محسن رضایی اختیار کافی در دولت نداشت

گروه سیاست نامه‌نیوز: محسن رضایی از دولت رفت و به سِمت دبیری شورای عالی هماهنگی اقتصادی سران قوا منصوب شد. حالا پرسش آن است که اولا حضور او در دولت اصلا درست بود یا خیر و ثانیا مسئولیت تازه‌اش یعنی دبیری شورای سران قوا تا چه اندازه مهم است.

عزت‌الله یوسفیان‌ملا، کارشناس مسائل سیاسی، درباره این موضوع به «نامه‌نیوز» گفت: «تشکیل شورای هماهنگی سران قوا از آن دست موضوعاتی است که برای تعیین راهبردهای مهم کشور تعیین شده است. رهبر انقلاب با توجه به اختیاراتی که دارند در شرایط خطیر این سال‌ها دستور تشکیل این شورا را صادر کردند تا برخی مسائل بسیار مهم اقتصادی به صورت ویژه بررسی و رفع شود. ما مسئله تحریم‌ها را داشتیم و داریم و همه تکلیف داشتند که از راه‌های مختلف تحریم‌ها را خنثی کنند. مثلا بعد از تحریم‌ها در حوزه فروش نفت دچار مشکل شدیم و باید برای فروش نفت راه‌هایی پیدا می‌شد. طبق قانون هر درآمدی که حاصل می‌شود باید به حساب غیرقابل برداشت دولت برود و با تصویب مجلس خرج شود اما اگر بنا باشد چنین شود که در شرایط سخت کنونی کار پیش نمی‌رود. پس در شرایط جنگ اقتصادی باید تدابیر ویژه‌ای در نظر گرفت که یکی از آنها همین شورای هماهنگی سران قواست که گاهی می‌تواند به جای مجلس، گاهی به جای دولت و گاهی حتی به جای قوه قضائیه در موضوعات اقتصادی تصمیم بگیرد».

او ادامه داد: «این شورا از سوی رهبری قدرتی بسیار بالا دارد اما آن طور که انتظار می‌رفت عمل نکرد. رهبر انقلاب هم به این موضوع اشاره کردند و نقدهایی را وارد کردند. حالا در میان دبیرخانه‌ای قوی برای این شورا می‌تواند راهگشا باشد زیرا این دبیرخانه است که موضوعات مهمی که باید بر سر آنها بحث شود را وارد جلسات سران قوا می‌کند؛ بنابراین مسئولیت اخیر آقای محسن رضایی بسیار مهمتر از مسئولیت قبلی او در جایگاه معاون اقتصادی رئیس‌جمهور است. او برای این کار فرد مناسبی‌ هم هست زیرا هم سال‌ها در مسئولیت‌های مختلف کار کرده است و هم سال‌ها تجربه دبیری مجمع تشخیص مصلحت نظام را در کارنامه دارد و هم اقتصاددان است».

این تحلیلگر مسائل سیاسی همچنین بیان کرد: «اکنون آقای رضایی می‌تواند تأثیرگذاری به مراتب بیشتری نسبت به جایگاهی که در دولت داشت را داشته باشد و موضوعاتی که دبیرخانه زیر نظر او به جلسات سران قوا می‌فرسد در صورت تصویب سران قوا و تأیید رهبری می‌تواند تصمیم حاکمیتی قلمداد شود».

یوسفیان‌ملا در پایان گفت: «انتقادی که به دولت وارد می‌شد، این بود که معلوم نبود چه فردی در حوزه اقتصادی حرف آخر را می‌زند. در هر دولتی ممکن است تصمیمات موازی گرفته شود اما یک نفر باید حرف آخر را بزند. واقعیت این است که آقای رضایی کارهای محوله از سوی آقای رئیسی را انجام می‌داد اما در جایی که از نظر قانونی او باید وارد می‌شد، اختیار کافی نداشت».