ناراحتی حقیقی از نبودن در تیم لایق قهرمانی

پایگاه خبری تحلیلی نامه نیوز (namehnews.com) :

به گزارش "ورزش سه"، علیرضا حقیقی چهره جذاب فوتبال ایران است که سال‌ها بعد از ترک پرسپولیس و پایان دوران ملی، همچنان موردتوجه قرار می‌گیرد و چه بسا محبوبیت خاصی هم نزد دنبال‌کنندگان فوتبال دارد.

او در گفت‌وگویی که با خبرنگار ما انجام داده، کمی عمیق‌تر در مورد فوتبال صحبت کرده و حتی به سوالات بعد از پایان دوران دروازه‌بانی هم پرداخته و می‌گوید که حالا حالاها قرار است فوتبال بازی کند. نکته جالب در مورد حقیقی همین است که از سن پایین به سطح اول فوتبال ایران رسیده و حالا نزدیک به بیست سال است که اهالی فوتبال او را به عنوان یک گلر حرفه‌ای می‌شناسند.

حقیقی که حالا با مسعود شجاعی زوج جالبی را در تیم فوتبال هوادار تشکیل داده، در مورد کاپیتان سابق تیم ملی هم نظرات جالبی دارد و حرف‌های به خصوصی را بیان می‌کند که خواندنش خالی از لطف نخواهد بود.

این گفت‌وگو را در ادامه بخوانید:

* یک فصل دیگر را در دوران طولانی فوتبال پشت سر گذاشتی. به عنوان یک بازیکن باتجربه، حضور در تیم هوادار را چه چطور ارزیابی می‌کنی؟

نیم فصلی که گذشت از لحاظ فوتبالی برایم نیم فصل خوبی بود، ولی از لحاظ تیمی پرفراز و نشیب بود که این موضوع هم طبیعی است، چون در ابتدا هم آقای فکری در تیم جدید بودند و تفکراتشان جدید بود و هم خیلی از بازیکنان جدید بودند که این موضوع مستلزم زمان بیش از حد بود. با همه این احوالات و با توجه به اینکه سرمربی هم تغییر کرده است، جایگاه دوازدهم، جایگاه بدی نیست ولی خیلی کار دارد. تفکرات تیم و خود من به شخصه این جایگاه نیست و خیلی باید بهتر عمل کنیم و در جدول بالاتر بیاییم.

* در دوره فوتبالت پستی و بلندی خیلی زیادی داشتی و تیم‌های مختلفی را تجربه کردی؛ پولدار، فقیر، پرطرفدار، کم‌طرفدار و حتی خارج از کشور. به همین دلیل حضورت در هوادار باعث تعجب بود، چراکه فکر می‌کردیم ممکن است به یک تیم اسم و رسم‌دار بپیوندی. خودت کدام چالش را ترجیح می‌دهی؟

همان‌طور که گفتید من در تیم‌های مختلفی بودم. هوادار هم انتخابی بود که برای امسال داشتم اما باید به این موضوع توجه داشت که امسال شرایط جابجایی دروازه‌بان‌ها خیلی سخت بود. همه تیم‌های بزرگ دروازه‌بان‌هایشان را داشتند و فقط یک دروازه‌بان یا نهایت دو دروازه‌بان جابجا شدند و تیم پولدار یا تیم بزرگی باقی نمانده بود. من به جز هوادار، دو پیشنهاد دیگر هم داشتم که یکی از آنها تهرانی بود و دیگری برای شهرستان بود، اما باز هم ترجیح دادم در تهران بمانم و کنار خانواده‌ام باشم. این موضوع منجر به این شد که در خدمت تیم هوادار باشم. یک‌سری مسائل دست خود بازیکن است و یک‌سری مسائل هم دست خود بازیکن نیست. اتفاقاتی در همه دنیا هست که نمی‌خواهم وارد آن بشوم اما باز هم خدا را شکر می‌کنم. مهم این است که من در هر تیمی باشم، تمام وجودم را می‌گذارم و این برای خودم از همه چیز ارجح‌تر و پراهمیت‌تر است.

