چرا خانم «ک» آمد؟

جام جم نوشت: تغییر مقامات ارشد سازمان جاسوسی رژیم اشغالگر قدس (موساد) بیش از آن‌که نشان از پوست‌اندازی این سازمان در مواجهه با ایران باشد، بیانگر تعارضات شدید حاکم میان مقامات این رژیم بر سر چگونگی ترسیم استراتژی تقابل با کشورمان است. طی سال‌های اخیر، رژیم اشغالگر قدس دو استراتژی کلان فشار حداکثری و هزار زخم را در تقابل با نظام و ملت ایران به همراه مقامات آمریکایی، طراحی و اجرایی کرد اما در هر دو آنها با شکست مواجه شد.موساد، سازمان جاسوسی و عملیات ویژه رژیم صهیونیستی، ریاست دو پست حساس و کلیدی را تعیین کرده است. برای نخستین بار رؤسای بخش ایران و اداره اطلاعات این سازمان، دو زن معرفی شده‌اند. روزنامه جروزالم‌ پست اعلام کرد، سازمان اطلاعات و عملیات ویژه اسرائیل (موساد) برای نخستین بار دو زن را در سمت‌های ارشد این سازمان منصوب کرده است. در حال حاضر چهار زن عضو هیأت اجرایی این سازمان هستند. بر اساس آنچه این روزنامه منتشر کرده، یکی از این دو زن به ریاست اداره اطلاعات موساد رسیده که اهمیت این سمت برابر با رئیس اطلاعات نظامی ارتش رژیم اشغالگر قدس است و دومی به ریاست بخش ایران سازمان اطلاعات وعملیات ویژه اسرائیل منصوب شده است.

رئیس جدید اداره اطلاعات موساد ۲۰سال سابقه خدمت در سازمان‌های مختلف امنیتی اسرائیل را دارد و جروزالم‌ پست او را با حرف Aمعرفی کرده است. از این زن همچنین به عنوان فردی که در گذشته به‌عنوان رئیس یکی از بخش‌های فناوری موساد خدمت کرده و حدود دو ماه پیش نیز یکی از جوایز امنیتی رژیم صهیونیستی را دریافت کرده بود نیز یاد شده است. اما ریاست بخش ایران موساد را یک زن عهده‌دار شده که روزنامه مذکور او را با حرف K معرفی کرده است. رئیس بخش ایران سازمان اطلاعات و عملیات ویژه اسرائیل، مسئول استراتژی این سازمان در مقابله با تهدید جمهوری اسلامی در تمام اشکال آن است.

اما نکته اصلی این است که از سال۲۰۰۰ تا کنون، بارها شاهد خانه‌تکانی در بخش ایران سازمان موساد بوده‌ایم. هر بار، زمان انتصاب مقام جدید سازمان موساد، منابع امنیتی و رسانه‌ای رژیم اشغالگر قدس تلاش کردند آن انتصاب را معنادار و نمادی از حرکت ضد ایرانی رو به جلو در این مجموعه تاریک تلقی کنند اما در عمل هر یک از این مقامات درنهایت قربانی رصد هوشمندانه و مواجهه همه جانبه تهران با استراتژی‌های ترکیبی خود شدند. ایران در طول سال‌های اخیر ماهیت جنگ ترکیبی دشمنان و مجاری مهار آن را به‌خوبی رصد کرده و اجازه مانور بیشتر را در این حوزه به تل‌آویو نداده است.

بازخوانی استراتژی شکست خورده هزار زخم

در معرفی وظایف دیگر رئیس بخش ایران موساد همچنین آمده است، این فرد مسئولیت رهبری کمپین‌های ترکیبی عملیات، فناوری و اطلاعات در موساد در همکاری با ارتش و دیگر سازمان‌های امنیتی اسرائیل را به‌عهده دارد. در هر حال تغییر مهره‌ها در موساد هرگز اصالت و موضوعیتی برای جمهوری اسلامی ایران ندارد. آنچه در این معادله دارای اهمیت است، مهار بازی صهیونیست‌ها از طرف آفندی و پدافندی است.

بدون هیچ گونه تردیدی اصلی‌ترین پیش شرط موفقیت ما در مواجهه با دشمن، یکی شناخت ماهیت و دیگری شناخت استراتژی‌هایی است که دشمن در مواجهه با نظام و ملت ما به آن متوسل می‌شود. این قاعده درخصوص سازمان تروریستی ــ جاسوسی موساد نیز صدق می‌کند. طی سال‌های گذشته و اخیر، جمهوری اسلامی ایران بارها با انجام عملیات‌ ناگهانی، عمیق و غیرقابل پیش‌بینی، محاسبات موساد را بر هم زده است. بدیهی است این سرنوشت در انتظار مقامات جدید سازمان جاسوسی رژیم اشغالگر قدس خواهد بود.

اسرائیل باید ناتوانی خود را در برابر ایران بپذیرد

ناصر قندیل، سیاستمدار لبنانی در خصوص شرایط امنیتی حاکم بر اراضی اشغالی و نوع نگاه این رژیم نسبت به ایران و منطقه می‌گوید: «صهیونیست‌ها باید این حقیقت مطلق را بپذیرند که بازی را در منطقه باخته‌اند. آنها تاکنون اقدامات زیادی در تقابل با موجودیت و ماهیت نظام جمهوری اسلامی ایران انجام داده‌اند اما با پاسخی سخت از سوی این کشور و جبهه مقاومت مواجه شده‌اند. مقامات موساد بارها تلاش کرده‌اند قدرت مقاومت و ایران را در منطقه محدود و استراتژی مهار حداکثری را در قبال آنها به اجرا درآورند اما هر بار با پاسخی هوشمندانه مواجه شده‌اند. »

سردبیر نشریه البنا افزود: «تحلیل شرایط سیاسی ــ ‌امنیتی جاری در اراضی اشغالی اصلا سخت نیست. فقط لازم است نیم نگاهی به وضعیت سیاسی جاری در ارضی اشغالی رژیم صهیونیستی و همچنین بایدن و دموکرات‌ها در آمریکا بیندازیم. تجمیع قدرت این بازیگران شکست خورده نیز قطعا منجر به تحقق اهداف آنها چه در کوتاه مدت و چه در بلندمدت نخواهد شد. مقامات آمریکایی و صهیونیستی به‌وضوح می‌دانند میان ادعاهای آنها و واقعیات جاری در منطقه اختلاف و شکاف بسیار زیادی وجود دارد. بنابراین روی مواضع اعلامی و ادعاهای واشنگتن و تل‌آویو هرگز نباید حساب کرد.»