چرا «تردز» نیامده فیلتر شد؟/ چه کسانی خواهان فیلترینگ هستند؟

گروه سیاست نامه‌نیوز: اخیرا یک شبکه اجتماعی دیگر شبیه به توئیتر اما زیرمجموعه اینستاگرام به نام «تردز» در جهان عرضه شده است که از قضا مورد استقبال قابل توجه ایرانیان هم قرار گرفته است اما در همان بدو امر این شبکه اجتماعی در ایران فیلتر شد تا بر لیست فیلترشده‌ها افزون بر توئیتر، اینستاگرام، تلگرام، واتس‌آپ، یوتیوب و فیس‌بوک، این یک مورد را هم بیفزاییم.

محمد مهاجری، فعال رسانه‌ای و تحلیلگر مسائل سیاسی، درباره این موضوع گفت: «فیلتر تردز حکایت اجازه‌ندادن ورود خودروهای باکیفیت خارجی است تا مردم از محصولات داخلی استفاده کنند. حالا هم می‌گویند این شبکه‌های اجتماعی را فیلتر می‌کنیم تا مردم به سمت شبکه‌های اجتماعی داخلی بروند. این دلیل کلی است اما مشخصا درباره فیلتر سریع تردز باید گفت که گویا به دلیل آنکه مالکلیتش در اختیار اینستاگرام است و اینستاگرام هم فیلتر است، این شبکه اجتماعی هم به تبع آن باید فیلتر شود. دلیلی که می‌گویند انگار این است».

او ادامه داد: «فرای این بحث که دلیل فیلتر اخیر چه بوده، مسئله کلی‌تر است. دولت آقای رئیسی با شعار اینکه اینترنت را پرسرعت می‌کند و از آزادی فضای مجازی دفاع می‌کند روی کار آمد اما در عمل چنین نشد و سیاست‌های اِعمالی دولت سیزدهم در مواجهه با اینترنت با شعارهای پیش از انتخابات آقای رئیسی همخوان نیست. وقتی شبکه‌های اجتماعی مسدود می‌شود فقط بر مخالفان نظام بسته نمی‌شود، بلکه دست مدافعان نظام که می‌خواهند با براندازان مقابله کنند هم بسته می‌شود. افزون بر این با فیلترشدن شبکه‌های اجتماعی استفاده از فیلترشکن‌های خطرناک بیشتر می‌شود و امنیت کاربران به خطر می‌افتد».

این تحلیلگر مسائل سیاسی همچنین بیان کرد: «خود آقای رئیسی که عضو شبکه اجتماعی فیلترشده توئیتر است، باید بگوید که روی گوشی خود هم فیلترشکن نصب کرده است؟ یا او از اینترنت بدون فیلتر استفاده می‌کند؟ اکنون بسیاری از حامیان نظام می‌خواهند در برابر هجمه‌های ضدانقلاب در شبکه‌های مجازی تولید محتوا کنند اما مسیرشان سخت است زیرا همه‌ جا فیلتر است».

مهاجری در پایان گفت: «یک جریان خاص دنبال محدودکردن فهم مردم است؛ آنها می‌خواهند مردم به اطلاعات کافی دسترسی نداشته باشند. در سال انتخابات که باید اعتماد عمومی بازسازی شود، آیا با این شرایط می‌شود به مردم گفت که بیایید رأی بدهید؟ بماند که مشکلات عدیده اقتصادی و معیشتی هم وجود دارد. این محدودیت‌ها پیشبرنده نیست. مثلا عده‌ای می‌خواهند خانه اندیشمندان علوم انسانی که سال‌هاست کارش را می‌کند، تعطیل کنند. خب نتیجه چنین عملکردهایی چیزی نیست جز گسترش بی‌اعتمادی».