جنگ غزه و تعمیق شکاف بین مردم و حکام عرب

نامه نیوز،  یک روز عصر مردی که بلندگویی در دست داشت به سمت جمعیتی حدوداً 200 نفری در منامه، پایتخت بحرین رفت و شروع به سر دادن شعار کرد. تظاهرکنندگان که پرچم‌های فلسطین را به اهتزاز درمی‌آوردند، شعارهایش را با شور و شوق تکرار می‌کردند و از دولت ظالم خود که متحد آمریکاست، می خواستند سفیر اسرائیل را که دو سال پیش، یعنی پس از امضای توافقنامه عادی‌سازی روابط دیپلماتیک دولت بحرین با اسرائیل منصوب شده بود، اخراج کند.

تظاهرکنندگان شعار می دادند، «نه به سفارت اسرائیل در خاک بحرین»، «نه به پایگاه های نظامی آمریکا در خاک بحرین». کمتر از چهار مایل آن طرف تر، شخصیت های آمریکایی و اروپایی با یونیفورم کاملاً نظامی برای شرکت در گفت و گوی منامه، کنفرانس سالانه ای که مقام های ارشد غربی و خاورمیانه گرد هم جمع می شوند، حضور یافته بودند تا درباره امنیت منطقه رایزنی کنند.

آنها درست چند ساعت پس از برگزاری تظاهرات اعتراض آمیز مردم، در اطراف سالن طلاکاری شده هتل ریتزکارلتون که به شدت محافظت می شد، قدم زدند؛ گویی اصلاً نمی دانستند واقعاً اطرافشان چه چیز در حال وقوع است.

به گفته مقام های اسرائیلی، زمانی که سلمان بن حمد آل خلیفه، ولیعهد بحرین سخنرانی خود را ایراد کرد و در آن حملات جنبش حماس فلسطین را که امور نوار غزه را در دست دارد و مسئول حمله هفتم اکتبر علیه اسرائیل است محکوم کرد، بسیاری از حضار در جلسه دلگرم شدند.

جنگ غزه پس از حمله مقاومت فلسطین نه تنها شکاف عمیق میان بسیاری از حکام عرب و مردمانشان را آشکار کرد، بلکه بر شدت آن افزود. بحرین، کشوری در حوزه خلیج فارس با جمعیتی حدود 1.6 میلیون نفر همواره شاهد حمایت گسترده مردم از ملت فلسطین بوده است. به گفته مقام های غزه، ارتش اسرائیل در پاسخ به حمله حماس این ناحیه را بمباران و آنجا را محاصره کرد؛ در این تجاوز نظامی بیش از 16 هزار فلسطینی کشته شده اند.

با توجه به گسست ارتباط برخی کشورهای عربی با مردمانشان به دلیل اتخاذ رویکردهای نامناسب نسبت به موضوع فلسطین، جنگ کنونی غزه این شکاف را بیشتر آشکار کرد. در بسیاری از تظاهرات منطقه، تظاهرکنندگان نه تنها اسرائیل را به دلیل جنایت هایش محکوم کردند، بلکه در حمایت از حماس شعار سر دادند و از دولت‌هایشان به دلیل حمایت از اسرائیل انتقاد کردند. 

در مراکش و اردن هزاران نفر تظاهرات کردند و از دولت هایشان خواستند روابط خود را با اسرائیل قطع کنند. در قاهره تظاهرکنندگان در حمایت از مردم فلسطین در میدان التحریر، جایی که قیام «بهار عربی» در مصر آغاز شد، تجمع و یاد شعارهای انقلابی خود را در دفاع از معیشت، آزادی و عدالت اجتماعی زنده کردند.

در بحرین، تظاهرکنندگان اعلام کردند پیوندهای مشترکی میان آزادی فلسطینیان از ظلم و ستم صهیونیسم و ​​آزادی آنها از ظلم سیاسی ای که به دلیل آن رنج می‌برند، وجود دارد و این همان احساس عمیق هویت مشترک عربی و اسلامی است.

یک زن 22 ساله بحرینی که در تظاهرات منامه شرکت کرده بود گفت، آرزو دارد مردمی با اراده و آزاد باشند. هویت و آزادی شان با آزادی فلسطینیان ارتباط تنگاتنگی دارد.

برای چندین دهه بیشتر دولت های عربی از برقراری روابط با اسرائیل قبل از تأسیس کشور فلسطین خودداری کردند، اما همه محاسبات سال‌های قبل پس از جنگ غزه تغییر کرد، زیرا حکام عرب موج خروشان افکار عمومی را علیه اسرائیل در برابر خود می بینند که تهدیدکننده منافع اقتصادی و امنیتی کشورهایشان در همراهی با عادی سازی روابط است. 

منبع: راهبرد معاصر