* هوادار فصل را با محمود فکری آغاز کرد؛ مربی‌ای که با او خاطرات خیلی خوبی در نساجی داشتی، اما آن چیزی که باید اتفاق بیفتد، رخ نداد. به نظر می‌آمد که صحبت‌هایی بین شما درگرفته، چون آقای فکری بحث‌هایی درباره زندگی شخصی بازیکنان مطرح کرد. این دوره کاری جدید با آقای فکری را چطور ارزیابی می‌کنی؟

ما با آقای فکری شروع کردیم و من هم تجربه کار با ایشان را داشتم و تجربه خیلی خوبی هم بود؛ کاملا از اخلاق و روحیات هم باخبر بودیم که با یکدیگر امسال را استارت زدیم. در یکی دو جلسه‌ای که پیش از فصل با یکدیگر داشتیم، اتفاق نظر داشتیم که تیم با این بازیکنان باید در یک جایگاه فوق‌العاده فصل را تمام کند اما فوتبال همین است و شاید همیشه آن چیزی که فکر می‌کنی اتفاق نیفتد. هر تیمی که شروع می‌کند، پیش خودش فکر می‌کند می‌خواهم قهرمان شوم و سهمیه بگیرم و...‌ اما گاهی اوقات تفکرات مربی یا حتی بازیکن با یکدیگر چفت نمی‌شود. امسال هم برای آقای فکری این اتفاق افتاد و نتوانستند تفکرات‌شان را در تیم پیاده کنند. البته من واقعا دلایلش را نمی‌دانم و خودشان بهتر می‌دانند. من بعد از جدایی آقای فکری از تیم، با ایشان صحبت کردم، اما در فوتبال این اتفاقات رخ می‌دهد و قرار نیست که همه مربیان و بازیکنان در هر تیمی نتیجه بگیرند. این هم جزئی از زندگی فوتبالی است و چیزی از شایستگی‌های آقای فکری کم نمی‌کند. من از صمیم قلب برای او آرزوی موفقیت دارم و مطمئنا در ادامه مسیر بهترین‌ها برایش اتفاق می‌افتد. درباره صحبت‌های آقای فکری هم من در مصاحبه‌ام گفته‌ بودم که نه ناراحت شدم و نه به خودم گفتم؛ من وقتی که از خودم مطمئنم و می‌دانم حرفه‌ای زندگی می‌کنم، دلیلی ندارد که ری‌اکشنی نشان بدهم.

* تو با تجربیاتی که داری، قطعاً می‌خواهی در عرصه مربیگری هم فعالیت کنی. سوال من این است که از بین مربی‌های بسیاری که داشتی، کدام‌یک از اشتباهات آنها را تکرار نمی‌کنی؟

الان زود است که بخواهم درباره بعد فوتبال صحبت کنم، چون فعلا حالا حالاها در خدمت‌تان هستم و می‌خواهم بازی کنم (با خنده). واقعا به زندگی بعد فوتبال فکر نکرده‌ام که بخواهم وارد عرصه مربیگری یا مدیریت شوم. آدم از فردای خودش هم خبر ندارد و شاید اصلا نخواهم دیگر در فوتبال باشم، اما درباره اشتباه مربیان باید بگویم هر آدمی در هر جایگاهی از جمله مربی، بازیکن و مدیرعامل اشتباه دارد. من هم خیلی چیزهای مثبت و منفی یاد گرفتم و مطمئنا هم در زندگی شخصی، هم الان که بازی می‌کنم و هم بعدها اگر بخواهم وارد عرصه مربیگری شوم، برایم اثرگذار است. چیز خاصی که بخواهم الان درباره آن صحبت کنم، در خاطرم نیست اما یک اصل خیلی مهم وجود دارد. در حال حاضر مدام متد مربیگری عوض می‌شود. شاید یک زمانی مربی با یک حرف و یک نحوه صحبت از بازیکنان بازی می‌گرفت و یک مدت هم اینطور بود که از بازیکنانت دوری کنی اما الان باید با بازیکنت رفیق باشی و هرچه رفیق‌تر باشی، بازیکن بیشتر برایت مایه می‌گذارد. این موضوع مختص به ایران نیست و در همه‌جای دنیا اینطور است. الان ببینید سیمئونه، سرمربی اتلتیکومادرید، چطور با بازیکنانش رفیق است و یا ببینید وقتی گواردیولا بازیکنانش را تعویض می‌کند، چطور همدیگر را بغل می‌کنند. الان اینطور است و شاید در چند سال آینده که ما خواستیم وارد این عرصه شویم، متدها تغییر کند، ولی مسلما هر دوره که عوض می‌شود، این اشتباهات و آزمون و خطاها بیشتر خودش را نشان می‌دهد.

* تو در میکسدزون‌ پس از بازی‌ها با یک سوال تکراری در مورد تیم ملی مواجه می‌شدی. اینکه "آیا برای خودت احتمال بازگشت به تیم ملی را در نظر می‌گیری؟" این سوالی بود که بارها به آن جواب تکراری دادی، اما به نظرم یک بار وقتی با این سوال مواجه شدی، از کوره در رفتی.

