نیروهای حماس چگونه توانستند از دیوار بزرگ اسرائیل عبور کنند؟

خبر فوری نوشت: نفوذ در فلسطین اشغالی، عبور از خط دفاعی عریض و طویل رژیم صهیونیستی و اشغال چند شهرک صهیونیستی نشین توسط نیروهای حماس باعث حیرت همگان شد.

هنوز هم بسیاری این پرسش را مطرح می کنند که نیروهای مقاومت چگونه و با چه تاکتیکی توانستند وارد مرز فلسطین اشغالی شوند؟

عروه الربیع در گزارش و تحلیلی مفصل در الجزیره به این موضوع پرداخته است. مطلب زیر ترجمه بخشی از مطلب تحلیلگر الجزیره است. در این قسمت از گزارش، به چگونگی نفوذ در دیوار بزرگ مرزی و نقش شهرک های صهیونیستی در عملیات طوفان الاقصی پرداخته شده است.

عملیات محیرالعقولی که حیرت دنیا را بر انگیخت

در مصاحبه ای که با آریل شارون، نخست وزیر سابق اسرائیل در 11 آوریل 2001 داشتیم، این سوال از وی پرسیده شد: آیا در صورت انعقاد توافقنامۀ عدم تجاوز، حاضر به تخلیه شهرک های غزه هستید؟ پاسخ او این بود: نه، به هیچ وجه!

چهار سال پس از این گفتگو، در تاریخ 12 سپتامبر 2005، خود شارون پس از مشاهده مقاومت مستمر در نوار غزه در طول سال‌های انتفاضه دوم، تصمیم گرفت 25 شهرک را در نزدیکی نوار غزه از بین ببرد.

به گفته ناظران، مقاومت فرآیندی را در پیش گرفت تا ذهن اسرائیل را تغییر داده و به این نتیجه برسد که عقب نشینی کم‌هزینه تر از ماندن در غزه است.

اما شهرک‌ها برای سیاست دفاعی اسرائیل که عمق راهبردی زیادی ندارد، اهمیت استراتژیک فراوان دارند و حضور شهرک‌ها در قلب غزه اسرائیل را مجبور می‌کند که قبل از هجوم به این منطقه با هر حمله‌ای مقابله کرده و جلوی قطع ارتباط شهرک ها را بگیرد.

پس از عقب نشینی اسرائیل از نوار غزه، این رژیم یک سیاست امنیتی جدید دنبال کرد. تل آویو سعی کرد نوار غزه را با شهرک های متراکم، پایگاه های نظامی و ده ها مکان امنیتی محاصره کند. علاوه بر این، اسرائیل یک دیوار امنیتی «هوشمند» در مرز غزه احداث کرد تا جلوی نفوذ حماس را بگیرد.

یک روز قبل از حمله «گردان‌های شهید عزالدین قسام»، شاخه نظامی جنبش حماس، به شهرک‌های اسرائیلی در نبرد موسوم به «طوفان الاقصی»، به نظر می‌رسید که تدبیر امنیتی و دفاعی اسرائیل در محاصره نوار غزه بسیار منسجم بوده و دیوار هوشمند آنها نیز نفوذناپذیر است اما ساعاتی پس از حمله، کل سیستم امنیتی اسرائیل فروریخت. در واقع، آنچه در طول سال‌ها ساخته شده بود در عرض چند ساعت نابود شد. نیروهای حماس دیوار و حصارها را شکستند، به شهرک‌ها یورش بردند و کنترل آنها را به دست گرفتند.

به منظور درک وسعت آنچه که اسرائیل برای دوری از این لحظه ساخته بود و نیز درک عمق عملیات و نبوغ مقاومت، در این گزارش سعی می کنیم به برخی ویژگی های استراتژی امنیتی دولت اشغالگر صهیونیسم در مرز نوار غزه اشاره کنیم.

تاکتیک عجیب حماس جهت نفوذ در دیوار نفوذناپذیر اسرائیل

در اوایل دسامبر 2021، وزیر دفاع سابق اسرائیل، بنی گانتز، با افتخار در مقابل تماشاچیان زیادی که جشن افتتاح دیوار امنیتی «هوشمند» دور نوار غزه را برگزار می کردند، ایستاده بود. او در مقابل روسای شوراهای محلی شهرک های اسرائیلی اطراف غزه، با اطمینان اعلام کرد که این دیوار یک پروژه عظیم علمی است که جلوی مهم ترین ابتکار نظامی حماس یعنی تونل های عمیق نفوذی را می گیرد. وی افزود: هدف این دیوار قرار دادن یک مانع آهنی و بتنی مجهز به حسگرها بین حماس و ساکنان جنوب است.

دو سال پس از این رونمایی، در 7 اکتبر 2023، دیوار شاهد عبور خودروهای شاسی بلند، موتورسیکلت و بولدوزرهای مقاومت فلسطین در غزه بود که حدود 10 شکاف در دیوار «هوشمند» ایجاد کردند. این نفوذ جلوی چشمان ده‌ها برج دیدبانی، صدها دوربین و حسگرهای فوق حساس اتفاق افتاد. ساخت دیوار 5 سال طول کشید و در 7 دسامبر 2021 به پایان رسید. 22 هزار بلوک بتنی و ۱۴۰ هزار تن آهن در ساخت این سازه به کار گرفته شد تا نوار غزه را از شرق و شمال به طول تقریبی 65 کیلومتر محاصره کند. عمق این دیوار 25 متر زیر سطح زمین بود، یعنی جایی که مقاومت از طریق تونل هایش به فلسطین اشغالی نفوذ می کرد.

