ظهور شکاف‌های داخلی در دولت ائتلافی "ملونی"

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، "اس ار اف" سوئیس در مطلبی به شکاف داخلی در دولت ائتلافی ایتالیا پرداخته و نوشت: بحران ها و رسوایی ها بخشی از زندگی روزمره دولتی در ایتالیا است. اما مشکلات اساسی در حال حاضر نمایان شده است.

این روزنامه آلمانی در ادامه نوشت: در حالی که "جورجیا ملونی"، نخست وزیر ایتالیا در صحنه بزرگ جهانی فعال است و با رهبران کشورهای بزرگ به عنوان مثال در نشست ناتو در این هفته ملاقات می کند، بحرانی در دولت جناح راست او در داخل وجود دارد.

وزیر گردشگری ملونی با اتهامات جدی مبنی بر ورشکستگی متقلبانه و کلاهبرداری حسابداری مواجه است و پسر رئیس سنای ایتالیا به تجاوز جنسی متهم شده است.

در ادامه این مطلب آمده است: رسوایی ها و بحران های کنونی در رم، که تقریباً دمای آن به حدود 40 درجه سانتیگراد رسیده است، بخشی از دمای عملیات سیاسی معمولی ایتالیا است؛ اما آنچه قابل توجه است این است که ملونی در مورد بحران در خانه سکوت می کند و ضعف خاصی را نشان می دهد.

نویسنده در ادامه این مطلب نوشت: در زیر سطح این درام سیاسی تابستانی، تنش هیی دیده می شود." پیرو گراگلیا"، دانشمند علوم سیاسی از دانشگاه میلان استاتاله، می گوید: حزب برادران ایتالیا و لگا در یک حوض انتخاباتی ماهیگیری می کنند.

اما در حال حاضر، حزب برادران ایتالیا به رهبری ملونی از نظر رای دهندگان بسیار جلوتر از لگا به رهبری متئو سالوینی هستند. این عمدتاً به دلیل حضور ملونی به عنوان یک شخص است که با استقبال خوب رای دهندگان روبرو شده است. اخیراً روزنامه های ایتالیایی این شایعه را منتشر کرده اند که ملونی حتی سالوینی را به انتخابات جدید تهدید کرده است. حداقل به این دلیل که او از آنها در اصلاحات قضایی بحث برانگیز حمایت نمی کند.

با این حال، با وجود همه تنش ها، این سناریو بعید است. از آنجا که ملونی در حال حاضر به هیچ انتخابات جدیدی نیاز ندارد و از سوی دیگر سالوینی خواهان هیچ انتخابات جدیدی نیست. گراگلیا می‌گوید: انتخابات جدید به نفع هیچ یک از نزاع‌کنندگان نیست.

از طرفی دولت ملونی با تصمیم به صدور مجوز کار برای حدود 450000 مهاجر خارجی تا سال 2025، در برابر واقعیت جامعه تسلیم شده است. این برخلاف ایدئولوژی حزب اوست و در عین حال واقعیت های کمبود کارگران ماهر در ایتالیا را منعکس می کند.

در پایان، این سوال مطرح می شود: آیا ملونی اساساً یک عملگرا است که به دلایل تاکتیکی، رای دهندگان پست فاشیست را نیز در صف نگه می دارد، یا در واقع او یک پست فاشیست است که خود را با واقعیت های سیاسی وفق می دهد؟