همیشه دوستان خبرنگار بعد از بازی‌ها این سوال را می‌پرسیدند و این سوالات هم بی‌دلیل نیست و وقتی عملکرد من را در زمین می‌بینند، این سوال را می‌پرسند. شاید اگر عملکرد من خوب نبود، هیچوقت این سوال را نمی‌پرسیدند. من همچنان خودم را مستحق این می‌بینم که جزء نفرات تیم ملی باشم، اما همیشه هم گفتم این نظر من است و تصمیم‌گیرنده شخص دیگری است. زمان آقای اسکوچیچ من با نساجی قهرمان جام حذفی شدم و فکر می‌کنم حداقل باید یک اردو به تیم ملی دعوت می‌شدم و عملکردم را از نزدیک می‌دیدند اما گله‌ای نیست و زندگی همین است. شاید بسیاری هم فکر می‌کنند باید به تیم ملی دعوت شوم، اما الان همه باید فقط برای تیم ملی انرژی مثبت بفرستیم. برایشان آرزوی موفقیت می‌کنم و امیدوارم که در جام ملت‌ها بهترین اتفاقات برایشان رخ بدهد.

* می‌خواهم در مورد شرایط تیم ملی هم صحبت کنی. ایران آماده جام ملت‌ها می‌شود؛ تورنمنتی که سال ۲۰۱۵ ایران در آن علیرضا حقیقی را در چارچوب دروازه‌اش داشت. این دوره را چطور ارزیابی می‌کنی؟

به نظرم تیم ملی بازیکنان خیلی خوبی دارد و آقای قلعه‌نویی هم جزء مربیان خوب ایران هستند. فوتبال غیرقابل پیش‌بینی است و همین امر هم جذابش می‌کند، ولی امیدوارم جوری رقم بخورد که اول از همه به جمع چهار تیم راه پیدا کنند و بعد هم به فینال صعود کنند که دل مردم شاد شود.

* از برنامه‌ریزی این فصل لیگ به شدت شاکی بودی و بعد از بازی با فولاد با عصبانیت گفتی لیگ را تعطیل کنید و یک سال دیگر بیاییم. این مصاحبه برایت دردسر شد و به کمیته انضباطی هم احضار شدی.

من نظرم را گفتم. متاسفانه احساس می‌کنم اظهارنظر آزاد یک مقدار در فوتبال ما سخت است. شاید یک نفر نظرش را بگوید اما به کمیته انضباطی دعوت شود‌، در حالی که شاید مسائل خیلی مهم‌تری باشد که کمیته انضباطی باید به آن رسیدگی کند. بعد از بازی فولاد، با توجه به شرایطی که وجود داشت، آن اتفاق رخ داد. نمی‌شود که ما یک بازی کنیم و دو سه هفته تعطیل باشیم و دوباره بازی کنیم. در آن دوره عملا ما ماهی یک بازی می‌کردیم و بعد از آن بازی هم من گفتم وقتی لیگ تعطیل می‌شود، مربیان چند روز تعطیل می‌کنند و دوباره باید بدنسازی کنیم. خود من در نیم فصل فصل اول ۴-۵ بار بدنسازی کردم و این برنامه‌ریزی برای من اصلا درست و حرفه‌ای نبود. یک دوره لیگ را تعطیل می‌کردند تا تیم‌هایی که در جام باشگاه‌ها بازی داشتند، بازی کنند. چرا لیگ را تعطیل می‌کنید؟ من آن زمان هم گفتم مگر النصر و الهلال سه روز یک‌بار بازی نمی‌کنند؟ اصلا حرفه‌ای نبود. هیچ کجای دنیا این اتفاق رخ نمی‌دهد که لیگ را برای تیم‌های باشگاهی که در جام باشگاه‌ها هستند، تعطیل کنند. باز هم خدا را شکر از آن برهه گذشتیم و امیدوارم ادامه لیگ‌ منظم برگزار شود. سازمان لیگ فقط نباید فکر ۳-۴ باشگاهی که در جام باشگاه‌ها هستند، باشند و باید فکر ۱۶ تیم لیگ برتر و حتی لیگ‌های دیگر باشند.‌ اگر فقط به خاطر ۳-۴ تیم تصمیم‌گیری شود، اصلا درست و حرفه‌ای نیست. بحث من این بود و من بحث خاص دیگری نداشتم و ندارم.

* به بازی نساجی برویم؛ اولین روز حضور مسعود شجاعی به عنوان سرمربی در هوادار و مسابقه‌ای که برد دو هیچ شما با تساوی عوض شد. آن مسابقه برایت جنجالی بود. اول بازی تشویق شدی، ولی در صحنه گل‌ها مورد حمله هواداران قرار گرفتی.

