«نامهنیوز» گزارش میدهد:
پیامدهای حمله به دولت/ چرا باید از دولت حمایت کرد؟
در شرایط حساس کنونی کشور یکی از مهمترین ضرورتها پرهیز از حزب و گروهگرایی و حرکت به سمت رفع عینی مشکلات است.
نامهنیوز - اصلاحطلبان در روزهای اخیر تندترین نقدها را علیه مسعود پزشکیان طرح کردند. نقد اصلی آنها نسبت به وزرای پیشنهادی پزشکیان است و اعتراض دارند که چرا در میان کابینه پزشکیان نیروهایی اصولگرا هم حضور دارند. استعفای محمدجواد ظریف از معاونت راهبردی دولت هم بر این انتقادها دامن زد اما چنین مواجههای با دولت چه نتیجهای خواهد داشت؟
مسعود پزشکیان با شعار دولت وفاق ملی کار خود را آغاز کرد و حالا هم سعی کرده تا میان نیروهای سیاسی وحدتی ایجاد کند. از سوی دیگر او میکوشد تا به صورت واقعبینانه با مشکلات روبهرو شود و بر اساس همان سخنی که در مناظرههای انتخاباتی میزد که من جناحی و حزبی نیستم، نمیخواهد اولویت دولتش تأمین خواستههای یک جناح سیاسی باشد؛ به همین دلیل میبینیم که کابینه پیشنهادیاش متشکل از نیروهای میانهروی همه جریانهای سیاسی است تا در شرایطی دور از فضاهای جناحی- حزبی تمرکز دولت بر حل مشکلات کشور باشد. حملات گروههای سیاسی به دولت در چنین شرایطی تنها نتیجهای که میتواند داشته باشد، کشاندن دولت به سمت حاشیه است. طبیعی است هم اقتضای کشور در شرایط حساس کنونی چه از نظر دیپلماتیک و چه اقتصادی پرداختن به حواشی نیست و هم آنکه مردم دیگر حوصله دعواهای جناحها را ندارند.
از سوی دیگر طبیعتا اگر دولت بخواهد کار کند و هر یک از جناحها بر اساس مناسبتهای سیاسی به آن حمله کنند با واکنش منفی جامعه روبهرو میشوند زیرا مطالبه مردم در مقطع کنونی به هیچ وجه تأمین منافع این گروه یا آن گروه سیاسی نیست.
ناصر ایمانی، تحلیلگر مسائل سیاسی، درباره شرایط مذکور در گفتوگو با «نامهنیوز» میگوید: «رفتار سیاسی این روزهای اصلاحطلبان مرتجعانه نسبت به وعدههای خودشان است. اینها آمدند و از یکی از نامزدها حمایت مطلق کردند و نه تنها افراد اصلاحطلب بلکه همه احزاب و در کل مجموعه جبهه اصلاحات از آقای پزشکیان حمایت کرد اما وقتی نامزدشان پیروز شد در جریان چینش کابینه فرش را از زیر پایش کشیدند».
او در عین حال مطرح میکند که اصلاحطلبان حق گلایه ندارند چون فقط آنها بودند که در شورای راهبردی به ریاست محمدجواد ظریف حضور داشتند. این تحلیلگر سیاسی دلیل نقدهای تند اصلاحطلبان علیه پزشکیان را اینطور تشریح میکند: «این حق رئیسجمهور است که نیروهایی که میخواهد را به مجلس معرفی کند اما اصلاحطلبان چون خروجی کار قدری متفاوت از نظراتشان بود به شکل عجیبی کابینه دولت پزشکیان را مملو از امنیتیها و نظامیها میدانند و از این دست حرفها».
ایمانی درباره نتیجه حملات اصلاحطلبان هم میگوید: «اصلاحطلبان یا در تشخیص مصداق اشتباه کردندیا اگر میدانستند که پزشکیان کیست باید لحاظ میکردند که پزشکیان فقط یک جسم نیست و افکار و روش سیاسیاش او را شکل داده است و همین افکار باعث میشود که درباره کابینه دولت تصمیمگیری کند. اصلاحطلبان در همین ابتدای کار پیش روی دولتی که میخواست با شور و اشتیاق کارش را آغاز کند، بذر یأس کاشتند و حالا آقای پزشکیان از سوی اصلاحطلبان تنها مانده است. اصلاحطلبان از همین حالا باید تکلیفشان را مشخص کنند که این دولت مورد حمایت آنهاست یا خیر؟ اگر نیست بیایند بگویند که ما مسئولیت این دولت را گردن نمیگیریم. مسئولیت دولت آقای رئیسی، خوب و بدش با اصولگرایان بود زیرا آنها از آقای رئیسی حمایت کردند. اصلاحطلبان باید بگویند که مسئولیت دولت چهاردهم با آنهاست یا نه؟»
دیدگاه تان را بنویسید