ایمانی: بلوای خیابانی جایی برای گفت‌وگو نمی‌گذارد

ناصر ایمانی در گفت‌وگو با ایسنا با اشاره به لزوم گفت‌وگو درباره مسائل این روزهای کشور، اظهار کرد: فرهنگ گفت‌وگو لازمه جامعه مدنی و امر مفیدی است اما مشکل امروز کشور ما این است که فرهنگ گفت‌وگو و لوازم آن از سطح خانواده، مدارس و سطوح بالاتر آموزش داده نمی‌شود.

وی ادامه داد: در جامعه و خیابان یک گفت‌و شنود به سرعت می‌تواند به یک مجادله تبدیل شود. در مورد این دولت و دولت‌های پیشین هم  فرهنگ گفت‌وگو ضعیف بوده است. منظور از گفت‌وگو نه فقط شنیدن نظر دیگری بلکه شنیدن انتقاد و پذیرفتن آن در صورت پاسخ نداشتن و عمل به آن است. این فرهنگ ضعیف است البته این هم موضع خوبی نیست که هر وقت بحران یا ناهنجاری پیش می آید حرف از گفت وگو بزنیم و وقتی غائله خوابید، گفت و گو هم فراموش شود. من معتقدم که فرهنگ گفت وگو باید از سطح دبستان تا دانشگاه، جامعه و مدیران آموزش داده شده و عمومی شود.

این تحلیلگر مسائل سیاسی همچنین خاطرنشان کرد: اتفاقاتی که این روزها شاهدیم دیگر جایی برای گفت‌وگو نمی گذارد. مساله کسانی که این روزها به خیابان می آیند گفت وگو نیست، آنها می‌خواهند بلوای خیابانی به راه بیندازند. با این حال باید در گفت وگو با معترضان از سوی مسئولان باز باشد البته نباید گفت وگو را محدود به مسئولان کرد بلکه همه نهادهای آموزشی  و فرهنگی باید دنبال عمومی کردن فرهنگ گفت وگو باشند تا همه بتوانند حرف بزنند، بشنوند و پاسخ دهند.

ایمانی با تاکید بر این‌که «هیچ وقت زمان برای گفت وگو دیر نیست»، گفت: این بحران که آخرین بحران پیش آمده نیست و در آینده هم احتمالا باز هم بحران خواهیم داشت ولی نباید از اعتراضات هراس داشت؛ زیرا اعتراض نشانه جامعه زنده و پویاست و با اغتشاش فرق می کند بنابراین باید برای نهادینه شدن فرهنگ گفت و گو تلاش کرد.

وی درباره دلیل به خشونت کشیده شدن اعتراضات تصریح کرد: پدیده‌های اجتماعی تک علتی نیستند. یک دلیل این پدیده می‌تواند این باشد که بخش‌هایی از جامعه احساس انسداد و بن بست کرده و درست یا غلط احساس می‌کند که حرفش شنیده نمی‌شود و مجبور می‌شود حرفش را از طریق خیابان بزند. اما اگر فرهنگ گفت وگو نهادینه شود، حکومت و مردم و مردم با مردم وارد گفت وگو خواهند شد  و ناهنجاری ها یا اصلا شکل نمی گیرد یا به حداقل می رسد. به هر حال در کشورهای به اصطلاح پیشرفته هم اعتراضات خیابانی به صورت مرتب وجود دارد و این طور نیست که فکر کنیم اگر فرهنگ گفت و گو وجود داشته باشد، حتما این اعتراضات وجود نخواهد داشت. وجود یا فقدان فرهنگ گفت وگو فقط یک فاکتور در ایجاد اعتراضات خیابانی است.