هاشمیان: مقابل اسپانیا از پیش باخته نیستیم
پایگاه خبری تحلیلی نامه نیوز (namehnews.com) :
به گزارش نامه نیوز ، در ادامه گفت‌وگوی با وحید هاشمیان را می خوانید:
* ابتدا درباره تصورتان قبل از بازی ایران و مراکش صحبت کنید و در ادامه بگویید چه حسی در طول ۹۰ دقیقه داشتید؟
- من تیم ملی فوتبال مراکش را ندیده بودم و شناخت کافی از این تیم نداشتم و فقط بن عطیه را می‌شناختم و همین طور مهاجم سامپائولی را. این یعنی این که شناخت کافی از این تیم نداشتم، اما استنباطم پیروزی تیم ملی فوتبال ایران بود. زمانی که بازی شروع شد تا دقیقه ۲۰ یا ۲۵ نظرم عوض شد و به این نتیجه رسیدم که بازی سختی پیش روی ایران است، چرا که بازی تحت کنترل مراکش بود و تیم ملی فوتبال ایران سعی در دفاع کردن مطلق داشت. تیم مراکش وقتی توپ را در اختیار داشتند حرکات زیادی انجام می‌دادند تا توپ را به زمین ما بیاورند و وقتی توپ را از دست می‌دادند برای باز پس گرفتن توپ بازیکنان ما را تحت فشار قرار می‌دادند و به همین دلیل فشارهای زیادی روی بازیکنان ما وارد شد. هدف آن‌ها این بود که سریع به تیم ملی گل بزنند که خوشبختانه با هوشیاری بازیکنان ایران و یک مقدار هم کم دقتی مهاجمان حریف و عملکرد خوب دروازه‌بان ما گلی دریافت نکردیم. هر چه که از بازی گذشت تیم ملی فوتبال ایران شرایط بهتری پیدا کرد و به بازی برگشت و چندین خطر به وجود آورد و به خصوص یک ضد حمله که آزمون به دست آورد و نتوانست از آن فرصت استفاده کند. فکر می‌کنم بازی ۶۵ به ۳۵ درصد مالکیت توپ در اختیار تیم حریف بود، اما در نیمه دوم باید بپذیریم که بازی بسیار پر برخورد بود و اکثرا از شتاب می‌افتاد. این باعث شد که تیم ملی فوتبال مراکش عصبی شود و با استرس زیاد بازی را دنبال کند. ایران هم بسیار خونسرد و هوشمندانه بازی را دنبال کرد و در نهایت توانستیم از فرصتی که به وجود آمد و یک ضربه ایستگاهی و اشتباه حریف این پیروزی بزرگ را به دست بیاوریم.
* به ۲۰ دقیقه ابتدایی بازی اشاره کردید فکر می‌کنید دلیل این که ایران در آن ۲۰ دقیقه به شدت تحت فشار قرار داشت و در ادامه توانست روند بهتری را پیدا کند، چه بود؟
- البته در این باره مربیان تیم ملی بهتر می‌توانند نظر بدهند، اما از نظر من شاید نداشتن بازی‌های تدارکاتی خیلی مهم باعث شده بود شروع بازی را با استرس آغاز کنیم. فکر می‌کنم اگر چند بازی با تیم‌های بزرگ انجام داده بودیم، شاید این استرس شروع بازی کم‌تر بود. دوم این که کارلوس کی‌روش می‌دانست که تیم ملی فوتبال مراکش تیم قدرتمندی است و می‌تواند روی ما فشار سنگینی وارد کند. به همین خاطر فکر می‌کنم منطقی بود که کارمان را با دفاع شروع کنیم و بعد کم کم درون بازی خودمان را باز کنیم و روی ضد حملات فرصت ایجاد کنیم. تاکتیک خوبی اتخاذ شده بود و اگر حمله می کردیم قاعدتا فضای زیادی به حریف می‌دادیم و آن‌ها هم خطرناک بودند. بستن بازی و همین طور تجمع بازیکنان ما در مرکز زمین، باعث شده بود حریف از کناره‌ها به خصوص از جناح چپ ما فشار وارد کند و زمانی هم که توپ را ارسال می‌کردند به خاطر این که تعداد نفرات ما درون محوطه جریمه بیش‌تر بود نتوانستند خطری را به وجود بیاورند.
