کسی این عکس‌ها را فراموش نمی‌کند

به گزارش نامه نیوز ، 25 اسفندماه سال‌روز بمباران شیمیایی حلبچه توسط عراق در جنگ تحمیلی است. این عملیات که 25 اسفندماه 1366 ساکنان مناطق کردنشین را مورد هدف قرار داد، فاجعه‌ی بزرگ انسانی را درپی داشت و به یک نسل‌کشی تبدیل شد.

گازهای شیمیایی استفاده‌شده در این حمله به حدی بود که تلفات سنگین انسانی درپی داشت. علاوه بر قربانیان مستقیم این حمله که تا پنج‌هزار نفر برآورد شده، هزاران مجروح و آسیب‌دیده از تبعات آن رنج بردند و تا سال‌ها این رنج در نسل‌های بعدی و کودکانی که به دنیا می‌آمدند ادامه داشته و دارد.

انتشار عکس‌هایی که از این فاجعه‌ی انسانی توسط عکاسان به ثبت رسیده، باعث شد افکار عمومی دنیا به سمت این حادثه جلب و ابعاد گسترده‌ای از آن فاش شود. برخی عکاسانی که صحنه‌های دلخراش مرگ قربانیان حمله‌ی شیمیایی را ثبت کردند، خودشان قربانی این اتفاق شدند و تا سال‌ها با درد و رنج شیمیایی شدن زندگی کردند.

برخی عکس‌های باقی‌مانده از این اتفاق در آرشیو انجمن عکاسان انقلاب و دفاع مقدس وجود دارد که امسال بخشی از آن همزمان با سالگرد این اتفاق در حلبچه به‌نمایش گذاشته می‌شود.

سیدعباس میرهاشمی - رییس انجمن عکاسان انقلاب و دفاع مقدس - در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا درباره‌ی فعالیت عکاسان ایران در فاجعه‌ی حلبچه، اظهار کرد: در آن زمان عکاسان به شکل‌های مختلف در رابطه با این حادثه کار کردند. علاوه بر عکس‌هایی که در روز بمباران از قربانیان این حادثه گرفته شد، پس از آن نیز عکاسان با پیگیری تبعات ناشی از این فاجعه و وضعیت آسیب‌دیدگان و روند درمانی آن‌ها باعث شدند عمق فاجعه بیش از پیش برای افکار عمومی دنیا روشن شود.

او ادامه داد: حمله‌ی شیمیایی به حلبچه اتفاق بزرگ و فاجعه‌ی انسانی عظیمی بود که یک شهر را با همه‌ی ساکنانش مورد حمله قرار داد و تبدیل شد به یکی از نقاط تاریک دوران جنگ تحمیلی. در این فاجعه برخی عکاسانی که برای ثبت این اتفاق رفته بودند، همراه مردم شهر از این حمله صدمه دیدند و شیمیایی شدند و هنوز هم در رنج هستند؛ اما توانستند با کارشان پیام این فاجعه را به دنیا برسانند و آن را ماندگار کنند.

بمباران حلبچه/عکس از سعید جان‌بزرگی

میرهاشمی درباره‌ی تأثیرگذاری عکس‌های مربوط به فاجعه‌ی حلبچه، گفت: هنوز هم عکس‌های باقی‌مانده از این فاجعه می‌توانند نمایش داده شوند و مورد داوری و ارزیابی قرار گیرند. این عکس‌ها چه در زمان حمله شیمیایی به حلبچه و چه در سال‌های پس از این اتفاق، مورد توجه مجامع بین‌المللی و تشکل‌های مهم قرار گرفتند و عمق فاجعه برای مردم دنیا روشن شد. این موضوع اهمیت کار این عکاسان را بیش از پیش آشکار می‌کند.

رییس انجمن عکاسان انقلاب و دفاع مقدس به برگزاری نمایشگاهی شامل این عکس‌ها در بیست‌وهفتمین سالگرد بمباران حلبچه اشاره و اظهار کرد: هنوز هم بارها و بارها تقاضا می‌شود که نمایشگاه‌هایی از عکس‌های آن سال‌ها گذاشته شود تا مردم عکس‌های تأثیرگذار حمله‌ی شیمیایی به حلبچه را ببینند. از عکس‌های به‌جا مانده از آن دوران، کتاب‌هایی هم منتشر شده است.

او افزود: امسال در حلبچه 30 عکس از ساسان مویدی، علی فریدونی و سعید صادقی از آن فاجعه به‌نمایش گذاشته می‌شوند. در این نمایشگاه از هر عکاس 10 عکس از داشته‌های آن‌ها در انجمن به‌نمایش گذاشته خواهد شد. این نمایشگاه همزمان با سالگرد بمباران شیمیایی حلبچه افتتاح می‌شود و تا 10 روز ادامه خواهد داشت.

میرهاشمی همچنین بیان کرد: یکی از دلخراش‌ترین صحنه‌های بمباران شیمیایی حلبچه، تصویر مردی است که در ورودی خانه‌اش، کودکش را در آغوش گرفته و هر دو تسلیم ناجوانمردی دشمن شده‌اند. این تصویر در قاب دوربین عکاسان زیادی ثبت شده و یکی از تأثیرگذارترین و دلخراش‌ترین عکس‌های باقی‌مانده از بمباران حلبچه است.

او درباره‌ی لزوم نمایش این عکس‌ها نیز گفت: ما در کنار حلبچه، بمباران شیمیایی سردشت را هم داشتیم که باید ابعاد گسترده‌ی آن به جوامع بین‌المللی نشان داده شود و تجاوز آشکار، قتل‌ عام وحشیانه و مظلومیت انسان‌هایی که مورد حمله قرار گرفتند همچنان در معرض دید مردم دنیا قرار داده شود.

احمد ناطقی، سعید جان‌بزرگی، مهدی جمشیدی،‌ سعید صادقی، علی فریدونی، ساسان مویدی، غلامرضا شیرمحمدپور، یدالله چراغی، احمد بناکاشانی، پرویز پژوهنده، غلامرضا مسعودی، جاسم غضبان‌پور، سیف‌الله طاهری، مجید کریمیان، ابوالفضل بیات، احسان رجبی و محمد مروتی از جمله عکاسانی بودند که از این حادثه عکس‌هایی را در قاب دوربین ثبت کردند.

منبع: ایسنا