تلاش طالبان برای به رسمیت شناخته شدن
حکومت پیشین طالبان صرفاً از سوی پاکستان، عربستان و امارات به رسمیت شناخته شد. ولی امروز طالبان درصدد برآمده تا هم در عرصه منطقه‌ای از سوی ایران، چین و روسیه و هم در سطح بین‌المللی از جانب سازمان ملل و شورای امنیت به رسمیت شناخته شود. زیرا:
۱- این بار برخلاف مرتبه پیشین، مخالفت‌های داخلی محدود به یک مقاومت شکننده در پنجشیر است و عمده گروه‌ها و طوایف به حکومت طالبان گردن نهاده‌اند. پس طالبان نیازی به تمرکز برای تسلط بر تمامی افغانستان ندارد و گروهی سلطه داخلی او را به چالش نمی‌کشد.
۲- این بار با توجه به خروج مفتضحانه آمریکا و پایان دو دهه اشغال‌گری واشنگتن، طالبان اطمینان نسبی دارد که با حمله خارجی دیگری روبرو نخواهد شد. دیگر بازیگران بین‌المللی با عبرت از شکست آمریکا، خیال تصرف نظامی افغانستان را از سر بیرون خواهند کرد.
۳- کسب سلطه بر تمامی افغانستان و حکومت بر آن، نیازمندی‌های اقتصادی فراوانی دارد که یکی از مقدمات آن رفع تحریم‌های بین‌المللی و هم‌چنین تحریم‌های صورت‌گرفته از سوی برخی کشورها است که علیه طالبان و رهبرانش اِعمال شده است.
۴- بخشی از طالبان با گذشت زمان به این نکته واقف شده که تشکیل حکومت صرفاً با تکیه بر ابزارهای قهری ممکن نیست و اقتدار بر مبنای کسب حداقلی از مشروعیت در داخل، ضروری است. کسب شناسایی بین‌المللی برای اقناع نخبگان و گروه‌های داخلی به تمکین از طالبان، به کار می‌آید.
با این حال به نظر می‌رسد این گروه فعلاً تا کسب شناسایی بین‌المللی راه طولانی‌تری در پیش دارد. جلب اطمینان همسایگان و قدرت‌های بین‌المللی به‌ویژه اعضای دائم شورای امنیت مبنی بر اینکه حکومت طالبان موجب صدور تروریسم به منطقه و جهان نخواهد شد، آسان نخواهد بود.
*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.
دیدگاه تان را بنویسید