مردم سختی قرنطینه را تحمل می کنند اگر دولت حسن نیت خود را ثابت کند

زبان ما مو درآورد آنقدر گفتیم- نوشتیم- که تعطیل کنید؛ کاملا تعطیل کنید. آنقدر که گفتیم آقای دولت، مسوولان، جان مردم در خطر است؛ ساده نگیرید و… . اما کو گوش شنوا؟! هنوز هم محدودیت‌های نصف و نیمه که نه تنها گره‌ای از کار باز نکرده بلکه بر وخامت اوضاع افزوده است، ادامه دارد و در عوض حرف از «لاک داون» که می‌شود، آقایان در ستاد مقابله با کرونا جمعا مخالفت می‌کنند!

حرف از تصمیم به غایت عجیبی است که همین دیروز گرفتند. تعطیلی دوهفته‌ای را چندی قبل وزیر بهداشت به عنوان راهکار لازم و متناسب با اوضاع کرونایی فعلی مطرح کرد، آن هم در نامه به رهبری. ایشان نیز طبق روال که تصمیم‌گیری را به متخصصان امر سپرده‌اند، تحقق این امر را منوط به نظر مثبت ستاد ملی مقابله با کرونا کردند.

بررسی در این باره آنقدر طول کشید که کرونا بار دیگر رکورد زد و شمار جان‌باختگان را به حدود ۶۰۰ تن در روز رساند. این وضعیت اما هیچ تاثیری بر نظر تصمیم‌گیرندگان در این ستاد نداشت و در کمال تعجب دیدیم که رای به عدم تعطیلی دادند.

شفاف‌سازی مشاور وزیر کشور درباره رای‌گیری مربوطه، البته بر تعجب ما افزود؛ زیرا معلوم شد که این راهکار مورد تاکید وزیر بهداشت و سایر متخصصان که از قضا ماه‌هاست مطالبه عمومی جامعه نیز هست، حتی یک موافق نیز نداشته است! شاهد آنکه روح‌الله جمعه‌ای نوشت: «کما فی‌السابق، هرگونه تصمیمی در ستاد ملی کرونا به اتفاق آرا تصویب می‌شود و نظرات فردی و بخشی ملاک تصمیم جمعی نیست. پیشنهاد تعطیلی نیز ابتدا درقرارگاه مورد بحث قرار گرفت و سپس در ستاد ملی کرونا با حضور رییس‌جمهور محترم، باتوجه به شرایط فعلی بدون هیچ مخالفتی، عدم تعطیلی تصویب شد.»

این تصمیم اگرچه مردم را نسبت به اینکه سلامت‌شان در اولویت متولیان امر باشد مایوس کرده و سبب افزایش بی‌اعتمادی‌ها است، اما ما را از تکرار هزار باره مطالبه آنان بازنمی‌دارد. چراکه صدای مردم بودن وظیفه ما است؛ خاصه آنکه نخبگان کشور نیز دست از مطالبه‌گری برنداشته و از هر طریقی که می‌توانند بر لزوم اعمال سیاست‌های درست و کارآمد از قرنطینه کامل گرفته تا تسریع واکسیناسیون و تامین امکانات بهداشتی و دارویی تاکید دارند.

سایه سیاه کرونا آنچنان روی شهر و زندگی مردم افتاده که هیچ کسی به هیچ روی امکان بی‌تفاوتی ندارد. همین است که حتی سیاسیون نیز اگرچه ادعای تخصص در امر سلامت ندارند، اما از منظر نظارت بر انجام وظایف حکمرانی از سوی دولت و مسوولان که در حیطه وظایفشان است، به سخن آمده‌اند.

محمد عطریانفر- عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران- نیز از دیگر سیاسیون خواهان قرنطینه کامل است. او در گفت‌وگو با «جهان‌صنعت» متولیان حوزه سلامت را به استفاده از تجارب جهانی رهنمود کرده و می‌گوید: «ایران نمی‌تواند برای خود ساز متفاوتی بزند. مصیبت ما در ایران این است که ظاهرا موضوع سلامت مردم هم سیاسی شده است. برخی فکر می‌کردند که داستان سلامت مردم هم تابعی از مناقشات سیاسی چپ و راست است و اینکه فلانی چه کرده و فلانی نباید این کار را می‌کرد. این موضوع آسیب جدی به مساله توجه به مطالبه و دغدغه مردم وارد کرده است.»

وی تاکید می‌کند: «مردم واقعا انتظار ندارند که با سلامت آنان بازی شود به خصوص که مساله تبصره‌ای خطرناک و نگران‌کننده‌ای نیز مطرح است. ظاهرا در بحث مسائل دارویی و ضرورت درمان مردم از طریق واکسن مسائل مالی نیز وجود دارد و برخی رگه‌های سوءاستفاده در آن دیده می‌شود. همین هم فضای بیرونی را به آن سمت می‌برد که واکسن به اندازه کافی در اختیار مردم قرار نگیرد یا واردات آن متوقف شود.»این چهره سیاسی اصلاح‌طلب ضمن بیان این نگرانی‌ها از مسوولان امر و دولت جدید درخواست می‌کند که «در بحث تصمیم و تدبیر، یکپارچه‌سازی کرده و اهتمام خود را حول این سیاست تعقیب کنند.»وی تصریح می‌کند: «پیشگیری ما را به سمت استفاده از یک تعطیلی طولانی‌مدت هدایت می‌کند که بتوان به موازات آن درمان از طریق واکسن را سراسری کرد. اگر تشخیص دولت این باشد که در یک پروسه حداکثر یک ماهه یا دو ماه می‌توان بقیه مردم که هنوز واکسن نزده‌اند که بیش از هشتاد درصد هم هستند را واکسینه کند، باید بتواند به موازات آن یک تعطیلی فراگیر و طولانی‌مدت را در سطح مشاغل دولتی و غیردولتی و خصوصی اعمال کند.»

عطریانفر معتقد است که «مردم مشکلات اقتصادی ناشی از تعطیلی را تحمل خواهند کرد مشروط بر اینکه دولت بتواند در یک بازه زمانی نسبتا منطقی و حداکثر دو ماهه مساله واکسیناسیون ایران را تمام کند تا امید به زندگی مردم برگردد و آمار مرگ و میر هم کاهش یابد.»او تاکید می‌کند: «این سیاست کج دار و مریز که چهار روز تعطیل می‌کنند و بعد رها می‌شود، تاثیرات منفی بسیاری دارد و حداقل آن این است که مردم این سیاست‌ها را به رسمیت نمی‌شناسند و رعایت نخواهند کرد. اما اگر مردم احساس کنند که دولت و مسوولان نظام سلامت، خیرخواه مردم هستند، هر سیاستی که تدوین کنند را مورد توجه قرار داده و تمکین می‌کنند.»

منبع: جهان صنعت