پایان سلطنت نفت و آغاز حکومت لیتیوم/ تهران در مرکز قدرت خاورمیانه

خبر فوری نوشت:روزنامه صهیونیستی «معاریو» در یکی از گزارش های اخیرش به موضوع ذخایر لیتیوم ایران پرداخته و آن را یکی از تهدیدات جدی علیه قدرت و نفوذ رژیم صهیونیستی دانسته است.

بر اساس گزارش این پایگاه صهیونیستی، کشف منابع لیتیوم در ایران می‌ تواند به تغییر موازنه قدرت منطقه ‌ای منجر شود و یک موقعیت بی ‌سابقه ژئوپلیتیکی و اقتصادی را به تهران بدهد.

«آنات هوخبرگ ماروم» کارشناس مسائل ژئو پلیتیک، در این رابطه به معاریو گفته است: «اسرائیل با اهتمام تمام، این موضوع را دنبال می‌ کند تا بداند که تهران چگونه تلاش خواهد کرد از این کشف به نفع خود استفاده کند.» 

به نظر می رسد «لیتیوم» یکی از منابع نوظهور و جدیدی باشد که می تواند معادلات منطقه ای را تغییر داده و حتی جایگزین نفت شود. درباره علت اهمیت لیتیوم و تاثیرش در فناوری مطالب مختلفی نوشته شده است .

با این حال، در رابطه با تاثیرات سیاسی این فلز به خصوص در منطقه خاورمیانه کمتر مقاله یا گزارشی نوشته شده است. این در حالی است که معاریو و دیگر پایگاه های رژیم صهیونیستی به خوبی به این مساله پی برده و بوی تغییرات را حس کرده اند. آنها می دانند به زودی عصر نفت به پایان می رسد و منابع جدیدی مانند لیتیوم تاج گذاری خواهند کرد.

ظهور لیتیوم، سقوط نفت و خاورمیانۀ جدید

انقلاب صنعتی و گره خوردن آن با نفت باعث تغییر تاریخ خاورمیانه شد. بسیاری از بادیه نشینان حجاز گمان نمی کردند به برکت این مایع سیاه رنگ به ثروت و مکنت برسند.

نفت، همچنین، پای استعمارگران غربی را به منطقه باز کرد. بسیاری از سلسله ها سقوط کرده و حکومت های جدیدی به جای آنان به قدرت رسیدند. اگر نفت نبود، شاید تاریخ ایران نیز به سمت و سوی دیگری می رفت (اینجا بخوانید).

این تغییرات سیاسی و اجتماعی نه فقط در ایران و عربستان و ... بلکه در کل خاورمیانه به وقوع پیوست. کشورهای خاورمیانه و حکومت هایشان به طمع پول نفت، حول کشورهای بزرگ غربی و به خصوص انگلیس و آمریکا گرد آمدند. ائتلاف «نفت در ازای امنیت» باعث شد کشورهای عربی خاورمیانه در کنار غرب و آمریکا قرار گرفته و با فشار واشنگتن، با اسرائیل نیز دست دوستی دهند.

دشمنی کشورهای عربی با ایران و ایجاد حاشیۀ امنیت برای اسرائیل حاصل این ائتلاف بود که خود محصول تجارت طلای سیاه بوده و است.

با این حال، عصر نفت در حال پایان است. دنیای فناوری های جدید احتیاجی به نفت ندارند و به جای آن به دنبال منابع جدیدی هستند که به خصوص بتوانند ذخایر باطری های نسل جدید را که منبع اصلی انرژی کالاهای نوین است، تامین کنند. لیتیوم یکی از این منابع است که اهمیت آن روز به روز بیشتر می شود و کشورهای بهره مند از آن، امیدوارند به ثروت و مکنت زیادی برسند.

اگرچه کشورهای عربی خاورمیانه غنی از نفت هستند اما از ذخایر لیتیوم بی بهره اند. آمارها نشان می دهد هیچ یک از کشورهای عربی منطقه در بین کشورهای صاحب ذخایر لیتیوم نیست. در این میان، ایران یک استثناء است. ایران یک کشور نفت خیز بوده و است. با این حال، ذخایر نفت ایران هرگز به اندازه ذخایر نفت عربستان نبوده است. در مقابل، ذخایر نفت لیتیوم ایران چند ده برابر عربستان و سایر کشورهای عربی منطقه است.

بر اساس اعلام «محمدهادی احمدی» معاون وزیر صنعت، معدن‌ و تجارت ایران، برای نخستین‌بار ذخایر بزرگی از لیتیوم در همدان کشف شده است و میزان آن، ۸.۵ میلیون تن [کانسنگ] تخمین زده می‌ شود.

فلزی که اسرائیل را نگران و ایران را امیدوار می کند

شرایط فوق الذکر می تواند وضعیت امنیتی و استراتژیک منطقه را تغییر دهد. کاهش اهمیت نفت می تواند نقش سیاسی عربستان و کشورهای عربی را کم کند و در مقابل، ایران را در موضع قدرت قرار دهد. کاهش اهمیت نفت به معنی کاهش خرید نفت ارزان و کم شدن نفوذ آمریکا در خاورمیانه است.

این اتفاق منجر به کاهش ائتلاف و نزدیکی کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس به اسرائیل می شود و حائلی که بین رژیم صهیونیستی و ایران به وجود آمده نیز از بین می رود. در این صورت، اسرائیل مجبور به مقابله مستقیم با ایران شده و حامیان خود را از دست می‌دهد.

ایران از جمله کشورهایی است که در منطقه خاورمیانه و آسیای میانه بیشترین منابع لیتیوم را دارد. به جز ایران، برخی کشورهای آسیای میانه مانند قزاقستان معادن و ذخایر لیتیوم فراوانی دارند. این امر باعث افزایش نزدیکی کشورهای بزرگ صنعتی و به خصوص چین به ایران می شود.

چین یکی از بزرگترین تولیدکنندگان باتری های لیتیومی است و نیاز مبرمی به ذخایر لیتیوم کشورهای دیگر دارد.

چین، تا کنون ترجیح داده مسائل اقتصادی را فدای مسائل سیاسی نکند. اهمیت پروژه «ابتکار کمربند و جاده» یا BRI به قدری است که چین ترجیح می دهد با همۀ کشورهای خاورمیانه رابطۀ دوستانه داشته باشد. با این حال، ورود چین به صنعت لیتیوم می تواند این تعادل را به هم بزند و غول شرق را به سمت کشورهای دارای این منابع جذب کند.