بازی خیلی خوب و تماشاگرپسند بود. وقتی چهار گل در یک مسابقه وجود دارد، قطعا بازی خیلی خوبی است. من همیشه گفته‌ام در هر تیمی که باشم، تمام وجودم را برای آن تیم می‌گذارم. اتفاقاتی هم که افتاد، جزء مسائل فوتبالی است. در لیگ انگلیس و هر لیگ معتبر دیگری هم این اتفاق رخ می‌دهد. در آن صحنه گل هم مالکیت توپ با ما بود و تیم ما باید بازی را شروع می‌کرد و من فقط از حق تیمم دفاع کردم و الا خود تماشاگران نساجی همیشه به من لطف داشتند و می‌دانند که من هر‌ چه داشتم برایشان گذاشته‌ام و قلبا دوست‌شان دارم. از صمیم قلب می‌خواهم که نیم فصل دوم و سالیان بعد بهترین اتفاقات برایشان رخ بدهد و به جایگاهی که حق‌شان است، برسند. نساجی تیم خیلی دوست داشتنی‌ای است و تماشاگران خیلی خونگرمی هم دارد و فکر می‌کنم جایگاهشان باید خیلی بالاتر از این صحبت‌ها باشد.

* در همان بازی نساجی تصویری گرفته شد که مسعود شجاعی خودش را به پشت دروازه‌ات رسانده بود تا شخصا نکات تاکتیکی را به تو بگوید. آیا در تیم مسعود نقش یک دستیار را هم ایفا می‌کنی؟

من و آقا مسعود از اردوهای تیم ملی با هم هم‌بازی و هم‌اتاق بودیم. الان هم ایشان وارد عرصه مربیگری شده و قبل از این هم در نساجی با هم هم‌بازی و هم‌اتاق بودیم. من هر کمکی از دستم بربیاید، برای تیمم انجام می‌دهم و اصلا بحث دستیاری مطرح نیست. من دروازه‌بان و بازیکن تیم هستم و اصلا اینطور نیست که نقش دستیار را در تیم داشته باشم. ایشان دستیارهای خیلی خوبی دارند، مثل برادرشان آقا محمود، آقای عبداللهی و آرفی هستند و مطمئنا آنها کمک می‌کنند. آن صحنه هم اواخر نیمه اول بود و آقا مسعود داشت به رختکن می‌رفت؛ فکر می‌کنم یکی از بازیکنان مصدوم شد و بیرون آمد و با هم صحبت می‌کردیم که سیستم چطور بگذارند که نیمه اول بگذرد و غیبت آن بازیکن احساس نشود.

* با مسعود شجاعی به عنوان هم‌تیمی در تیم ملی و نساجی بازی کردی. او به عنوان هم‌تیمی و بازیکن چقدر فرق با مسعودی که حالا سرمربی است، فرق دارد؟

ما با هم هم‌بازی بودیم و آقا مسعود هم آدمی نیست که بخواهد فرق بکند. او همیشه اصول و چارچوبی دارد و سعی می‌کند در آن چارچوب باشد. البته الان کمی رفتارش عوض شده (با خنده) ولی همیشه دوست‌داشتنی است و من به عنوان برادر و دوست بزرگتر سعی کردم از او یاد بگیرم. برایش از صمیم قلب خوشحالم و آرزو می‌کنم در مسیر جدیدی که قدم گذاشته، بهترین اتفاق‌ها برایش رخ بدهد. وارد شدن در دنیای مربیگری به خصوص در ایران خیلی سخت است و واقعا خوشحالم که توانسته وارد این فضا شود. بهترین‌ها را برایش آرزومندم و امیدوارم در نیم فصلی که با هم هستیم، اتفاقات خوبی رقم بخورد.

* آیا احتمال جدایی تو از هوادار هست یا از کار کردن در این تیم لذت می‌بری؟

احتمال همه چیز در فوتبال وجود دارد. من واقعا لذت می‌برم؛ بازیکنان خیلی خوبی در تیم هستند و خیلی با هم دوست هستیم. بر خلاف اینکه شاید بسیاری فکر کنند جو تیم ما خوب نیست، اما جو بسیار خوبی داریم و حالا هم که مسعود به عنوان سرمربی آمده، قطعا این جو بهتر هم می‌شود. ما همه یک هدف داریم و امیدوارم که چه من باشم و چه نباشم، بهترین اتفاق برای هوادار رخ بدهد. باز هم می‌گویم هر چیزی در فوتبال امکان‌پذیر است و من به عنوان بازیکن باید به فکر اهدافی که در ذهنم هست، باشم. باید ببینیم چه پیش می‌آید. فعلا زمان استراحت است و بعد باید برگردیم و ببینیم چطور می‌شود.