واکنش علیرضابیگی به حواشی حضور احمدی‌نژاد در فرودگاه

سفر محمود احمدی‌نژاد از ایران به منظور شرکت در سمپوزیوم علمی و پژوهشی با موضوع «مدیریت جامع منابع آب در جهان» به گواتمالا، حواشی بسیاری داشت؛ به خصوص او اصرار به رفتن داشت و پس از 10 ساعت انتظار در فرودگاه امام خمینی در نهایت موفق به خروج شد. درباره این موضوع، خبرنگار هم میهن با احمد علیرضابیگی، نماینده تبریز، آذرشهر و اسکو در مجلس که استاندار آذربایجان شرقی در دولت احمدی‌نژاد بوده، گفت‌وگو کرد.

جزئیات گفتگوی خبرنگار هم میهن با احمد علیرضابیگی به شرح زیر است:

اصرار احمدی‌نژاد برای خروج از ایران چه بود؟

حق احمدی‌نژاد است که در نشست‌ها و کنفرانس‎های علمی شرکت کند و کسی نمی‌تواند این حق را از او دریغ کند. اما یک مجموعه امنیتی به خود اجازه داده حقوق فردی او - نه به‌عنوان رئیس‌جمهوری اسبق کشور - را سلب کرده و بدون هیچ پشتوانه قانونی پاسپورت او را توقیف کند. این بزرگترین خطاست. یک دستگاه امنیتی با پشتوانه کدام قانون جلوی شرکت او را در یک اجلاس علمی می‌گیرد؟ این در حالی است که باید از ظرفیت علمی کشور و او برای حضور در مجامع جهانی استفاده شود. چنین برخوردی با رئیس‌جمهوری سابق کشور از روی جهل و نادانی است. انگار با یک آدم سابقه‌دار و دارای سوابق بزه و جنایت رفتار می‌کنند و او 10 ساعت در فرودگاه معطل و تمام پروازها را مختل می‌کنند که خسارت‌های بسیار زیادی به کشور و او – احمدی‌نژاد - وارد می‌شود.

گفته می‌شود که احمدی‌نژاد همیشه از اسنادی صحبت می‌کند و برخی معتقدند که نگران از خروج این اسناد از کشور بودند.

این حرف در مورد هر کسی قابل بیان است. مگر می‌شود کسی را از حقوق فردی منع کرد؟ دستگاه امنیتی می‌تواند درباره هر کسی این حرف را بزند و به این ترتیب سبب سلب آزادی‌های فردی شود، آن‌هم چنین کسی در این سطح.

برخی می‌گویند نگرانی از تهدیدات امنیتی که احتمال داشت جان احمدی‌نژاد را به خطر بیندازد به دلیل پیش‌بینی حماس به اسرائیل بوده است. به نظر شما این پیش‌بینی انجام شده است؟

اگر واقعاً چنین احساس مسئولیتی وجود داشت اجازه می‌دادند که محافظان او هم بروند، اما احمدی‌نژاد را بدون محافظ به سفر فرستادند.

چرا احمدی‌نژاد باید در سمپوزیوم «مدیریت جامع منابع آب در جهان» شرکت کند، درحالی‌که بیشترین چاه‌های مجاز و غیرمجاز در زمان ریاست‌جمهوری او حفر شده یا به بهره‌برداری رسیده است؟

این یک ادعاست. اگر کسی چنین ادعایی دارد، در محفل‌های علمی قابل بحث است. می‌گویند رئیس‌جمهوری اجازه حفر چاه‌های غیرمجاز را داده است؟ پس دیگر این چاه‌ها غیرمجاز محسوب نمی‌شود. هر کسی ادعایی می‌کند که در دوره او این چاه‌های غیرمجاز حفر شده هم قابل بحث است. اما او برای این اجلاس علمی دعوت شده بود.

احمدی‌نژاد دعوت شده بود یا قصد شرکت در این سمپوزیوم را داشت؟

احمدی‌نژاد به‌عنوان سخنران افتتاحیه این اجلاس علمی دعوت شده بود. کسی هم نمی‌تواند حق شرکت در این اجلاس را از او سلب کند. اگر کسی از زاویه علمی درباره این موضوع حرفی دارد قابل بیان است. اصلا این موضوع را دستمایه حضور او در صداوسیما قرار دهند. اگر کسی جرأت دارد، کاری کند تا احمدی‌نژاد در صداوسیما به همین موضوع جواب دهد. چرا از مواجهه رویارویی و علمی واهمه داریم؟ با کسی که هیچ تریبونی در صداوسیما و امکانی برای ابراز عقیده ندارد، در عین حال عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام است، در فرودگاه اینطور رفتار می‌کنند.

درحالی‌که پرسش‌هایی درباره اتفاق رخ داده برای آرمیتا گراوند وجود دارد و احتمال دارد هرگونه اظهارنظری شرایط جامعه را به تنش بکشاند، چرا برخی راجع به اجرای سریع‌تر لایحه حجاب اظهارنظر می‌کنند؟

این لایحه باید روال قانونی خود را طی کند. اما در مورد بحران‌آفرینی که در حال رخ دادن است چاره کار شفافیت است. اگر اتفاقی برای این دختر رخ نداده دلیلی برای پوشاندن موضوع وجود ندارد درحالی‌که دستگاه‌های تبلیغاتی بیگانه اینطور نشان می‌دهند که به واسطه اعمال قانون حجاب و برخورد ماموران حجاب‌بان شهرداری این اتفاق رخ داده است. اگر معتقدند که به واسطه یک امر طبیعی اتفاقی برای این دختر به وجود آمده است، درست مانند تمام کسانی که ممکن است حال‌شان به‌هم بخورد و به زمین بیفتند، اجازه دهند همه چیز شفاف شود. در این راستا تمام مدارک، صحنه‌ها و تصاویر در اختیار رسانه‌ها قرار بگیرد و به خانواده اجازه بازدید بدهند. ضمن آنکه پزشکان معتمد نیز این اتفاق را بررسی کنند. با این محدودیت‌هایی که اعمال می‌شود، دامنه تبلیغات منفی و اشاعه موضوعاتی که می‌تواند جامعه را متاثر کند، در سطح وسیعی رخ خواهد داد و در حال اتفاق افتادن است.

یعنی شما پیش‌بینی می‌کنید که امکان تجربه دوباره تنش‌های سال گذشته وجود دارد؟

اگر شفافیت نباشد و همه اطلاعات در اختیار مردم قرار نگیرد، به اندازه کافی دلیل وجود دارد که این موضوع دستمایه تبلیغات علیه کشور و بروز ناامنی در کشور شود. باید علامت‌‌سوال‌هایی که در این خصوص وجود دارد به هر شیوه ممکن برطرف شود. هرچقدر محدودیت ایجاد شود، تردیدها و ابهامات بیشتر می‌شود درحالی‌که به اندازه کافی سرمایه اجتماعی دستگاه خبررسانی کشور زیر سوال است. چه‌بسا موضوعاتی را لاپوشانی یا مخفی کنند که طبیعتاً آسیب بیشتری را در پی خواهد داشت.

منبع: هم میهن