پیروزی بی دردسر برای حزب کارگر انگلیس | دولت سوناک در یکقدمی سقوط

اگرچه این شکست ، تحت الشعاع اخبار و وقایع مربوط به تاج گذاری چالز سوم پادشاه جدید انگلیس قرار گرفت اما حزب کارگر قصد ندارد این موضوع را به سادگی رها کند! سخنگوی حزب کارگر گفته، مردم بریتانیا به وضوح نخست وزیر را رد کرده‌اند، کسی که هرگز ماموریتی برای شروع نداشت.انتخابات برای تعیین اعضای 230 شورا در انگلیس نخستین آزمون محبوبیت ریشی سوناک از زمان به قدرت رسیدن در ماه اکتبر گذشته است.از سوی دیگر حزب میانه لیبرال دموکرات نیز به رهبری «اِد دیوی» بهترین نتیجه دهه‌های اخیر خود را رقم زده و موفق به کنترل 12 شورا در مناطق مرکزی انگلیس که عمدتا در اختیار حزب محافظه کار بود شده است. ریشی سوناک در واکنش به نتیجه این انتخابات گفته، نتایج ناامید کننده بود اما تاکید کرده که این نتایج حرکت گسترده به سمت حزب کارگر نیست! اما تحلیل ارائه شده از سوی سوناک را بسیاری از شهروندان انگلیسی باور ندارند! 

انتخابات پارلمانی بریتانیا پاییز 2024 برگزار خواهد شد. روزنامه نیویورک تایمز نتیجه انتخابات شوراهای شهر را زنگ خطری برای پایان حکومت 14 ساله محافظه کارها بر داونینگ استریت خوانده است.

درست همزمان با  شکست حزب محافظه کار ، دوگانه "سلطنت-جمهوریت"در انگلیس کماکان پابرجاست و تاج گذاری پرهزینه چالز سوم، این روند را تقویت کرده است. طی سالها و دهه های گذشته و اخیر، رسانه های انگلیسی تلاش زیادی برای کتمان این شکاف صورت داده اند اما اکنون نقطه گریزی از این واقعیت وجود ندارد! 

یکی از نگرانی های اساسی در میان اعضای خاندان سلطنتی و احزاب کارگر و محافظه کار در انگلیس، عدم اقناع نسل جدید این کشور نسبت به نهاد سلطنت است. نظرسنجی ها در انگلیس، حکایت از فاصله گیری تصاعدی و مستمر نسل جدید انگلیسی ها از نهاد سلطنت دارد. نتایج یک نظرسنجی جدید که در ماه آوریل توسط موسسه نظرسنجی «YouGov» صورت گرفته، نشان می دهد حمایت از نظام سلطنتی در بین افراد بین 18 تا 24 سال به 36 درصد کاهش یافته است. این در حالیست که حدود یک دهه قبل( در سال 2023 میلادی) این میزان حمایت، حدود 72 درصد بوده است! بی دلیل نیست که نهادهای امنیتی انگلیس شدیدا نگران نفوذ فکری و اجتماعی گسترده جمهوریخواهان در بین نوجوانان و جوانان و در مقابل، ضعیف جایگاه سلطنت لرزان انگلیسی در بین آنها هستند. این روند ، خصوصا در شبکه های اجتماعی نمود ویژه ای یافته و هر روزه افراد بیشتری را به سوی مخالفت با ساختار سیاسی و حامیتی موجود در انگلیس سوق می دهد. بخشی از تحرکات استقلال طلبانه در ایرلند شمالی، اسکاتلندو ولز نیز به صورت طبیعی این روند را تشدید کرده است. در این میان، بسیاری از جمهوریخواهان، دولت انگلیس را نیز نماد جمهوریت در این کشور تلقی نمی کنند و آن را در تثبیت ساختار ناعادلانه سلطنتی مقصر اصلی قلمداد می کنند.