دولت پزشکیان در بحران
استیضاح عبدالناصر همتی و فشار‌هایی که منجر به استعفای محمدجواد ظریف شد، نشان داد که مسعود پزشکیان در عملیاتی کردن اصلی‌ترین پروژه دولت خود یعنی ایجاد «وفاق» به چالش کشیده شده و از این پس باید بیش از گذشته پاسخگوی انتقادات به خصوص از سوی جریان حامی باشد.
نامه نیوز - وقتی مسعود پزشکیان در میانه شعار‌های انتخاباتی حرف از «وفاق» می‌زد، گمان می‌رفت که اگرچه ایجاد وفاق بین مردم و حاکمیت با توجه به شکاف موجود، ساده نیست؛ ایجاد وفاق بین ارکان حاکمیت شدنی باشد. مصداقش هم همین تایید صلاحیت و پیروزی پزشکیان در انتخابات ۱۴۰۳ بود!
اکنون، اما ۶ ماه نشده، شاهدیم که نه تنها بین مردم و مسئولان به واسطه افزایش فشار‌های اقتصادی و اجتماعی وفاقی حاصل نشده، بلکه وفاق ایجاد شده در لایه قدرت نیز سطحی‌تر از آن بوده که دوام آورد!
به نظر می‌رسد که همه تلاش دولت پزشکیان برای ایجاد وفاق اعم از سهم دادن به بازندگان انتخابات و موضع گیری در موضوعات حساس طبق نظر مجموعه حاکمیت و ... فایده نداشته است.
استیضاح عبدالناصر همتی و فشار‌هایی که منجر به استعفای محمدجواد ظریف شد، نشان داد که مسعود پزشکیان در عملیاتی کردن اصلی‌ترین پروژه دولت خود یعنی ایجاد «وفاق» به چالش کشیده شده و از این پس باید بیش از گذشته پاسخگوی انتقادات به خصوص از سوی جریان حامی باشد.
مثلا روزنامه اصلاح‌طلب هم‌میهن در شماره امروز خود و در یادداشتی با عنوان «وفاق یکطرفه» نوشته: «هنگامی که وفاق درون ساختار ایجاد نشود، وفاق با مردم و جهان بلاموضوع است؛ چون ساختار منسجمی وجود ندارد که بخواهد چنین ایده‌ای را پیش ببرد و آن‌قدر درگیر مسائل داخلی خود هستند که امکان پرداختن به موضوعات فراتر از آن را نخواهند داشت. مهمتر اینکه در چنین وضعی نیرو‌های متضاد درون ساختار بیش از هر چیز درصدد خنثی کردن نیرو‌های مقابل خود هستند و اصولاً هیچ کاری پیش نخواهد رفت. بنابراین، تا اطلاع ثانوی شعار وفاق به بایگانی سپرده می‌شود.»
هم میهن نوشته: «وفاق جاده یک‌طرفه‌ای نیست که آقای پزشکیان آن را طی کند و تندرو‌ها از بیرون نظاره‌گر آن باشند.»
عباس عبدی، فعال سیاسی و تحلیلگر سیاسی اصلاح طلب نیز در مصاحبه با خبرآنلاین گفته: «اصلی‌ترین راهبرد وی که وفاق است در عمل به نقطه مطلوب نرسد. مواضع رسمی درباره مذاکره احتمالی نیز راه را بسته است یا حداقل اینکه جامعه چنین تصوری دارد.
مشکل ناترازی انرژی گاز و برق و بنزین نیز که امسال به نقطه بحرانی خود رسیده و با کاهش ذخیره آن در تابستان از سوی مسئولان دولت قبل، تجربه بدی را بویژه در تعطیل کردن‌های پیاپی در زمستان برای جامعه رقم زده و موجب تشدید حس ناتوانی شده است. یک بار در آن اوایل دولت دیدم که آقای پزشکیان با عصبانیت نسبت به واردات بنزین معترض بود و می‌گفت که من نمی‌توانم بپذیریم که دارو نداریم، ولی پول برای واردات بنزین می‌دهیم! ولی می‌داد. چرا؟ اگر دقت کنید، چون در جزییات حل شده و مدتی است که در سخنرانی‌هایش جملات عجیب و فاقد گزاره‌های روشن و معنادار و نیز تکراری دارد. این ویژگی گفتاری محصول دو چیز است. اول بن‌بست عملی، دوم ناتوانی یا منع در ابراز بن‌بست و دلایل آن….»
جعفرگلابی، یادداشت نویس روزنامه «اعتماد» نیز با تیتر «آقای پزشکیان وفاق را با مردم معنا کنید» نوشته: «می‌بینیم که در سخت‌ترین شرایط ممکن از پشت سر برای دولت چالش‌سازی می‌شود و اکنون که گام اول را با موفقیت برداشته‌اند، احتمالا با سماجت بیشتری پروژه‌های زمین‌اندازی دولت پیگیری می‌شود!»
وی افزوده است: «کاملا روشن است که وفاق باچنین افراد وجریان‌هایی جواب نمی‌دهد وآب در هاون کوبیدن است. اما این پرسش وجود دارد که چرا عقلای اصولگرایان ساکتند و ضرورت وفاق را نمی‌شناسند و به افشای افراطیون هم جناحی خود نمی‌پردازند؟ آیا آقای پزشکیان باید از آنها هم قطع امید کند؟ مسوولیت سنگین جناح اصولگرا که داعیه ولایت‌مداری دارد و قاعدتا بایدشکست دولت را شکست خود و همه بداند بیش از همیشه است. اما آقای پزشکیان نمی‌تواند به انتظار کنترل افراطیون از سوی بزرگ‌ترهایشان بنشیند، وی راهی جز وفاق با مردم و تکیه بر هوش و آگاهی و مسوولیت‌شناسی ملت ندارد.»
واکنش‌هایی مشابه این و ابراز ناامیدی از تحقق «وفاق» را در فضای مجازی شاهدیم. مثلا غلامحسین کرباسچی با اشاره به استیضاح همتی و استعفای ظریف با کنایه از تمایل مخالفان دولت برای حذف میدری و ظفرقندی سخن گفته و آن را عامل ایجاد وفاق دانسته بود.
جدای از رسانه‌ها و سیاسیون، در سطح فعالان رسانه‌ای و کاربران شبکه‌های اجتماعی نیز شاهد افزایش ناامید نسبت به عملی بودن ایده «وفاق» هستیم. شاهدش همان توییت رضا رشیدپور بعد از برکناری همتی که نوشته بود: ختم وفاق.
حال باید منتظر ماند و دید که مسعود پزشکیان و همراهان باقی‌مانده‌اش در دولت برای عبور از این شرایط بحرانی چه می‌کنند؟ به توصیه روزنامه اعتماد گوش کرده و به این فکر خواهند افتاد که اگر وفاق در لایه قدرت شدنی نبود، برای وفاق با مردم گامی بردارند یا اینکه در راستای اقدامات قبلی سعی می‌کنند و با استفاده از چهره‌های دیگری از جریان رقیب و مخالف خود، از چالش‌های دولت بکاهند!
منبع: رویداد24
دیدگاه تان را بنویسید