حمله روزنامه اطلاعات به امام جمعه‌هایی که به توصیه رهبری عمل نمی‌کنند
گویا تذکر صریح برخی از منتسبان به نهاد رهبری نیز نتوانست به سخنان درشت برخی بزرگواران در جمعه‌ها مؤثر افتد و نرمی و عطوفتی را در سخنانشان جاری کند.
روزنامه اطلاعات نوشت: در تذکر ایشان این مضمون آمده بود، که توصیه مقام معظم رهبری این است که امامان جمعه نه تنها بر طبل درشتی و تهدید نکوبند، بلکه موضعی دلسوزانه و پدرانه با همه بگیرند و در شرایط پرتنش فعلی، گسل‌ها را در میان مردم شکننده‌تر نکنند و بلکه در رفع و رفوی شکاف‌ها بکوشند.
متاسفانه چنین نشد، و به خصوص در دو هفته اخیر از چندجا، خطبه‌ها نشانی از گوش‌سپاری بدان توصیه و تذکر نداشت. در یک جا گروهی از بانوان با صفاتی ناخوشایند نامبَر شدند و در دیگر جا گروهی دیگر از خانم‌ها تشویق به آتش‌به‌اختیاری و در سومین جا، متهم به «غلط کردن» و تعبیراتی از این دست.
سؤال این‌جاست: ادعابرداری در اطاعت‌پذیری و گوش‌سپاری و انقیاد مطلق، چرا نوبت به نوبت تفسیر به رأی می‌شود و از قضا در بزنگاه‌هایی که از آن، بوی عطوفت و رأفت و سهولت استشمام می‌گردد، انگار نه انگار انگاشته می‌شود!؟ و برخی تا بدان‌جا پیش رانده، که نه تنها به تلویحات و اشارات در آرام‌سازی روح و روان مردمان اعتنایی نمی‌کنند، حتی به تصریحات نیز بی‌توجه‌اند.
یکسویه سخن‌کردن و تکتازانه تاختن و درشت‌گفتن بدان‌جا می‌انجامد، که گویا تصوری از مطلق‌انگاری و خویشتن را یکسره بر صواب‌دانستن، وجود فرد را در خود می‌گیرد و احتمالی بر خطا را هم از ذهن او می‌زداید؛ این را در زبان روان‌شناسی، «پیش‌گویی‌های خودکامبخش» می‌گویند، و در زبان ضرب‌المثل عامه، «خودرانی و خوش‌رویی!»
نمی‌دانم زبان نرم و لیّن ـ که البته از دل نرم و سینه گشاده برمی‌خیزد ـ چه بدی دارد، که اصولاً بر زبان برخی کسان دشوار می‌چرخد؟ و بابِ رفق و مدارا و صبوری ـ که سیره پیامبر رحمت بوده است ـ چه کژی دارد، که بر پاشنه بعضی نمی‌گردد؟
دیدگاه تان را بنویسید