* نظرتان درباره ترکیبی که از سوی کی‌روش انتخاب شده بود و همین طور تاکتیکی که از سوی این سرمربی اتخاذ شده بود، چیست؟
- جواب دادن به این سوال بسیار سخت است، چرا که مربی که درون تیم است از شرایط بدنی، جسمی و روحی بازیکنان بیش‌تر اطلاع دارد. من بازی را از طریق تلویزیون دیدم و دقیقا نمی‌دانم که کدام بازیکن آماده‌تر بوده و کدام بازیکن آماده نبوده است و به همین خاطر نمی‌توانم درباره ترکیب تیم نظر قطعی بدهم اما مساله مهم این بود آقای کارلوس کی‌روش با انتخاب چهار بازیکن که سردار آزمون به عنوان مهاجم نوک و پشت سر او کریم انصاری‌فرد و همین طور در سمت چپ وحید امیری و سمت راست علیرضا جهانبخش، تصورش این بود که وقتی تیم حمله می‌کند شش بازیکن در حالت دفاعی بمانند و چهار بازیکن به سمت دروازه حریف برود تا اگر توپ را از دست دادیم با حضور آن شش بازیکن و برگشت این چهار بازیکن بتوانیم دوباره به حالت دفاعی خودمان بر گردیم. بازی که ایران انجام داد منطقی و هوشمندانه بود. طبیعتا باید قبول کنیم مقداری شانس هم در این پیروزی نقش داشت، چرا که در آن دقیقه پایانی بازیکن حریف روی سامان قدوس مرتکب خطا شد و احسان حاج صفی با یک ارسال و در ادامه اشتباه حریف دروازه آن‌ها باز شد اما نباید این را فراموش کرد که تیم ملی فوتبال ایران جنگنده و هوشمندانه بازی کرد و این که آن‌ها گل زدند چیزی از ارزش‌های بازیکنان ما کم نمی‌کنند.
* قبل از این دیدار شاگردان کارلوس کی‌روش در دیداری دوستانه پشت درهای بسته به مصاف لیتوانی رفتند خیلی‌ها انتقاد می‌کردند که چرا تیم ملی در آخرین دیدار دوستانه‌اش باید در پشت درهای بسته برابر حریف بازی کند اما در این میان برخی هم با کی‌روش موافق بودند و می‌گفتند حریف شناختی از تیم ملی نخواهد داشت، آیا شما فکر می‌کنید این که حریف شناختی از تیم ملی فوتبال ایران نداشت در کسب یک پیروزی به ما کمک کرد؟
- من هم اگر جای آقای کی‌روش بودم بازی آخرمان را بدون تماشاگر و پشت درهای بسته برگزار می‌کردم و دستم را برای حریف رو نمی‌کردم.
* ما دو بازی سخت پیش‌رو داریم باید به مصاف اسپانیا و پرتغال برویم. ارزیابی شما از دو دیدار آینده تیم ملی فوتبال ایران چیست؟
- انسان باید واقع‌گرا باشد اما همه از پیروزی تیم ملی ایران خوشحال می‌شویم. من در هامبورگ حضور دارم و وقتی ایران برابر مراکش به پیروزی رسید، ایرانیان زیادی در خیابان‌ها خوشحالی و احساس غرور می‌کردند. قاعدتا هر ایرانی از پیروزی تیم ملی خوشحال می‌شود اما باید قبول کنیم که فوتبال پرتغال و اسپانیا سال‌ها از ما جلوتر است. من نمی‌گویم ما مقابل اسپانیا و پرتغال از پیش باخته هستیم، بلکه می‌گویم باید با نهایت توان و نیرو در برابر این دو تیم بازی کنیم اما این که بخواهیم این دو تیم را شکست دهیم مساله ایده‌آلی می‌شود ولی کار خیلی سختی است.
* این که کی‌روش از تیم ملی پرتغال شناخت دارد و روزی سرمربی این تیم بوده و با خیلی از بازیکنانش کار کرده می‌تواند در دیدار تیم ملی ایران برابر پرتغال به کمکش بیاید؟
- قطعا آقای کی‌روش که پرتغالی هستند کاملا این تیم را می‌شناسند؛ هم از نظر فوتبالی و هم از نظر نفرات شناخت دارند. من مطمئن هستم ایشان انگیزه زیادی دارد مقابل تیم سابقش نتیجه بگیرد. قطعا شناختی که از این تیم دارد هم می‌تواند به بازیکن تیم ملی ایران کمک کند. البته در نظر داشته باشید شناخت مهم است اما ابزار هم بسیار اهمیت دارد. ما باید ابزار لازم را در اختیار داشته باشیم. من فکر می‌کنم مقابل دو تیم اسپانیا و پرتغال هم با همین روشی که به مصاف مراکش رفتیم بازی خواهیم کرد.
