همه نخست وزیران اسرائیل/ از تنها زنی که به این منصب رسید تا آنها که کارشان با قتل به پایان یافت

در مورد جانشین نفتالی بنت رسانه های زیادی گمانه زنی می کنند. با توجه به قدرت حزب لیکود در کنست بسیار محتمل است که بنیامین نتانیاهو بار دیگر قدرت را به دست گیرد. اگر این اتفاق بیفتد، دومین مرتبه ای است که نتانیاهو بعد از ترک قدرت مجددا به نخست وزیری رسیده است.

به مناسبت اتفاقات اخیر در اسرائیل قصد داریم مروری بر همه نخست وزیرهای رژیم صهیونیستی و احزابشان داشته باشیم.

داوید بن گوریون

بن گوریون اولین نخست وزیر اسرائیل است که مدت زیادی هم این منصب را در اختیار داشته است. او از سال 1948 تا 1954 سکاندار چهار دولت و یک دولت موقت بوده است. بن گوریون بعد از حدود یک سال غیبت دوباره به قدرت برگشت و از نوامبر 1955 تا دسامبر 1959 هدایت دولت هفتم و هشتم اسرائیل را به دست گرفت.

بن گوریون رهبر حزب «ماپای» هم بود. این حزب یک حزب سوسیالیست – صهیونیستی است که با ادغام احزاب چپ در سال 1930 تأسیس شد. ماپای یکی از قدیمی‌ترین احزاب سیاسی در اسرئیل در بین سال‌های 1930 تا 1968 است که در انتهای دهه 60 به حزب کارگر تبدیل شد.

موشه شارت

دولت موشه شارت مابین دولت های بن گورین و بین ژانویه 1954 تا نوامبر 1955 تشکیل شد. شارت نیز عضو حزب ماپای بود اما بر خلاف بن گوریون که دیدگاه هایی نسبتا تند، نژادپرستانه و خشن داشت، منشی اعتدالی داشت و تلاش می کرد نوعی ائتلاف ملی و آشتی جویانه را در قبال اعراب و مخالفان داخلی اسرائیل پیش بگیرد.

لوی اشکول

لوی اشکول از ژوئن 1963 تا ژانویه 1966 نخست وزیر رژیم صهیونیستی بود. او نیز عضو حزب ماپای بود. اشکول پیش از این وزیر دفاع اسرائیل بود و رویکردی خشن و تند نسبت به مسائل مختلف داشت. اشکول بدون عزل شدن از قدرت کنار رفت. او در سال 1966 در دفتر کارش دچار ایست قلبی شد و از دنیا رفت.

ایگال آلون

ایگال آلون اولین نخست وزیری است که از حزب جدیدالتاسیس کارگر (معراخ) به قدرت رسید. او از فوریه 1969 تا مارس 1969 نخست وزیر اسرائیل بود. آلون فردی نظامی بود که در جنگ های مختلفی شرکت کرده و متهم به جنایات جنگی فراوانی بود.

آلون پس از جنگ اکتبر یوم کیپور در دولت اسحاق رابین وزیر امور خارجه شد. وی در سال 1980 زمانی که در اوج رقابت با شیمون پرز برای به دست‌گیری رهبری حزب کارگر بود، درگذشت.

گلدا مئیر

گلدا مئیر اولین و آخرین نخست وزیر زن اسرائیل است. او از 1960 تا 1974 نخست وزیر رژیم صهیونیستی بود.

مئیر اسرائیل را با توسل به زور و پاسخ‌های خشونت‌بار به اعتراضات اعراب اداره می‌کرد. جنگ 1973 نتیجه تصمیم او بود . اسرائیلی‌ها توانستند تحت رهبری مئیر، اعراب را شکست دهند. با این حال، منتقدان وی، او را مسئول خسارت جنگ می‌دانستند و کمیته مسئول رسیدگی به مسائل جنگ نیز وی را مقصر دانست.

پس از پایان جنگ، گُلدا مئیر از مقام خود استعفا داد و در 8 دسامبر 1978 در سن 80 سالگی درگذشت.

