ترامپ فرمان فشار حداکثری را امضا کرد تا با دست پر به مذاکره بیاید

نامه‌نیوز - دونالد ترامپ در عین حال که فرمان فشار حداکثری بر ایران را امضاء کرده اما سخن از مذاکره می‌زند. او به نوعی انگار می‌خواهد دو سیاست مذاکره و فشار را با هم پیش ببرد. حالا پرسش آن است نتیجه چنین سیاست دوگانه‌ای چه می‌شود؟

حسن بهشتی‌پور، تحلیلگر مسائل سیاست خارجی، درباره این موضوع به «نامه‌نیوز» گفت: «ترامپ دستور فشار حداکثری و تشدید تحریم‌ها علیه ایران را امضا کرده اما در عین حال گفته است که می‌خواهم با رئیس‌جمهور ایران دیدار کنم و ایران نباید به بمب هسته‌ای دست یابد. ایران خیلی پیش از این اعلام کرده بود که دنبال بمب هسته‌ای نیست؛ به این دلیل می‌شود در سطوحی مانند وزرای خارجه و کارشناسان دیدارهایی میان مقامات ایرانی و آمریکایی رخ دهد. خواسته ترامپ آن است که ایران به سلاح هسته‌ای دست نیابد. برجام هم در همین جهت تنظیم شده بود و نه حالا که در آینده هم دنبال سلاح هسته‌ای نخواهد بود و فتوای مقام معظم رهبری هم مؤید همین موضع است».

او ادامه داد: «راه منطقی گفت‌وگو میان ایران و آمریکاست. آمریکا چهار سال تجربه فشار حداکثری بر ایران را دارد و دیدند که این سیاست جواب نمی‌دهد. البته فشارهای آمریکا ایران را از نظر اقتصادی دچار مشکل کرد اما مقصودشان یعنی کاهش توان هسته‌ای میسر نشد و چه بسا ایران حالا نسبت به زمان خروج ترامپ از برجام توانش را در این عرصه افزایش هم داده است».

این تحلیلگر مسائل سیاست خارجی همچنین بیان کرد: «ترامپ فرمان فشار حداکثری را امضا کرد تا با دست پر به مذاکره بیاید. بهترین راه هم مذاکره است زیرا یا به نتیجه می‌رسیم یا اگر نتیجه‌ای حاصل نشد باز هم در همین نقطه قرار می‌گیریم و چیزی را از دست نمی‌دهیم. حداقل فایده مذاکره آن است که دو طرف از خواسته‌های یکدیگر مطلع می‌شوند».

بهشتی‌پور در پایان گفت: «اینکه برخی می‌گوید آمریکا می‌خواهد معامله کند، نه مذاکره حرف دقیقی نیست. آنها چنین القاء می‌کنند که آمریکا می‌خواهد مانند شروط دوازده‌گانه‌ای که در دور اول ریاست‌جمهوری ترامپ از سوی پمپئو مطرح شد، یک پکیج ارائه دهد در صورتی که اکنون ترامپ نیروهای نزدیک به نتانیاهو مانند پمپئو و بولتون را کنار گذاشته است؛ به تعبیر دیگر حلقه بی‌بی در کابینه ترامپ جایی ندارند و اکنون ترامپ می‌گوید می‌خواهم مذاکره مستقیم داشته باشیم. ما نه باید در برابر آمریکا خودباخته شویم و نه آنکه با گاردی کاملا بسته نسبت روبه‌رو شویم».