بررسی شرایط انگلیس پس از استعفای تراس؛
رقابت جانسون – سوناک؛ جنگ دشمنان بزرگ/ زنی که میتواند معادلات را بهم بزند
بوریس جانسون برای بازگشت به قدرت، کار خیلی راحتی ندارد. جناح مخالف حزب محافظه کار به رهبری ریشی سوناک که با استعفاء خود روند سقوط جانسون را فراهم کرد، آماده مقابله با نخست وزیر اسبق انگلیس است.
خبر فوری نوشت: عمر نخست وزیری لیز تراس از عمر یک کاهو هم کمتر بود. این عبارتی که یکی از کمدین های مشهور بی بی سی در مورد نخست وزیر سابق انگلیس به کار برد، شاید یکی از گویاترین عبارت های به کار رفته در مورد او است. عمر کوتاه نخست وزیری لیز تراس باعث شگفتی بسیاری از بریتانیایی ها شد. از همان ابتدا مشخص بود خانم نخست وزیر کار سختی در پیش دارد اما کسی فکر نمی کرد عمر دولت او اینقدر کوتاه باشد.
چرا عمر دولت لیز تراس کوتاه بود؟
همه می دانستند بوریس جانسون نباید استعفا می داد. او کارنامه نسبتا خوبی داشت و اگر اقدامات غیردیپلماتیک مربوط به زندگی شخص اش را کنار می گذاشت می توانست تا زمان برگزاری انتخابات پارلمان نخست وزیر بماند. با این حال، کودتای داخلی حزب محافظه کار و فشار رسانه ها باعث شد بوریس جانسون استعفاء داده و لیز تراس که رابطه نسبتا خوبی هم با جانسون داشت نخست وزیر شود.
مشکل بزرگ دولت تراس نه اقتصادی یا اجتماعی بلکه حزبی بود. او به هیچ وجه نتوانسته بود حزب محافظه کار را با خود همراه کند. حداقل دو جبهه گسترده در داخل حزب با او مشکل داشتند. دسته اول طرفداران بوریس جانسون بودند. اگرچه لیز تراس در رقابت با سوناک، خود را ادامه دهنده راه بوریس جانسون معرفی کرد و در ظاهر توانست حمایت جانسون را بگیرد اما نخست وزیر اسبق انگلیس زیرکتر از آن بود که در دام تراس بیفتد. او ابتدا از تراس حمایت کرد تا از شر ریشی سوناک خلاص شود و بعد با پشت کردن به تراس از تعداد حامیان او کاست. بنابراین، لیز تراس در قدم اول از جذب حمایت تیم جانسون ناکام ماند. از آن سو، ریشی سوناک و جناح به اصطلاح مخالف حزب محافظه کار نیز با سیاست های لیز تراس همراهی نکردند و باعث شدند اسب چالاک دولت او در همان ابتدای عمرش زمینگیر شود.
رقابت جانسون – سوناک؛ جنگ دشمنان بزرگ!
حالا بسیاری از ناظران معتقدند بوریس جانسون به قدرت باز می گردد. بسیاری اقدامات غیراخلاقی او را فراموش کرده و معتقدند او باید کارهای ناتمام خود را به پایان برساند. بوریس جانسون احتمال بازگشتش به قدرت را رد نکرده است. ناظران معتقدند پادشاه جدید بریتانیا با او رابطه نسبتا خوبی دارد و به دیدگاه ها و سیاست هایش علاقه مند است. بیشتر اعضای ارشد حزب محافظه کار سابقا در دولت جانسون پست داشته اند و به اصطلاح در تیم او هستند. از این رو، او حمایت بسیاری از اعضای حزب را با خود دارد.
با این حال، جانسون برای بازگشت کار خیلی راحتی هم ندارد. جناح مخالف حزب محافظه کار به رهبری ریشی سوناک که با استعفای خود روند سقوط جانسون را فراهم کرد، آماده مقابله با جانسون است. طبق گزارش برخی خبرگزاری ها گروهی از اعضای ارشد و متنفذ حزب محافظه کار که در کابینه جانسون هم پست و مقامی داشتند، از سوناک حمایت می کنند. گاوین ویلیامسون، وزیر سابق آموزش و پرورش یکی از این افراد است.
نظرسنجی ها از همین حالا در مورد رقابت احتمالی جانسون و سوناک آغاز شده اند. برخی نظرسنجی ها شانس سوناک را بیشتر دانسته و برخی نیز شانس جانسون را بیشتر می دانند. از بین 357 نماینده محافظه کار پارلمان حدود 148 نماینده به جانسون رای عدم اعتماد دادند اما در حال حاضر نظر بسیاری از آنها برگشته است و به نظر می رسد اوضاع برای بوریس جانسون هر لحظه در حال بهتر شدن است.
زنی که می تواند معادلات را به هم بزند
بر اساس شواهد، برخی رقبای دیگر هم در حزب محافظه کار وجود دارند که می توانند سرنوشت انتخابات را تغییر دهند. پنی موردانت، وزیر جنگ اسبق انگلیس و یکی از اعضای متنفذ حزب محافظه کار یکی از این افراد است. او در انتخابات قبل تا آستانه رسیدن به دور نهایی هم رسید اما موفق به پیروزی نشد. اندک اعضای حزب محافظه کار گمان دارند که موردانت می تواند از طریق جذب اعضای میانه رو حفظ محافظه کار و به خصوص موافقان لیز تراس که هم با جانسون و هم با ریشی سوناک مخالفند، به رقابت های انتخاباتی بازگردد یا تنور آن را داغ تر کند اما به نظر می رسد شانس موردانت در رقابت با سوناک و جانسون کمتر است چرا که تعداد این نمایندگان به اصطلاح میانه رو زیاد نیست.
آنچه مشخص است این است که هر سیاستمداری که بتواند لابی بهتری داشته و نمایندگان بیشتری را با خود همراه کند راحت تر می تواند نخست وزیر انگلیس شود. در این میان نباید از نقش اتفاقات نیز غافل شد. در بسیاری از جریان های سیاسی این اتفاقات غیرقابل پیش بینی و لحظات تاثیرگذار هستند که تعیین کننده اند. احتمالا اتفاقات ریز و درشتی که در چند روز آینده رخ دهند، می توانند سرنوشت سیاسی انگلیس را تعیین کند.
دیدگاه تان را بنویسید