برای افتخار به بعضی ایرانی‌ها کمی بیشتر فکر کنیم!

دست خودمان نیست. هرجا اسم ایرانی می‌بینیم، قلبمان می‌تپد.

مثلاً وقتی انوشه انصاری به فضا رفت، ما از او یک فضانورد دانشمند ناسا ساختیم، نه یک گردشگر فضایی که دلار خرج کرد تا روس‌ها او را به فضا ببرند. که چنین بود که بردند.

فیروز نادری برای ما نمایندهٔ نبوغ ایرانیان بود. با احترام از این دانشمند ارشد ناسا یاد می‌کردیم تا وقتی در مصاحبه‌اش خدا را منکر شد و در آتش تفرقه در ایران دمید و ما هاج‌وواج ماندیم که مگر می‌شود کسی کائنات را درک کرده باشد و نگاهش این‌قدر کوچک بماند که خالق بزرگش را منکر شود؟ که منکر شد و اندکی بعد، به خرده‌بهانهٔ زمین‌خوردنی، از دنیا رفت.

حالا یاسمین مقبلی با فضاپیمای ایلان ماسک به فضا رفته. کاپیتان اسپیس ایکس است و فضانوردان دیگر، گوش‌به‌فرمانش. نیویوکر در مقاله‌اش از بینی ایرانی او می‌نویسد که خودش را یک آمریکایی وطن‌پرست می‌داند. به پیشینهٔ مهابادی یاسمین اشاره می‌کند که خودش را «جَزمین» می‌نامد.

ما؟ دست خودمان که نیست. هرجا اسم ایرانی می‌بینیم، قلبمان می‌تپد. عکس یاسمین مقبلی را به‌عنوان یک زن ایرانی‌تبار موفق برای هم می‌فرستیم، حتی وقتی در همهٔ عکس‌ها، پرچم آمریکا روی بازوی اوست.

فقط میان تمجیدها، کاش از خودمان بپرسیم او چه مسیری را آمده تا به این‌جا رسیده. آن‌وقت شاید پیشینه‌اش را نگاه کنیم و بفهمیم افسر هوایی‌دریایی ارتش آمریکا بوده. شاید بدانیم خلبان جنگندهٔ سوپرکبرا بوده و هزاران ساعت پرواز با همین جنگنده را بر فراز آسمان افغانستان تجربه کرده. تنها نبوده. بمب، تا دلتان بخواهد، در جنگندهٔ پرنده‌اش تعبیه شده بوده. درست به‌خاطر همین پروازها، او برای یک مأموریت فضایی انتخاب شده و آموزش دیده.

از چشم یک کودک افغانستانی به یاسمین نگاه کنیم، به خلبان آمریکایی که با جنگنده‌اش بر فراز آسمان مظلوم افغانستان پرواز می‌کند. با دهان یک جوان افغانستانی از خودمان بپرسیم جنگندهٔ آمریکایی بر فراز آسمان افغانستان چه می‌کند؟ زجر مادر افغان را تصور کنیم وقتی هدف هرکدام از موشک‌ها را، کودکان خودش تصور می‌کند.

آن‌وقت شاید یادمان بیاید برای ایرانی‌بودن، به چیزی بیشتر از نام فارسی و سفرهٔ هفت‌سین‌چیدن نیاز است. شاید بفهمیم چرا بایدن با مقبلی عکس یادگاری می‌گیرد. شاید درک کنیم چرا مقبلی در مصاحبه با میلیتری، از اغتشاشات ایران حمایت می‌کند.

ما همیشه از موفقیت پشت هر نام فارسی در هر کجای دنیا با هر ملیتی، احساس افتخار می‌کنیم. فقط کاش حواسمان باشد گاهی بهای این موفقیت را، مظلومان مستضعف جهان با خونشان پرداخته‌اند.

*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.