توصیه عجیب و خفن به یحیی
دور شانس را باید خط کشید چون صحبت از یک تورنمنت کوتاه مدت با چندبازی محدود نیست. ۱۳ بازی باقی مانده و باید «واقعیت» را درست دید و «درست تر»تحلیل کرد.استقلال و پرسپولیس در وضعیتی هستند که یک «لطف» کوبل داوری می تواند پیروزی شان را تضمین کند. نمونه دم دستی می‌خواهید برای اثبات این ادعا؛نبرد آبی ها مقابل هوادار و پیکان(حذفی) و برای پرسپولیس همان دیدار برابر نساجی.
پرسپولیس به واسطه گماردن «دفاع ۳ نفره خطی» و اشتباه در ایستادن فرجی «گل دوم» را از نساجی خورد.صحیح هم خورد.کمک داور،پرچم زد اما فرجی آفساید را پر کرده بود.همین «لطف»موجب شد در ادامه قرمزها گل سوم را بزنند.می‌شود چشم را بست ،گوش را گرفت و گفت؛ آفرین به یحیی با این تغییر سیستم.اما هفته بعد و بعدتر هایش چطور؟
این دوستی از جنسِ «خاله خرسِ» است.دست یحیی با توجه به ۵ غایب در خط هافبک کاملا بسته بود اما دفاع ۳ نفره در نیمه نخست، نمره مردودی گرفت و تنها اشتباه محاسباتی «کمک داور»باعث شد فرجی مقصر قلمداد نشود.
هفته هفدهم لیگ برتر است و الان زمان آزمون و خطا نیست.فرجی برعکس سیدجلال سوئیپر خلاق و باهوشی نیست.هنانوف هنوز بسیار مانده تا تبدیل به مدافع بی غلط شود(رجوع به تنها گل نساجی )در ورزشگله آزادی و به وقت دفاع مطلق و اتوبوسی رقیب در نیمه های دوم ،آن هم با پذیرش ریسک ،می‌شود سراغ این دفاع و هجومی کردن تیم رفت اما در شهرستان و بعد از پیش افتادن عملا عین بی عقلی است.اگر اشتباهات خود را نبینید و فقط قصد «متلک اندازی»به حریف آن هم به هنگامه فتح را داشته باشید به خودی خودی شخصیت نداشته خویشتن را برای «قهرمانی» را به رخ کشیدید. پس امید آن می رود این نقد به کام کادر فنی تلخ نیاید و با اعتماد مجدد به سیدجلال و یا دست کم بازگشت به همان نوع دفاعی که بیش از ۱۰ جام در ۵ سال برای آنها به ارمغان آورد،ماموریت تاریخی «دبل هت تریک » را انجام دهند.
دست بسته یحیی در مشهد با توجه به نبود مهدی ترابی،سیامک نعمتی ،امید عالیشاه،عیسی آل کثیر و حتی رامین رضاییان که رویش حساب باز کرده است،مشهود بود اما گلمحمدی با «باهوشی» مادرزادی اش موفق شد از خوان پر خار نساجی دونده و جنگنده به سلامت عبور کند.با این وجود یحیی باید بپذیرد،در تمام نیمه دوم اصرارش روی دفاع سه نفره و آفسایدگیری، ریسک مطلق بود.
هواداران پرسپولیس که این روزها روی اشتباهات داوری در بازی های استقلال،بیش از پیش حساس شده اند، اینک منصف باشند و این کمک بزرگ کمک داور را هم ببینند. نه قرار است نتیجه عوض شود و نه اعتراف به این اشتباه،از شانس قرمزها در راه صید قهرمانی می کاهد. از قضا کاملا برعکس،می‌شود این پختگی را به حساب واقعبینی آنان گذاشت.
حریف روز جمعه قرمزها در آزادی، تیمی است که خطیبی به شکل منسجمی از آنان مجموعه ای بسیار بی رحم ساخته است.
تردید نکنید اگر با همان ترکیب دفاعی و بدتر از آن با سیستم سه نفره خطی به مصاف آلومینیوم اراک بروند،تنبیه سختی در انتظارشان است.
سرعت حمله وران حریف ،تله آفساید گیری شان را در هم می‌شکند و این بار اشتباهات علی نعمتی با خوش شانسی محض،ختم به خیر نخواهد شد.
یحیی و پسرانش اگر می خواهند برای ششمین بار متوالی،جام را در دست سیدجلال ببینند، می‌بایست به همان سیستم دفاع۴ نفره که عامل اصلی همه موفقیت های چند سال اخیر بود، بازگردند.
اگر هم یحیی قصد آزمون و خطا دارد، توصیه ما که دوساله‌ی می‌شود از رویت تمرین محروم هستیم، این است که زوج سیدجلال با تجربه را کنار هنانوف بیازماید.
هر دو حقیقتا با هوش و مطمئن اند که طبیعتا سرعت و تحرک مدافع تاجیک می تواند،تکمیل کننده کمبودهای ایت دستی کاپیتان۴۰ ساله باشد. البته این حرف من بیشتر جنبه تئوری و بر اساس دیده های اندکم است.
بدون شک مادامی که من و همکارانم بواسطه ویروس کرونا،نتوانیم تمرینات روزمره تیم را ببینیم،می بایست حق را تمام و کمال به کادر فنی داد که بهتر در دل تمرین از سطح آمادگی بازیکنان خبر دارند. اما تجربه بازی های نیمفصل نخست مخصوصا تقابل با سپاهان و همچنین آنچه اخیرا از هنانوف دبدیم، این فرضیه را تقویت می کند که دفاع چهار نفره با حضور شجاعی(جای آقایی در جبهه چپ) ، سیدجلال و هنانوف(در مرکز ) و رامین رضاییان(مدافع رونده جناح راست) همان گمشده قرمزهاست.
شاید شاید دو حضور نود دقیقه ای این چهار نفر کنار هم و مهمتر از آن، تمرینات‌شان کنار یکدیگر ،می تواند همان کشف بزرگ و تاریخی یحیی در نیمفصل دوم باشد.
ریش و قیچی دست اوست و حالا باید به هوش و ذکاوت یحیی اعتماد کرد،حتی اگر تصمیمش چیزی ۱۸۰ درجه غیر از این باشد .
دیدگاه تان را بنویسید