اسحاق رابین

اسحاق رابین دو بار به مقام نخست‌وزیری اسرائیل رسید (از 1974 تا 1977 و از 1992 تا زمان ترور شدنش در سال 1995). اسحاق رابین یکی از کسانی است که پیمان اسلو و طرح صلح با یاسر عرفات را به وجود آورد و به همین دلیل مورد انتقاد تندروهای اسرائیلی قرار گرفت و سرانجام در تاریخ 4 نوامبر 95 به دست جوانی به نام ایگال عمیر در شهر تل‌آویو ترور شد. وی تنها نخست‌وزیر اسرائیلی است که به قتل رسیده‌است.

مناخیم بگین

مناخیم بگین اولین نخست‌وزیر اسرائیل از حزب لیکود اسرائیل بود. او از سال 1977 تا 1983 نخست وزیر اسرائیل بود. حزب لیکود از احزاب راست گرا و در مقابل حزب کارگر است. گرایشات فاشیستی حزب لیکود به خصوص در زمان بگین باعث انتقاد یهودیانی چون اینشتن و هانا آرنت به اسرائیل شد.

اسحاق شامیر

شامیر نیز عضو حزب لیکود است و دو دوره یعنی از اکتبر 1983 تا سپتامبر 1984  و  از  اکتبر 1986 تا ژوئیه 1992 نخست وزیر رژیم صهیونیستی بوده است. او قبلا رئیس سازمان موساد بود و برخی عملیات های مهم این سازمان اطلاعاتی مانند عملیات داموکلس را نیز رهبری کرده بود.

شیمون پرز

پرز عضو حزب کارگر بود که بعد از دو دوره توانست مجددا این حزب را به قدرت برساند. او دو دوره یعنی از 1984 تا 1986  و 1995 تا 1996 نخست وزیر اسرائیل بود. پرز یکی از پرنفوذترین نخست وزیران اسرائیل است که نقشی مهم در تعیین سیاست های این رژیم ایفا کرده است. تغییرات سیاسی و مواضع او باعث شده بسیاری او را سیاستمداری زیرک بدانند با این حال، پرز بر یک موضع همیشه اصرار داشته است و آن انتقاد از حزب لیکود بوده است.

بنیامین نتانیاهو

نتانیاهو عضو حزب لیکود و رهبر این حزب است که تا کنون دو دوره یعنی از 18 ژوئن 1996 تا 6 ژوئیه 1999 و نیز از مارس 2009 تا ژوئن 2021 نخست وزیر اسرائیل بوده است. نتانیاهو یکی از طولانی مدت ترین دوره های نخست وزیری را در اسرائیل داشته است. نتانیاهو یکی از تندروترین نخست وزیران اسرائیل بود. در زمان او ساخت شهرک های صهیونیستی به شدت زیاد شد و فشار زیادی به اعراب وارد شد.

ایهود باراک​

ایهود باراک که از 6 ژوئیه 1999 تا 7 مارس 2001 نخست وزیر اسرائیل بود آخرین نخست وزیر رژیم صهیونیتی از حزب کارگر بوده است. او در دوران تصدی بنیامین نتانیاهو بر این پست نیز مدتی سمت معاون نخست وزیر را بر عهده داشت و سپس در ژوئن 2007 به عنوان وزیر دفاع شروع به فعالیت کرد.

آریل شارون

شارون از 7 مارس 2001 تا آوریل 2006 نخست وزیر اسرائیل بود. شارون به عنوان عضو حزب لیکود به نخست وزیری رسید اما مدتی بعد حزب کادیما را ایجاد کرد. حزب کادیما از تلفیق اعضای حزب کارگر و لیکود به وجود آمد و پس از مرگ شارون ریاست آن به زیپی لیونی، وزیر امور خارجه وقت اسرائیل رسید.

ایهود اولمرت

اولمرت که عضو دیگری از حزب کادیما بود از سال 2006  و در پی مرگ مغزی آریل شارون تا 2009 نخست وزیر اسرائیل بود. در زمان اولمرت جنگ 33 روزه با حزب الله لبنان به وقوع پیوست و شکست در آن جنگ، باعث کاهش شدید محبوبیت اولمرت و انتقادات فراوان از او شد.

نفتالی بنت

نفتالی بنت از ژوئن 2021 تا کنون نخست وزیر اسرائیل بوده است. او رهبر و عضو حزب یامینا یا راست جدید است. دولت نفتالی بنت البته یک دولت ائتلافی است که از اجماع احزاب مختلف و با همراهی یائیر لاپید به وجود آمده است.

منبع: خبر فوری