چرا اوکراین به مرز بیچارگی رسید؟

حسین خان بابازاده: بحران اوکراین و حمله روسیه به این کشور وارد روز سوم شده است. در این دو سه روز پیام های قابل توجهی به صورت خودجوش در فضای مجازی تولید و منتشر شد که مرور همان ها در نوع خود قابل تامل و توجه است.

برخی از این موارد را در ادامه خواهید خواند:

یک: اوکراین بازیچه آمریکا، اروپا و ناتو شد. روسیه را تحریک کردند، پوتین واکنش نشان داد و امروز علی رغم سال ها خوش خدمتی، خبری از حمایت بایدن و اروپایی‌ها نیست جز لفاظی.

دو: رجزخوانی و حمایت پر سروصدای غربی‌ها از اوکراین در تحریم، لغو میزبانی فینال یوفا و ویدئومپینگ پرچم اوکراین خلاصه شد.

سه: غربگراهای وطنی جنس و نوع حمایت غربی ها را در این دو روز خوب درک کردند؟ علاوه بر غربگراهای وطنی رژیم های مرتجع حاشیه خلیج فارس هم باید به خوبی فهمیده باشند که نوع حمایت امریکا و اروپا از آنها در وقت بحران چگونه است؟

چهار: دنیا در مقابل سوریه ایستاد تا سقوط کند. ایران پشت سوریه ایستاد و اجازه نداد خواسته شوم آنها محقق شود. بعد از هشت سال این قدرت ایران بود نتیجه جنگ را تعیین کرد. اوکراینی ها در انتخاب دوست دقت نکردند.

پنج: سال 59 همه شان با هم به نمایندگی عراق به ایران حمله کردند. ملت با دست خالی ایستادند اما خبری از تسلیم و اشغال نشد. یاد امام و شهدا بخیر!

شش: روسیه دو روزه تا پایتخت اوکراین آمد. سقوط خرمشهر فقط 34 روز طول کشید؛ آن هم به خاطر رشادت چند ده جوان باغیرت که اجازه اشغال خاکشان را به لشگر مسلح عراق نمی دادند.

هفت: بالاخره جنگ به اروپا هم رسید. اروپایی ها سال های سال از آن سر دنیا در این سر دنیا فتنه گری می‌کردند و جنگ راه می انداختند؛ برای همین دستپاچه شدند. همین اوکراین ظرف هشت سال، پنج هزار نیرو برای کمک به آمریکا جهت اشغال عراق اعزام کرده بود.

هشت: غرب زده ها و سلبریتی ها توئیت، پست و استوری منتشر می‌کنند که جنگ بد است، واقعا هم تلخ است اما مگر جنگ یمن جنگ نیست؟ پنج هزار کودک یمن که غریبانه کشته می شدند آدم نبودند؟ جوانان سوری و عراقی که توسط داعش ذبح می شدند انسان نبودند؟ مردمان بی گناه فلسطین انسان نیستند که هفتاد سال است توسط غاصبان سرزمین‌شان کشته می‌شوند؟

نه: ایران طرفدار جنگ نیست. بی گناهان لطمه می بینند؛ اما چه جالب که در اینجا هم که بحث بلوک شرق است باز ریشه جنگ به فضولی و تحریکات امریکا و ناتو بر میگردد.

ده: دنیای دنیای موشک هاست، دنیا دنیای قدرت و اقتدار است. کاش آیت الله هاشمی زنده بود تا مثل ماجرای داعش با گفتمان مشکل را حل می‌کرد!

یازده: اوکراین روزی قدرت اتمی بوده است. الان هیچ؛ چون که همه را به خاطر اعتماد به غربی ها از بین برد. این همانی است که چند سال پیش غربگراهای داخلی بعد از افتضاح برجام هسته ای دنبالش بودند؛ یعنی برجام موشکی.

دوازده: ریشه بدبختی اوکراین، همان انقلاب رنگی 2004 در این کشور و قدرت گیری غربگرایان است. همان نسخه ای که سال 88 برای ایران پیچیدند اما موفق نشدند.

سیزده: اوکراین بی چاره شده است. چون نه تنها توانی برای امنیت کشورش دارد بلکه روی آن حمایت سایرین که حساب باز کرده بود، پوچ درآمده است؛ به فرموده رهبرانقلاب، کسانی که برای امنیت به دیگران تکیه می‌کنند سیلی خواهند خورد.

چهارده: ایران امروز، امنیت، عزت، قدرت و اقتدارش را مدیون یک رهبر حکیم است. از موشک و پهپاد تا جنگنده و ناوشکن همه برای امنیت ایران آماده به کار هستند. همه اینها هم با توان داخلی ساخته و در اوج تحریم ساخته شده است. برای همین ایران در هر بحران و جنگی همچنان امن و امان است.

پانزده: این دو سه روز باید به نادان‌ها و مغرضان داخلی که در وقت مشکلات کشور جهت تمسخر هشتگ «عوضش امنیت داریم» را منتشر می‌کنند سلام کرد و نظرشان را پرسید. امنیت یک کلمه است اما با ده‌ها سال هزینه، تجربه، تدبیر و زحمت به دست می‌آید.