فواید بی نظیر این میوه در درمان بیماری ها

موز گیاهی علفی است که برگهای آن بسیار بزرگ و پهن است. گلهای آن مجتمع و به صورت سنبله است میوه آن ابتدا سبز و بعد از رسیدن به رنگ زرد در می آید . به گزارش نامه نیوز ، موز از چهار هزار سال قبل در هندوستان کشت می شده است . در سال ۱۴۸۲ پرتغالی ها موزرا در سواحل گینه پیدا کردند و به جزائر قناری بردند و سپس به وسیله میسیونر مذهبی اسپانیولی به نواحی حاره آمریکا برده شد و اکنون موزدر تمام مناطق گرمسیر دنیا کشت می شود. خواص موز ۱۵ خواص درمانی موز: موز ملین است و در درمان یبوست موثر است. همچنین در درمان اسهال و اسهال خونی کاربرد دارد. میوه موز به دلیل داشتن پتاسیم زیاد ضد سرطان است، کمبود پتاسیم سبب افسردگی و فراموشی می شود در نتیجه این میوه در درمان افسردگی و جلوگیری از فراموشی موثر است. موز میوه خون ساز است و برای افراد کم خون مفید است. موز تقویت کننده معده است و در درمان زخم معده و روده مفید است. تقویت کننده قوای جنسی است. جوشانده موز برای قطع خون ریزی کاربرد دارد. شیره گل های موز درمان کننده اسهال خونی می باشد. گرد موز برای پایین آوردن کلسترول خون مفید است. میوه نارس و گل های پخته موز برای درمان بیماری قند مفید است اما میوه رسیده آن برای افراد دیابتی به دلیل قند بالای آن مضر است. موز ادرار آور است. خوردن موز همراه با عسل، ضعف بدن را می گیرد. موز تاثیر خوبی در تامین رشد و تعادل سیستم اعصاب دارد. ریشه موز دفع کننده کرم معده است. برای زنان بارداری که ویار صبح گاهی دارند بسیار موثر است و می تواند ویار صبح گاهی را کاهش دهد. برای زنان، ویتامینB6 موجود در موزعلائم سندرم قبل از قاعدگی را کاهش دهد. نکاتی در مورد موز یک موز با اندازه متوسط، ۱۱ درصد نیاز روزانه افراد بزرگسال به پتاسیم را تأمین می کند و طول روز به بهبود مشکلات عصبی و فراموشی در سالمندان کمک می کند. بعد از خوردن موز نوشیدن آب امر مهمی است که باعث می شود اثر موز پدیدار شود. در نتیجه خوردن این میوه روزانه یک عدد پیشنهاد می شود. برای نگهداری به مدت طولانی می توانید آن را در یخچال نگه دارید تا سیر رسیدگی آن را کند کنید و برای تسریع در رسیدن موز، آن را در دمای اطاق در یک پاکت کاغذی نگه دارید. از لحاظ ترکیبات شیمیایی طبق تحقیقاتی که مؤسسه ملی قلب به عمل آورده در موز دو ماده شیمیایی بسیار مهم به نام های سروتونین و نوراپی نفرین وجود دارد. سروتونین عضلات صاف روده ها را تحریک می کند و نوراپی نفرین برای معالجه برخی از انواع بیماری های قلبی کاربرد دارد. موز به هنگام رسیدن تولید گازی به نام اتیلن می کند. در صورت مجاورت این گاز با سایر میوه ها، سبب رسیدن آنها می شود. از این خاصیت می توانیم برای رسیدن میوه های کال استفاده کنیم اما برای جلوگیری از این فرآیند، موز را باید جدا از سایر میوه ها نگهداری کرد. زمانی موز را می چینند که هنوز سبز است. در این حالت از خراب شدن موز جلوگیری می کنند و به مناطق مختلف جهان می فرستند. موز به کمک گرما و زمان به حالت رسیده یا همان زرد رنگ در می آید. در کشورهای استوایی معمولا از موز به عنوان غذا استفاده می کنند و آن را می پزند و همراه با برنج و لوبیا می خورند در کشورهای آمریکای لاتین موز را ورقه ورقه کرده و در آفتاب خشک می کنند. هنگامی که موز انتخاب می کنید باید پوست آن زرد و سفت و روی آن لکه های سیاه وجود داشته باشد و این نشانه موز رسیده است موز نارس بدلیل داشتن نشاسته زیاد هضمش سنگین است. ناگفته هایی در مورد موز منگنز یکی از مواد معدنی است که منگنز به بهبود زخم و سوخت و ساز بدن کمک می کند، موز یکی از بهترین منابع منگنز می باشد. بنابراین به عنوان میان وعده بعد از ورزش ایده آل است. همچنین کسانی که مواد غذایی حاوی منگنز می خورند کمتر دچار سکته مغزی، حمله قلبی، پوکی استخوان، و بیماری های دیگر می شوند. موز همچنین سرشار از ویتامین B6 است که یک عنصر حیاتی در رژیم غذایی سالم می باشد. موسسه ملی بهداشت (NIH) نشان می دهد که بزرگسالان روزانه باید یک و نیم میلی گرم B6 را هر روز در برنامه غذایی خود داشته باشند. این ویتامین به ویتامین خوش خلقی معروف است و دارای خواصی است که روی عملکرد مغز تأثیر می‌گذارد. در واقع بیش‌ترین تأثیر این ویتامین روی ناقل‌های عصبی یعنی همان دوپامین و سروتونین است. این دو ناقل عصبی تأثیر زیادی روی خلق و خوی همه‌ی ما دارند. برای کسانی که زود جوش و عصبی هستند این خوردن این میوه پیشنهاد می شود. سروتونین ماده ایست که در پوست موز وجوددارد، این ماده شیمیایی برای توازن حالت روحی بسیار مهم و حیاتی است. کم بودن این ماده در مغزعلت اصلی ابتلای فرد به افسردگی می باشد. سفیدی پوست موز را برای جلوگیری از افسردگی بخورید. موز منبع خوبی از مس است. همان طور که می دانید خوردن مواد غذایی دارای مس در رژیم روزانه امر مهم و ضروری است. میزان ویتامین C در موز حتی بیشتر از پرتقال است و حدود ۱۵ درصد از نیاز روزانه را تامین می کند. ویتامین C طبق تحقیقات انجام شده توسط دانشگاه کانزاس سلول های سرطانی را از بین می برد. ویتامین C باعث افزایش ایمنی نسبت به سرما خوردگی می شود ، التهاب را از بین می برد و پیری پوست را به تاخیر می اندازد. موز نفاخ است و زیادخوردن آن خصوصاً در سرد مزاجان تولید گاز معده می کند برای رفع این عارضه باید پس از موز کمی نمک خورد. منبع : سلامتی