مقابله با شارلاتانیزم دودمان معاویه

مهدی فضائلی: مصلح بزرگ امام سید عبدالحسین شرف‌الدین، از علمای برجسته و رهبران نهضت استقلال لبنان که تلاش‌های شایسته برای تقریب بین مذاهب اسلامی نیز در سوابق او به ثبت رسیده، در مقدمه ای که بر کتاب ارزشمند و ماندگار "صلح امام حسن " اثر مبتکرانه آیت‌الله شیخ راضی آل ‌یاسین نوشته است، با اشاره به مطالب این کتاب چنین می نویسد: اگر کسی حالات حسن علیه السلام و معاویه را بررسی کند.خواهد دانست صحنه‌ پیکار میان آن دو،یک صحنه تازه بوجود آمده نبود،بلکه هر یک در جبهه خود جایگزین و جانشین و میراث بر دو خلق و خوی متناقض و متضاد بودند. خوی حسن علیه السلام، خوی کتاب و سنت بود؛ یا بگو خوی محمد و علی علیهما السلام و خوی معاویه، خوی بنی امیه بود؛ یا بگو خوی ابوسفیان و هند... درست نقطه مقابل یکدیگر. 

و آن کس که تاریخ این دو دودمان و سیره قهرمانان هر یک را، چه زن و چه مرد، به طور کامل بررسی کرده باشد، این مطلب را با همه وجود حس می کند.

آنچه جناب سیدشرف‌الدین در باره "دو دودمان" امام حسن علیه السلام و معاویه فرموده است، همچنان در ماجرای انقلاب اسلامی ساری و جاری است.

بنیانگذار جمهوری اسلامی و خلف صالحش خامنه‌ای، تداوم بخش مکتب و راه کتاب و سنت و ادامه همان دودمان پیامبر و علی و فرزندانش علیهم السلام هستند و مخالفین این مکتب و راه، هر کدام به درجاتی، ادامه دودمان ابوسفیان و هند و معاویه. 

شاید برای دستگاه ذهنی عده‌ای، هضم این سخن سنگین باشد اما با بررسی حالات سردمداران و پیشقراولان این دو دودمان در عصر حاضر و بررسی سیره قهرمانان آنها، درک آن آسان می گردد. 

مبنا و بنیان فکری و رفتاری دودمان معاویه، دنیاطلبی، نیرنگ و فریبکاری، عدم صداقت، خشونت کلامی و رفتاری و بی تقوایی و فسادآلود بوده و هست و مبنا و اساس مکتب و راه پیامبر و ائمه اطهار علیهم السلام، خدامحوری، صداقت و پاکی، تقوا و بی رغبتی به دنیا، انسان دوستی و شجاعت و مردانگی.

البته افسوس و هزار افسوس که دودمان معاویه در گذشته و حال و مبتنی بر همان نیرنگ و فریبکاری، همواره با نوعی شارلاتانیزم، چهره وقیح و ناپاک خود را بزک کرده به ظاهر بینان عرضه کرده و می کنند و دودمان حق‌طلب و خدامحور را با چهره ای مخدوش و غبارآلود!

همین شارلاتانیزم و فریبکاری بود که عده‌ای از شنیدن خبر شهادت امیرالمؤمنین در محراب، تعجب کردند که مگر علی نماز هم می‌خواند؟ و امام حسن مجتبی را مذل المؤمنین دانستند و حسین بن علی را خارجی!

امروز نیز مکتب و خط خمینی و خامنه‌ای به انحاء گوناگون با این خط نیرنگ و شارلاتان بازی مواجه است؛ از ژست ‌های حقوق بشری غربی‌ها گرفته تا اصلاح‌طلبی و قلم‌زنی مستمر آمیخته با تحریف برخی داخلی ‌ها علیه رهبرانقلاب و گاه و بیگاه علیه امام خمینی(ره)!

اگرچه گذر زمان غبار از چهره هر دو دودمان برداشته و حقیقت را آشکار می سازد اما نباید همه غبارروبی‌ها را به تاریخ حواله داد لذا عمارگونه و با سلاح "تبیین" باید به مقابله با دودمان معاویه و عمروعاص رفت.

منبع: فارس