رئیس نیروهای مسلح انگلیس: همه ما درباره طالبان اشتباه کردیم

 ژنرال سر نیک کارتر رئیس نیروهای مسلح انگلیس گفت: این سرعت عمل طالبان بود که ما را شگفت زده کرد و فکر نمی‌کنم که ما دقیقا متوجه شده باشیم که طالبان در چه شرایط و موقعیتی است .

وی در پاسخ به اینکه آیا اطلاعات ارتش انگلیس اشتباه کرد، گفت: دولت اطلاعات را از منابع مختلفی به دست آورد. اطلاعات فقط از ارتش نبود.

آخرین نیروهای آمریکایی و انگلیسی همین یک هفته قبل افغانستان را ترک کرده و به ۲۰ سال نبرد در این کشور پایان دادند.

به نقل از خبرگزاری بی.بی.سی، انتقادهایی بابت خروج نیروهای غربی از افغانستان مطرح شد و سوال ایجاد شده این است که چطور طالبان توانست کنترل این کشور را به این سرعت به دست بگیرد.

نیک کارتر همچنین در پاسخ به این سوال که چطور پیش‌بینی‌ها اشتباه از آب درآمد، گفت: فکر می‌کنم همه درباره پاسخ درست این سوال اشتباه کرده‌اند. حتی طالبان هم انتظارش را نداشت که تغییرات این چنین سریع اتفاق بیفتد. فکر نمی‌کنم ما حتی متوجه شده باشیم که طالبان دقیقا در چه شرایط و موقعیتی قرار دارد.

این مقام ارتش انگلیس ادامه داد: آنها واقعا برای شهرهایی که در نهایت متصرف شدند، مبارزه نمی‌کردند بلکه داشتند گفتگو می‌کردند. فکر می‌کنم در این میان می‌فهمید که پول‌های زیادی جابجا شده تا آنها موفق به خرید کسانی شوند که ممکن است برای آنها جنگیده باشند.

وی افزود: فکر نمی‌کنم کسی پیش‌بینی کرده باشد که دولت اشرف غنی و ارتباطش با فرماندهی نیروهای مسلح افغانستان چقدر شکننده و ضعیف بوده باشد.

رئیس نیروهای مسلح انگلیس همچنین درباره اینکه آیا اطلاعات ارتش اشتباه بود، نیز گفت: بسیاری از ارزیابی‌ها مشخص کرد که روند تصرف افغانستان تا پایان سال به طول نمی‌انجامد و رویدادهای پیش آمده این را اثبات می‌کند. اطلاعات از منابع مخالف به دست می‌آمد.

این ژنرال بلندپایه ارتش انگلیس همچنین گفت، خطر تروریسم به اینکه آیا دولتی موثر بتواند در افغانستان تشکیل شود، بستگی دارد. هنوز خیلی زود است که بگوییم طالبان چطور می‌خواهند حکمرانی کنند اما احتمال وجود دارد که این گروه شبه‌نظامی کمتر از گذشته سرکوبگری کند. باید ببینیم چه اتفاقاتی می‌افتد. شاید تغییر کند. فکر می‌کنم آنها انقدر احمق نیستند که ندانند مردم افغانستان تغییر کرده‌اند و آنها می‌خواهند به گونه‌ای متفاوت حکمرانی کنند.

وی افزود: طالبان می‌خواهند راه و روش خود را بیابند و جامعه بین‌الملل باید آنها را برای حکمرانی به روشی متفاوت ترغیب کند. به آنها برای این روند باید کمک کرد. اگر آنها رفتار درست و متفاوتی داشته باشند، شاید کمک بگیرند.