چینی ها در مسیر دلجویی؟
همزمان با این که پکن روابطش با تهران را «دوستانه وسنتی» نامید، معاون سیاسی رئیس جمهور از برگزاری اجلاس«همکاری های جامع ایران و چین» خبرداد
روزنامه خراسان نوشت: اقدام اخیر چین در صدور بیانیه مشترک با اعضای شورای همکاری خلیجفارس را چگونه باید فهم کرد؟ آیا اقدام غیرمتعارف پکن درباره جزایر سهگانه ایرانی یا بیانیه مشترک با سعودی به معنای ورود چین به مرحله تقابل با ایران است؟«وانگ ونبین» سخنگوی وزارت خارجه چین روز گذشته در کنفرانس خبری خود در واکنش به این تحولات از سفر «هو چون هوا» معاون نخستوزیر این کشور به تهران خبر داد وتصریح کرد که کشورهای حاشیه خلیج فارس و ایران از دوستان چین هستند. ونبین در این باره توضیح داد: «چین و ایران روابط دوستانه سنتی دارند و این، انتخاب مشترک هر دو طرف برای تحکیم و توسعه مشارکت راهبردی جامع چین و ایران است».سخنگوی وزارت خارجه چین در ادامه تصریح کرد: «چین و ایران تمایل به تقویت ارتباطات و همکاری و پیشرفت جدید در روابط دوجانبه دارند».وزارت بازرگانی چین پیشتر اعلام کرد هو چون هوا معاون نخستوزیر این کشور قرار است بین روزهای یک شنبه تا چهارشنبه (۲۰ تا ۲۳ آذر) به امارات و ایران سفر کند. همزمان معاون امور سیاسی دفتر رئیس جمهور،اظهار کرد: اجلاس «برنامه همکاری های جامع ایران و چین» امروز با حضور معاون اول رئیس جمهور و معاون نخست وزیر چین برگزار می شود. جمشیدی با اعلام این خبر افزود: هیئت عالی رتبه چین به ریاست هو چون هوا معاون نخست وزیر این کشور با سفر به ایران و در نشست با هیئت بلندپایه ایرانی به ریاست محمد مخبر، معاون اول رئیس جمهور ساز و کار های پیشبرد روابط دوجانبه ایران و چین را بررسی می کنند. وی بررسی راهکارهای تقویت روند اجرای برنامه همکاری جامع ۲۵ ساله ایران و چین را هم یکی از اهداف اصلی این نشست بیان و اظهار کرد: تعهد به منافع بنیادین دو کشور و احترام به اصول حقوق بین الملل از جمله احترام به تمامیت ارضی مورد تاکید ویژه جمهوری اسلامی ایران در این اجلاس است. امیرعبداللهیان وزیر امور خارجه نیز درتوئیتی به زبان چینی درباره ضرورت احترام به تمامیت ارضی ایران نوشت: با هیچ طرفی تعارف نداریم.
عمق راهبردی روابط تهران-پکن تضعیف شد؟
درعین حال چین هم نمی تواند جایگاه و نقش ایران در معادلات منطقه ای و جهانی را نادیده بگیرد و ناچار به تعریف مدلی از همکاری با تهران خواهد بود. الوقت با اشاره به این نکته می نویسد: چینیها که سیاست های کلانی را برای جایگاه ابرقدرتی خود طراحی کردهاند، در مسیر راهگذر شرق به غرب تنها از راه ایران عبور خواهند کرد این یعنی چینیها در سطح کلان هرگز به دنبال تغییر راهبرد خود درباره ایران نیستند. در پروژه «یک کمربند و یک جاده» که خاورمیانه هم بخش مهمی از آن است، ایران به دلیل جایگاه ژئوپلیتیک خود در منطقه که نقش پل ارتباطی بین شرق و غرب را دارد، نقش محوری در طرح چینیها خواهد داشت و این دور از ذهن است که مقامات پکن بخواهند با امضای توافقات و بیانیه هایی با طرف عربی، ایران را دور بزنند.هر کشوری این حق را دارد که متناسب با منافع راهبردی خود با دیگر کشورها ارتباط برقرار کند چین نیز از این قاعده مستثنا نیست، به همین منظور چینیها در راهاندازی روابط راهبردی با عربستان درصدد تضعیف رقیب سنتی خود یعنی آمریکا هستند هرچند نیم نگاهی نیز به کنترل تهران از کانال پکن دوخته اند . همچنان که اعلام سفر شی به ریاض، درست زمانی اعلام رسمی شد که عربستان و آمریکا پس از تصمیم سعودی ها برای کاهش تولیدات نفت در چارچوب اوپک پلاس، با واشنگتن دچار چالش شدند و حتی رسانههای غربی هم بیش از بعد اقتصادی این سفر بعد سیاسی آن را برجسته کردند که با هدف تقابل با آمریکا انجام میشود. البته سعودیها و رسانههای آن ها سفر رئیس جمهور چین را در ابعاد دیگری وارد و آن را برای تضعیف ایران مصادره میکنند.
نورنیوز:روابط ایران با چین هیچگاه به سطح راهبردی نرسید
نورنیوز رسانه نزدیک به شورای عالی امنیت ملی در بخشی از گزارش خود با عنوان: «نادیده گرفتن جنایات غربیها و جنایت نامیدن خطای شرقیها!» نوشت: روابط جمهوری اسلامی ایران با چین همواره بر پایه همکاری و منافع مشترک بوده و به دلایلی که ذکر آن از حوصله این یادداشت خارج است، هیچگاه مناسبات دو کشور به سطح همکاریهای راهبردی نرسیده است. بر این اساس القای عامدانه این گزاره نادرست که ایران از شریک راهبردی خود رودست خورده، رفتاری دور از حقیقت و انصاف است. دوم این که؛ در روابط بینالملل و در چارچوب سطوحی که در همکاری میان کشورها تعیین میشود هر یک از طرفها صرفا بر اساس تامین منافع ملی خود سیاستگذاری و عمل میکنند و روابط میان تهران و پکن نیز از این دایره خارج نیست. شناخت و پذیرش این اصول کمک میکند که ارزیابیها درباره صدور بیانیه مشترک از سوی چین و کشورهای حوزه خلیج فارس که بندهای ضد ایرانی نیز در آن لحاظ شده بود واقعیتر و از مدار قضاوتهای احساسی خارج شود. سوم این که؛ چین به عنوان دومین اقتصاد بزرگ جهان طی سالهای گذشته و حتی پیش از پیروزی انقلاب اسلامی هیچگاه رویکردی خصمانه یا سلطهجویانه در قبال ایران نداشته و در عوض به دلیل مشی عملگرایانه و تقریبا مستقل این کشور حتی در اوج تحریمهای ظالمانه غرب علیه کشورمان روابط خود با ایران را حفظ کرده است. به طور قطع اقدام غیر دوستانه اخیر چین با هر هدفی که انجام شده باشد نقطهای سیاه و غیر قابل پذیرش در کارنامه روابط پکن با تهران است اما نمیشود این واقعیت عریان را نیز نادیده گرفت که ایران از رهگذر مناسبات و همکاری با چین بهویژه در ابعاد اقتصادی و سیاسی منافع زیادی را نیز به خود اختصاص داده است.
دیدگاه تان را بنویسید