یادداشت مهاجری در مورد مذاکرات هسته ای در دولت سیزدهم

در قسمتی از یادداشت مهاجری آمده است:

حتی اگر هیچ مانعی برای رسیدن به توافق در یک‌سال اخیر وجود نمی‌داشت و با همان دست‌فرمان ظریف و عراقچی راه به منزل می‌بُرد و حتی اگر طرف‌های غربی و شرقی هیچ دست‌اندازی ایجاد نمی‌کردند، باز هم برجام به انجام نمی‌رسید و اتفاق مثبتی رخ نمی‌داد. 

دلیلش واضح و بسیار ساده است: برجام به یک موضوع «حیثیتی» تبدیل شده و چون به نام دولت قبل سند خورده، انگیزه‌ای برای ادامه‌اش وجود ندارد. 

در همین دولت سیزدهم، وقتی مذاکرات وین شروع شد، مسوولان مذاکره و وزارت خارجه، تا مدتی از به‌کار بردن واژه «برجام» می‌ترسیدند! و به جای آن عبارت طولانی دیگری به‌ کار می‌بردند. 

نه. جنگ بر سر لفظ نیست، بر سر محتواست؛ اما اگر محتوای مذاکرات دولت سیزدهم، همانی باشد که در دولت یازدهم و دوازدهم بوده، بلافاصله اسم هم بامسما جمع می‌شود و اتفاقا همین کار را خراب می‌کند. افکار عمومی می‌گوید: اینکه همان برجام قبلی است!