ظریف دنبال چیست؟

گروه سیاست نامه‌نیوز: به تازگی محمدجواد ظریف در جمع زندانیان سیاسی پیش از انقلاب به تندی علیه مجلس یازدهم تاخته و ضمن آنکه این مجلس را بدترین مجلس بعد از انقلاب نامیده، گفته است: «از مجلس یازدهم نبود مردم به ۱۰۰ میلیارد دلار منافع برجام دست پیدا می‌کردند... اگر مصوبه قانون اقدام راهبردی برای لغو تحریم‌ها نبود ترامپ در سال ۲۰۲۱ به برجام بازمی گشت، ایران نفت می‌فروخت و تحریم‌ها برداشته می‌شد».

او همچنین گفته است که «اگر مردم در سال ۹۸ پای صندوق رأی می‌آمدند نمایندگان فعلی انتخاب نمی‌شدند».

مشخص نیست ظریف با چه هدفی نقدونظرهایش را از سیاست خارجی به سیاست داخلی هم معطوف کرده است؟

محمدجواد ظریف در سال جاری به شدت حضور سیاسی-رسانه‌ای خود را بیشتر کرد. شدت‌یافتن تحرکات سیاسی او آن هم بعد از سکوتی طولانی‌مدت در شرایطی حاشیه‌ساز شد که به موازات، حسن روحانی، رئیس‌جمهوری سابق هم مانند ظریف در صحنه حاضر شد. بسیاری چنین تحرکاتی را به دلیل عزم آنها برای نقش‌آفرینی در انتخابات پیش رو دانستند که البته دست‌کم درباره روحانی چنین برداشتی نادرست نبود زیرا او چندی بعد در انتخابات مجلس خبرگان نامزد شد و اعلام کرد که می‌شود در همراهی اصلاح‌طلبان نمایندگانی را وارد مجلس کرد.

در چنین شرایطی منتقدان دولت قبل می‌گویند ظریف نقش تطهیرکننده دولت سابق را برعهده دارد و نقدهای او را جانبدارانه و دارای کارکرد سیاسی می‌دانند نه تخصصی.

حالا اما ظریف در پی انتشار سخنان اخیرش توضیحاتی ارائه داده و گفته است که «برداشتی ناقص از سخنانم در یک جلسه خصوصی منتشر شد». او مطرح کرده است: «سخنرانی بنده پیرامون تحولات نظام بین المللی بود و ارتباطی با مسائل داخلی نداشت. ضرورت عدم انتشار مطالب آن جلسه توسط مدیران جلسه و بنده بارها تاکید شده بود. افزون بر این، در مطالب منتشر شده اشتباهات فاحشی وجود داشت که با تذکر بنده به سایت نشردهنده اولیه، به حذف کامل خبر انجامید. ولی متأسفانه پس از چند روز توسط دوستان دیگری دوباره بازنشر گردید».

به نظر می‌رسد توضیح ظریف از شبهاتی که درباره حضور گسترده این روزهای او‌ در رسانه‌ها نمی‌کاهد و به گفته بسیاری او‌ در پی جلب نظر عمومی به سمت هم‌طیف‌هایش چه در اصلاح‌طلبان و چه اعتدالی‌ها باشد.