این دیوار مجهز به دوربین و رادار و همچنین اتاق فرمان و کنترل بود. برای این تجهیزات میلیاردها دلار هزینه شده بود و  تمام این هزینه ها در یک لحظه دود شدند و به آسمان رفتند.

ما اطلاعات کاملی در مورد اینکه مقاومت فلسطین چگونه توانست به دیوار امنیتی نفوذ کند، نداریم، اما می توان با تمرکز بر تاکتیک امنیتی اسرائیل جهت تخریب تونل های حماس، پی به این راهبرد برد. در حالی که تجزیه و تحلیل اطلاعاتی و تمرکز اسرائیل بر زیر زمین بود، حماس از بالای زمین حمله کرد‌.

مقاومت دو هفته قبل از حمله، راهپیمایی‌های مردمی را در مجاورت دیوار راه‌اندازی کرد تا از طریق این راهپیمایی ها، ضعف‌های امنیتی دیوار بزرگ توسط ماموران اطلاعاتی حماس بررسی شود. بزرگترین ضعف دیوار در قسمت سطحی آن بود که  سیستم هشدار دهنده اش کار نکرد و یا توسط نیروهای مقاومت هک گردید.

شایان ذکر است که این اتفاق و شکست استراتژیک اسرائیل، اعتبار و موقعیت رژیم صهیونیستی را در صنعت دیوارسازی در سراسر جهان تضعیف خواهد کرد و منجر به خسارات مالی سنگینی به این رژیم خواهد شد.

«اسرائیل» در سال‌های اشغال فلسطین، با ساختن دیوارهای بزرگ و عظیم شهرت زیادی به دست آورده است: دیوار بزرگ در کرانه باختری که در سال 2002 ساخته شد، دیوار سینا که در سال 2012 ساخته شد و نیز دیوار مرز لبنان که در سال 2018 احداث گردید از دیگر پروژه های بزرگ رژیم صهیونیستی بودند. باید در نظر داشت که ساخت دیوار صرفا آجر روی آجر گذاشتن و ریختن سیمان نیست، بلکه به یک تکنولوژی امنیتی مهم است و از علوم و تکنولوژی های مختلف بهره می برد تا حفاظت از مرزها را تضمین کند. این صنعتی است که ده ها شرکت اسرائیلی در آن فعال هستند و آورده اقتصادی زیادی برای این رژیم دارد.

طنابی که به دور گردن اسرائیل پیچیده شد

مقاومت پس از شکستن دیوار امنیتی به سوی ده‌ها شهرک و مکان نظامی اسراییل که سالها از دور به تماشای آن‌ها ایستاده و زیر بار محاصره آنها داشت خفه می‌شد، رفت. پیش از این و در سال‌های گذشته، ساکنان این شهرک‌ها بر بلندی ها و در جایی شبیه سینما می نشستند و از بالا به تماشای بمباران نوار غزه توسط اسرائیل می‌پرداختند. مقاومت درست به همان مکان حمله برد و با طوفان وحشتناک خود شهرک ها و نگهبانانشان را بلعید.

بخش بزرگی از شهرک‌ نشینان، بعد از عقب‌نشینی از نوار غزه به صورت یک حلقه سازمان‌دهی شده و چیزی را تشکیل دادند که به «غلاف غزه» معروف شده است. این پوشش دفاعی نقش مهمی در استراتژی امنیتی «اسرائیل» دارد:

اولا،  غلاف غزه خط مقدم جنگ با مقاومت در غزه و دفع حملات آنها است.

ثانیا، این پوشش به محاصره نوار غزه کمک و از گسترش جغرافیایی آن جلوگیری می کند و بنابراین بخش بزرگی از نوار غزه را به یک زندان بزرگ تبدیل می کند.

ثالثا، این حلقه یک مانع جمعیتی و جغرافیایی است که نوار غزه را از کرانه باختری جدا می کند و در نتیجه ارتباط بین فلسطینی ها را قطع می نماید و به دلیل عدم وجود یک سرزمین واحد، مانع از تشکیل هرگونه نشست و ائتلاف فلسطینی می شود.

بنابراین، وظیفه اصلی شهرک ها محاصره غزه است. این شهرک ها وظیفه نظامی هم دارند و باید محاصره غزه را تداوم دهند. شهرک ها به 3 منطقه محلی تقسیم شدند:

- منطقه اشکول: شامل 32 شهرک و در مساحتی به وسعت 380 کیلومتر مربع

- منطقه عسقلان (اشکلون): شامل 4 شهرک و در مساحتی به وسعت 175 کیلومتر مربع

- منطقه شاعر هنیغف، شامل 11 شهرک و در مساحتی به وسعت 180 کیلومتر مربع.

تعداد شهرک نشینان این مناطق طی سال ها افزایش یافته و به 55 هزار ساکن رسیده است که نشان دهنده علاقه دولت اسرائیل به تشویق صهیونیست ها جهت سکونت در آنها است. برای اسرائیل، محاصره غزه از اهمیت حیاتی برخوردار است، لذا اسرائیلی ها را تشویق به مهاجرت به این مناطق کرده و به ساکنان آنها امتیازاتی از جمله اقامت دائم، کار و ... داده و می دهد. اما حمله موفقیت آمیز حماس نشان داد که این همه سرمایه به راحتی از بین رفته و در یک لحظه چون دود بر آسمان می رود.