگی به حال معنویتان دارد؟ اشعار من الهامی است، یک بیت به نظرم می‎رسد و ادامه پیدا می‌کند. اینگونه نیست که بنشینم و فکر کنم و بعد از آن یک شعر بگویم. در حین سفرهای زیارتی هم شعر گفته‌اید؟ تاکنون یک بار حج تمتع و چندین بار هم عمره رفته و اشعاری در این سفرها گفته‌ام. شنیده‌ایم که مقام معظم رهبری عنایت ویژه‌ای به شعر شما دارند؟ بله، ایشان از چند جهت به بنده لطف دارند. چون خود ایشان شاعر هستند شعر را به خوبی می‌شناسند که این خیلی مهم است. بنده اشعار فراوانی هم در مورد ایران و شهدای جنگ دارم که مورد عنایت حضرت آیت‌الله خامنه‌ای قرار گرفته است. شما به عنوان یکی از پیرغلامان اهل بیت چه توصیه‌ای به جوانان دارید؟ در مسیر عشق به چهارده معصوم، باید از گناه دوری کنیم. جوانان باید به نماز اهمیت بدهند. چون اولین چیزی که در آخرت از آن سوال می‌کنند نماز است. امام حسین(ع) نیز تمام زندگی خود را برای احیای نماز گذاشتند و همه باید بدانیم که راه رسیدن به عشق حسین(ع)، نماز است.