* بعد از ۲۰ سال دومین برد تیم ملی ایران در تاریخ جام جهانی به دست آمد، شاید اگر دو بازی دیگر را هم ببازیم از نظر نتیجه گیری آن قدرها هم بد نباشیم. فکر می‌کنید با توجه به شرایط حال حاضر آیا باید فدراسیون فوتبال به فکر تمدید قرارداد آقای کارلوس کی‌روش باشد یا از الان زود است که به این مسائل فکر کنیم؟
- واقعا می‌ترسم درباره بعضی از مسائل صحبت کنم، چرا که در ایران همیشه یا سفید است یا سیاه. یعنی اگر بیاییم و کی‌روش را بکوبیم مغرضانه است، اگر بخواهیم طرفداری کنیم می‌گویند نگاه هواداری داشته است یعنی نگاه میانه‌روی نداریم. در فوتبال کشور ما یک مساله ثابت شده است، زمانی که پرسپولیس مربی ایرانی داشت اکثر اوقات شرایط این تیم ناآرام بود. از زمانی که آقای برانکو آمده است شرایط این تیم آرام‌تر شد یا تیم استقلال زمانی که آقای منصوریان هدایتش را بر عهده داشت حواشی خیلی زیاد بود اما از زمانی که آقای شفر آمده‌اند شرایط ین تیم هم آرام‌تر شده است. من اعتقاد دارم برای بعضی از پست‌ها مثل تیم ملی فوتبال ایران، پرسپولیس و همین طور استقلال شاید حضور یک مربی خارجی بهتر باشد، چرا که حداقل از نظر حاشیه‌ای این تیم‌ها آرام‌تر می‌شوند و باعث می‌شود بهتر عمل کنند. درباره آقای کارلوس کی‌روش باید بگویم عملکرد ایشان برای بردن ایران به جام جهانی بدون شکست و همین طور ۹ بازی بدون گل خورده عملکرد خوبی بوده است اما مشکلات و حواشی که به وجود می‌آید میان کی‌روش و مربیان داخلی با برگزاری یک جلسه هماهنگی قابل حل است. شاید اگر پیش از این جلسه برگزار می‌شد سوء تفاهم‌ها کاملا بر طرف شده بود. قطعا مطمئن هستم که مربیان ایرانی دوست دارند تیم ملی ایران نتیجه بگیرد. شاید بهتر باشد بگویم حداقل ۹۰ درصد مربیان می‌خواهند تیم ملی فوتبال ایران نتیجه بگیرد. به همین خاطر همکاری کردن بین تیم ملی و مربیان ایرانی باید بهتر می‌شد و اگر هم قرار است کی‌روش بماند باید این ارتباط بهتر شود. آقای کی‌روش باید کار خودش را انجام دهد، مدیریت هم باید کار خودش را انجام دهد. کی‌روش از کشوری آمده و سرمربی تیم‌هایی بوده که همه چیز منظم بوده است. در فوتبال ایران سال‌ها است مشکلات وجود دارد. در سال ۲۰۰۶ بهترین بازی دوستانه ما مقابل بوسنی برگزار شد. فوتبال ما همیشه دچار بی‌نظمی و بی‌برنامگی است. در حال حاضر هم که مسائلی هم‌چون تحریم‌ها روی آن ناخواسته تاثیر گذاشته است. به نظر من با توجه به این که آقای کارلوس کی‌روش چندین سال است در فوتبال ایران کار می‌کند و جام ملت‌های آسیا نیز نزدیک است شاید باقی ماندن او به نفع فوتبال ایران باشد.
