سکوت آژانس انرژی هسته‌ای چراغ سبز به اسرائیل است؟ | تهدید حمله به مراکز هسته‌ای ایران چقدر جدی است؟
بعد حمله موشکی ایران به اسرائیل، همه درباره تهدید اسرائیل مبنی بر حمله به تاسیسات هسته‌ای حرف زده‌اند الا مسئولان آژانس بین‌المللی انرژی هسته‌ای! آیا باید نگران باشیم؟
در چند روز گذشته اظهارنظرهای مهمی در مورد حمله به تاسیسات اتمی ایران صورت گرفته که مرتبط با تلاش اسرائیل برای پاسخگویی است. اما در این میان مهمتر از همه سکوت آژانس انرژی اتمی است. آیا سکوت آژانس به منزله تاییدی برای این حمله باید تلقی شود، یا آنکه اساسا آژانس هیچ نگرانی احساس نکرده که در مورد این موضوع واکنش نشان دهد؟
اول: اظهارات بایدن در سازمان ملل و قبل از شروع بحران اخیر در منطقه و ترور سیدحسن نصرالله اهمیت داشت که در سخنرانی خود گفت: «از ایران می‌خواهیم که سلاح هسته‌ای نسازد.» بایدن در اولین واکنش بعد از حمله تلافی‌جویانه به اسرائیل گفته بود که «از حمله به تاسیسات هسته‌ای ایران حمایت نخواهیم کرد» و تاکید می‌کرد: «اگر من جای آنها بودم، به جای حمله به تأسیسات نفتی، به دنبال گزینه‌های دیگر می‌گشتم.»
دوم: ۱۴ مهرماه یک مقام ارشد آمریکایی به سی.ان.ان گفته بود «اسرائیل به دولت بایدن اطمینان نداده که در پاسخ به حملات موشکی بالستیک ایران، تأسیسات هسته‌ای این کشور را هدف قرار نمی‌دهد.»
سوم: نفتالی بنت، نخست‌وزیر سابق اسرائیل در همین هفته خواستار حمله نظامی برای نابودی تأسیسات هسته‌ای ایران شد.
چهارم: دیوید آلبرایت، رئیس و بنیانگذار مؤسسه علم و امنیت بین‌المللی و «کارشناس هسته‌ای» از جمله افرادی است که در همین هفته حملات به تأسیسات و مواد هسته‌ای تحت توافقنامه پادمان بین ایران و آژانس اتمی را تبلیغ و ترویج می‌کرد.
پنجم: ترامپ از انجام حمله به تاسیسات حمایت کرده و گفته: «من دیروز به صحبت‌های بایدن گوش دادم و وقتی در مورد ایران از او پرسیدند، گفت: «اسرائیل به تاسیسات اتمی ایران حمله نکند». اما این دقیقا همان چیزی است که شما قرار است به آن ضربه بزنید! این بزرگترین خطری است که ما داریم- سلاح‌های هسته‌ای. من ارتش را بازسازی کردم، از جمله قابلیت‌های هسته‌ای‌مان را. ما باید کاملاً آماده باشیم و اگر تهدیدی وجود دارد، ابتدا به سایت‌های هسته‌ای [ایران] ضربه بزنید و بعداً نگران بقیه باشید. بایدن در این مورد اشتباه کرده است.»
اما نقطه نهایی و پایانی را رئیس سازمان سیا در آمریکا گذاشت و بیان کرد: «ایران تنها به یک هفته زمان برای تولید بمب هسته‌ای نیاز دارد.» ویلیام برنز همچنین تاکید کرده «ایران در حال انباشت اورانیوم در سطوح نزدیک به ساخت سلاح هسته‌ای است.»
درباره این فضا‌سازی موارد زیرقابل طرح است:
اول: براساس تمام گزارش‌های اطلاعاتی سازمان‌های اطلاعاتی جهان از جمله خود آمریکا، ایران در تمام این سالها که مشغول غنی‌سازی اورانیوم بود به سمت سلاح هسته‌ای گام بر نداشته است. ویلیام برنز اخیرا هم تایید کرده بود که ایران حرکت به سمت بمب را آغاز نکرده است.
دوم: مسئول بالا رفتن میزان اورانیوم غنی‌شده داخل خاک ایران، نه جمهوری اسلامی، بلکه خود آمریکاست. این آمریکا بود که با خروج از توافق برجام باعث شد تا ایران با استفاده از حق خود در برجام تعهدات خود را کاهش دهد و با کاهش این تعهدات در نهایت میزان اورانیوم غنی‌شده‌ای که تولید و انبار شده بیش از آن مقداری است که همواره غرب ادعا می‌کرد ایران برای ساخت سلاح هسته‌ای به آن نیاز دارد. با این حال ایران در میانه‌های دولت رئیسی وار فاز «توقف در برابر توقف» شد و با همان سرعت اولیه غنی‌سازی را ادامه نداد.
سوم: دکترین هسته‌ای ایران تاکنون هیچ تغییری نداشته و نشانه‌ای از تغییر هم از خود بروز نمی‌دهد. تغییر این دکترین تنها با لغو فتوای شرعی حرمت ساخت سلاح هسته‌ای توسط آیت‌الله خامنه‌ای (به عنوان ولی فقیه) ممکن است. اسراییل معتقد است (و ادعا می کند) این فتوا صوری است و ایران دروغ می‌گوید. اما ایران روی آن تمرکز زیاد دارد. ایران حتی در نامه‌ای که برای پیوست قطعنامه 2231 سازمان ملل در مورد برجام ارسال کرد به این فتوا اشاره مستقیم کرده است. جواد ظریف در کتاب اخیر خود «پایاب شکیبایی» متن این سند را ارائه کرد.
چهارم: ابتدا باید گفت که هیچ نشانه جدی و منطقی برای هدف گرفتن تاسیسات هسته‌ای ایران دیده نمی‌شود. اما با این حال در این شرایط سکوت سازمان بین‌المللی انرژی اتمی در قبال تهدید حمله به تاسیسات هسته‌ای ایران قابل تحلیل است.
نکته اینجاست که آیا اینها هیچ نگرانی نسبت با نشت هسته‌ای ندارند؟ آیا نگران فاجعه زیست محیطی که ممکن است با حمله به تاسیسات هسته‌ای ایران رخ دهد نیستند؟
واقعیت این است که سکوت آنها را می‌توان به نوعی حمل بر این موضوع کرد که آنها اطمینان دارند که اسرائیل تنها تهدید به حمله به تاسیسات هسته‌ای ایران را در دستور کار قرار داده تا در نهایت از یک سو «اراده ایران» را تحت تاثیر قرار داده و از سوی دیگر آمریکا را برای اجابت خواسته‌هایش بیشتر مجاب کند.
در صورتی که آژانس واقعا نگران حمله به تاسیسات اتمی ایران بود، می‌باید سروصداهایی در مورد احتمال فاجعه زیست محیطی را فریاد می زد.
این تحلیل با ادعای اخیر نیویورک تایمز هم منطبق است. جایی که در یادداشت اخیر روز ۱۷ مهرماه ۱۴۰۳ می نویسد: «به نظر می‌رسد تل‌آویو پس از بحث‌های طولانی، هدف قرار دادن سایت‌های هسته‌ای ایران را به تعویق انداخته است.»
منبع: رویداد 24
دیدگاه تان را بنویسید