طعنه‌های گزینه سرمربیگری تیم امید: من رانتی نیستم!
مجتبی حسینی در بخشی از نشست خبری امروز خود گلایه هایی را از روند انتخاب سرمربی تیم امید بر زبان آورد.
به گزارش "ورزش سه"، در طول یک ماه گذشته بحث انتخاب سرمربی تیم فوتبال امید بسیار داغ بوده است؛ تنها گزینه‌ای که از روز اول این پروسه نامش وسط آمد و همین حالا نیز گفته می‌شود گزینه نهایی فدراسیون فوتبال محسوب می‌شود، مجتبی حسینی سرمربی کنونی پیکان است.
حسینی در تمام این مدت گزینه مسئولان فدراسیون فوتبال و پیشنهاد شخص امیر قلعه‌نویی برای تصدی پست سرمربیگری امیدها بوده اما از زمان حضور حبیب کاشانی در سمت مدیریت تیم امید او برای سپردن هدایت تیم زیر 23 سال ایران با گزینه‌های دیگری وارد مذاکره شد. جالب اینکه در طول روزهای اخیر حسینی بارها در مصاحبه‌هایش گفت که هیچ مذاکره رسمی ای از سوی فدراسیون با او برای قبول سرمربیگری امیدها نشده است.
سرمربی پیکان که درباره وضعیت تیم امید و اتفاقات پیش آمده تا الان هیچ صحبت خاصی نکرده بود، در نشست خبری امروز خود لب به گلایه گشود و از اینکه در تمام هفته های اخیر گزینه امیدها بوده اما با افراد دیگر مذاکراتی صورت گرفته، گلایه کرد.
وقتی از حسینی درباره پیشنهاد سرمربیگری تیم امید به خودش سوال شد، او با اندکی مکث اینطور پاسخ داد: «درباره تیم امید من یک توضیحاتی را بدهم. این شکل مطرح‌شدن اسم‌ها و شکل انتخاب یک مربی، تنها جایی که در دنیا اتفاق می‌افتد ایران است.»
او ادامه داد:«هیچ صحبت رسمی از سوی هیچ مقام رسمی با من نشده، اما وقتی می‌خواهید یک مربی بیاورید، او را صدا می‌کنید، خواسته‌های خودتان از او را می‌گویید، حرف‌های مربی را می‌شنوید و در نهایت یا به نتیجه می‌رسید یا به نتیجه نمی‌رسید. اصلا با ما چنین صحبتی نشده و جلسه‌ای نداشتیم. اینکه اسم ما بیاید و با 5-6 نفر هم صحبت شود، غیرحرفه‌ای است.»
حسینی با طعنه به برخی مسئولان تصمیم‌گیر در انتخاب سرمربی تیم امید بیان کرد: «آدم‌های دور و بر تیم امید سیاسی هستند؛ من از سال 88 مربیگری را آغاز کردم و خودم هم 20 سال در فوتبال ایران بازی کردم. بعد پله پله آمدیم رسیدیم به رده‌های بالاتر. من از سالی که با ذوب‌آهن سرمربی شدم، سهمیه آسیا گرفتم اما من را کنار گذاشتند. دوباره رفتم از لیگ یک شروع کردم و آمدم بالا.»
او در ادامه این نشست خبری صدایش را کمی بالاتر برد و گفت: « من آدم رانتی نیستم. من به واسطه اسم کسی نیامدم مربی شوم. من اگر مربی شدم، به خاطر زحمتی است که کشیدم و لطف خدا و عشقی که به فوتبال دارم. من آدمی نیستم که وابسته باشم و این روند، روند غلطی است. هیچ مقام رسمی با من صحبت نکرده است.»
از سرمربی پیکان سوال شد که با این تفاسیر ترجیحش کار کردن در فضای باشگاهی است یا ملی؟ او پاسخ داد: «فکر کنم متوجه عرایضم نشدید، ترجیح من این است که هرجا بخواهم کار کنم باید با احترام با من صحبت شود و با اختیار تام بروم کار کنم. طرح این صحبت‌ها در شان و شخصیت من نیست. اگر اینجا هم نشود، جای دیگر خواهم رفت. کسی که کاربلد است، احتیاجی به رانت ندارد. نه لفاظی بلدم، نه آدم سخنوری هستم و آدمی هستم که کار می‌کنم. همیشه امیدم به لطف خدا بوده و سعی و تلاش خودم.»
دیدگاه تان را بنویسید