* پیش از شروع جام جهانی زمانی که فهرست ۲۳ نفره تیم ملی فوتبال ایران اعلام شد، انتقادات زیادی به این فهرست وارد شد. برخی می‌گفتند چرا سید جلال حسینی و وریا غفوری به تیم ملی دعوت نشدند و در این میان حتی نمایندگان مجلس شورای اسلامی طی نامه‌ای به وزارت ورزش و جوانان خواستار ورود این وزارتخانه به مساله شدند. نظر شما درباره این حواشی چیست؟
- مسوولیت یک تیم همیشه با مربی است. در تیم ملی فوتبال آلمان هم سانه خط خورد که در آلمان هم همین مساله سر و صدای زیادی به پا کرد و یا وانگر را خط زدند و به جای او، کلوزه را به جام جهانی بردند. همیشه برای این که بازیکنی خط می‌خورد مخالف و موافقان زیادی وجود دارد. به خصوص وقتی این بازیکنان از تیم‌های بزرگ وارد تیم ملی شوند، چرا که هواداران و تماشاگران بیش‌تری دارند و فشار بیش‌تر می‌شود. شاید اگر بازیکنانی بودند که در تیم‌های معروف بازی نمی‌کردند کسی واکنشی از خود نشان نمی‌داد اما این را در نظر بگیرید عربستان در دیدار برابر روسیه پنج گل خورد. من مطمئن هستم کی‌روش هم از این که تیمش پنج گل بخورد ترس داشت اما این که آیا بازیکنانی که خط خورده‌اند درست بوده یا خیر این را باید منتظر باشیم تا پایان جام جهانی و نتایج مشخص شود و بعد از آن می‌توان قضاوت کرد.
* ایران برابر مراکش پیروز شد، چقدر از این پیروزی سهم حضور کارلوس کی‌روش روی نیمکت تیم ملی فوتبال بوده است؟
- این که بخواهیم سهمی برای شخصی در نظر بگیریم درست نیست. انگار بخواهیم فرمولی را تعیین کنیم و اعداد بدهیم و سهم مشخص کنیم. نظر من این است که وقتی تیمی نتیجه می‌گیرد همه در آن پیروزی سهیم هستند. وقتی هم تیم نتیجه می‌گیرد همه می‌گویند که کارهای مربی درست بوده است و وقتی تیم نتیجه نمی‌گیرد همه می‌گویند که کارهای این مربی اشتباه بوده است. نظر من این است که وقتی تیمی پیروز می‌شود دلیل بر این نیست که همه چیز درست بوده و از طرفی دیگر تیمی نتیجه نمی‌گیرد، نمی‌توانیم بگوییم همه چیز اشتباه بوده است. آقای کی‌روش که تجربه بین‌المللی دارد می‌تواند استرسش را کنترل کند و کنار زمین و همین طور بین دو نیمه با بازیکنانش بهتر صحبت کند، قاعدتا او با مربیانی که کم تجربه هستند خیلی متفاوت است. اگر دقت کنید مربیانی که در جام جهانی حضور دارند، اکثرا مسن هستند. جام جهانی مثل لیگ نیست که تیم‌ها جوانگرایی کنند و اکثرا از مربیان با تجربه استفاده می‌کنند. کارلوس کی‌روش هم که چندین سال در تیم ملی بوده قطعا می‌تواند کمک کند. مثل مربی اروگوئه که در چهار، پنج دوره در جام جهانی حضور داشت و حتی نمی‌توانست راه برود اما می‌توانست از تجربیاتش استفاده کند. به نظر من کی‌روش، کادر فنی، بازیکنان و حتی کادر پزشکی و فیزیوتراپ در این پیروزی سهم داشتند. باید از مردم تشکر کرد که به ورزشگاه رفتند و تیم ملی را تشویق کردند. من حتی ایرانی می‌شناختم که از آمریکا به آلمان آمد و از این جا فقط در روز بازی به روسیه رفت و برگشت. من می‌گویم نقش تماشاگران نباید در این پیروزی گم شود. در مقابل مراکش، تیم ملی ایران پیروز شد و وقتی ایران پیروز می‌شود تماشاگران، مربیان و تیم پیروز می‌شوند.
* در پایان صحبتی دارید؟
- این پیروزی ارزش داشت، چرا که شرایط اقتصادی در ایران خوب نیست و طی مدت اخیر دائما خبرهای بد شنیده‌ایم. زلزله آمده و هر روز یک خبر بد به گوش ما رسیده است. این پیروزی در روحیه مردم ایران تاثیر زیادی داشت. این قدرت فوتبال را نشان می‌دهد. گاهی انتقاد می‌کنند چرا این قدر باید هزینه صرف فوتبال شود اما بببنید بعد کار چقدر است که رییس‌جمهور می‌نشیند و بازی را تماشا می‌کند و پیام می‌دهد. پس از پیروزی تیم ملی ایران مقابل مراکش من بیش‌تر از دوستان آلمانی‌ام پیام تبریک دریافت کردم. چقدر این برد تاثیر داشت که به من این قدر تبریک گفتند. امیدوارم مردم ایران لذت ببرند و به بازی بازیکنان ایران افتخار کنند.
دیدگاه تان را بنویسید